[25 ก.ย. 2541 02:46:10] อันว่า "คำฉันท์"นั้น เป็นคำประพันธ์ที่มีการแต่งกาพย์ปนกับฉันท์ ชนิดต่างๆ โดยนิยมใช้กาพย์ฉบัง และ กาพย์สุรางคนางค์ รับและส่งสัมผัสกัน เพื่อเพิ่มอรรถรสแห่งกวีนิพนธ์ ตัวอย่างของคำฉันท์ที่มีความไพเราะในอดีต ก็คงได้แก่ อนุรุทธิ์คำฉันท์ สมุทรโฆษคำฉันท์ มัทธนพาธา นิทานคำฉันท์ที่ได้แต่งแต้มมาในครั้งนี้ก็เพื่อรสชาดอันหลากหลายของเหล่ากวีในกลุ่มห้องสมุด สำหรับฉันทลักษณ์ ของฉันท์และกาพย์ ชนิดต่างๆ พวกเราคงจะได้เห็นกันมาบ้างแล้ว แต่ก็จะแสดงให้ดูเฉพาะฉันท์ เพื่อจะได้อ่านออกเสียงได้อย่างถูกต้อง และไพเราะ อันความดีที่ได้จากการประพันธ์นี้ ขอมอบให้แก่ครูบาอาจารย์ที่สอนภาษาไทยแก่พวกเรา รวมทั้งอาจารย์ผู้นิพนธ์ตำราหลักภาษาไทยอันเป็นแม่แบบแห่ง คำประพันธ์แก่พวกเรา --------------------------------------------------------------------------------------- ปูพื้น ฉันท์ อาจจะแบ่งชนิดตามจำนวนคำในแต่ละบาท โดยแบ่งเป็น ฉันท์ ๘ ,๑๑,๑๒,๑๔ ,๑๕,๑๖,๑๘,๑๙,๒๐,๒๑ แล้วเรียกชื่อเป็นฉันท์ต่างๆตาม การจัดวางคำ ครุ และ ลหุ ฉันทลักษณ์ของฉันท์ที่จะนำมาลงนี้จะลงเฉพาะที่ใช้ในคำฉันท์นี้เท่านั้น โดยจะลงตำแหน่ง ครุ ลหุ และจังหวะการออกเสียง มาณวกฉันท์ ๘ @ ครุ / ลหุ ลหุ ครุ1..........ครุ1 / ลหุ ลหุ ครุ2 ครุ / ลหุ ลหุ ครุ2...............ครุ / ลหุ ลหุ ครุ3 ครุ / ลหุ ลหุ ครุ4...............ครุ4 / ลหุ ลหุ ครุ3 ครุ / ลหุ ลหุ ครุ3...............ครุ / ลหุ ลหุ ครุ5 ปมานิกฉันท์ ๘ @ ลหุ ครุ / ลหุ ครุ1..........ลหุ ครุ1 / ลหุ ครุ2 ลหุ ครุ / ลหุ ครุ2...............ลหุ ครุ / ลหุ ครุ3 ลหุ ครุ / ลหุ ครุ4...............ลหุ ครุ4 / ลหุ ครุ3 ลหุ ครุ / ลหุ ครุ3...............ลหุ ครุ / ลหุ ครุ5 (ฉันท์ ๘ จะนิยมแต่งเป็นบทคู่ 2บทเสมอ จบแล้วจะย่อหน้าใหม่ด้วย @ ) อุปัฏฐิตาฉันท์ ๑๑ @ ครุ ครุ / ลหุ ลหุ ครุ1..........ลหุ ลหุ ครุ1 / ลหุ ครุ ครุ2 ครุ ครุ / ลหุ ลหุ ครุ2...............ลหุ ลหุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ3 อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ @ ครุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ1..........ลหุ ลหุ ครุ1 / ลหุ ครุ ครุ2 ครุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ2...............ลหุ ลหุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ3 อุเปนทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ @ ลหุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ1..........ลหุ ลหุ ครุ1 / ลหุ ครุ ครุ2 ลหุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ2...............ลหุ ลหุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ3 กมลฉันท์ ๑๒ @ ลหุ ลหุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ1..........ลหุ ลหุ ครุ1 / ลหุ ครุ ครุ2 ลหุ ลหุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ2...............ลหุ ลหุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ3 วังสัฏฐฉันท์ ๑๒ @ ลหุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ1..........ลหุ ลหุ ครุ1 / ลหุ ครุ ลหุ ครุ2 ลหุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ2...............ลหุ ลหุ ครุ / ลหุ ครุ ลหุ ครุ3 ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒ @ ลหุ ครุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ1.....ลหุ ครุ ครุ1 / ลหุ ครุ ครุ2 ลหุ ครุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ2...............ลหุ ครุ ครุ / ลหุ ครุ ครุ3 วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ @ ครุ ครุ / ลหุ ครุ / ลหุ ลหุ ลหุ ครุ1...........ลหุ ลหุ ครุ1 / ลหุ ครุ ครุ2 ครุ ครุ / ลหุ ครุ / ลหุ ลหุ ลหุ ครุ2................ลหุ ลหุ ครุ1 / ลหุ ครุ ครุ3 --------------------------------------------------------------------------------------- นิทานคำฉันท์ --------------------------------------------------------------------------------------- *************"บทนำ"***************************** --------------------------------------------------------------------------------------- @ ย้อนกาลนานนมถมไป.........มีบุรีใหญ่ นาม"อคนีบุรินทร์" กษัตริย์ทรงครองธาณินทร์.......สง่าโสภิณ นาม"อิศรวี" โฉมงามนามมเหสี....................ผุดผาดนรี "นิศาเทวี"ร่วมครอง โอรสฤทธิคะนอง......................อ่าองค์เทียมทอง ชื่อ"วิทวัสกุมาร" เขตแว่นแคว้นใหญ่ไพศาล.........สุดเปรียบประมาณ โอฬารลึกล้ำอำไพ ยังมีเมืองชิดติดใกล้...................นครเกรียงไกร "สินธุนครินทร์"นครา องค์"สุริยะราชา".......................สืบสันต์ราชมา ชายาตักษัยนมนาน ทิ้งธิดานวลนงคราญ..................งามเกินกล่าวปาน ขาน"รชนี"เทวินทร์ ผ่องแผ้วไร้รอยราคิน..................ดั่งพรองค์อินทร์ ประสิทธิประสาทสร้างมา สองเมืองมิเคยนำพา..................มิยอมขายค้า ฤๅไม่ศรศิลป์กินกัน แต่มิทำศึกประจัน........................เพราะสองราชันย์ เห็นแก่อาณาราษฎร์ชน ต่างฝ่ายต่างอยู่ของตน................แต่ครั้งบรรพชน มิอาจจะทราบความนัย ( ฉบัง ๑๖) --------------------------------------------------------------------------------------- ****************"บทเริ่มต้น"************************ --------------------------------------------------------------------------------------- ๑๑@ คืนแห่งนิศารัตน์................วิทวัสกุมารชัย ว้าวุ่นประหวั่นใน.........................หฤทัยพระคร่ำครวญ ด้วยทรงเสด็จล่า..........................ณ พนา และทรงซวน หลงป่ามิคืนหวน.........................จรยิ่งจะลึกไกล พลัดไป ณ แดนสิน-.....................ธุนครินทร์นครใหญ่ สายเนตรปะทรามวัย....................ดรณีสวรรค์ศิลป์ งามดั่งพระจันทร์แย้ม..................ศศิแจ่มบ่ราคิน ดุจพรพระองค์อินทร์....................พิศแล้วตะลึงแล กอบบุปผชาติส่ง..........................เหมาะประจงถวายแก่ นวลนางสอาค์แข.........................ก็ประหม่ามิเคยพาน ( อินทรวิเชียร ๑๑ ) วิทวัส__๑๑@" งามเอยนะยุพิน.............รึสุบินนะนงคราญ _________เกินข้าจะประมาณ...............วรนามจะปานใด" รชนี_____"ดูกรภรดา...........................พจนาคะนองไป _________เผยโอษฐ์มิจะใคร่...............ตริตรึกประมาทนัก _________เราคือพระธิดา....................ธ ปิตาหะหวงหนัก _________ฤๅท่าน บ ประจักษ์.............พิศแจ้งและไตร่ตรอง" (อุปัฏฐิตาฉันท์ ๑๑) วิทวัส__๑๑@" รึถิ่นนครสิน-.................ธุนครินทร์บุรินทร์ทอง _________เพราะหลงพนาต้อง............บมิคิดจะล่วงเกิน _________สมาอภัยเถิด.......................อติเลิศและสรรเสริญ _________ประเสริฐธิดาเทอญ.............วรนาถพระนามใด" ( อุเปนทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ ) รชนี___๑๑@" ท่านคงจะพลัดถิ่น...........บมิยินขนาดไหน _________นามเราบิดาให้....................รชนี ธ ทรงอวย" วิทวัส____" ชื่อเรามิกล้าเอ่ย..................เพราะจะเชยและคงขวย _________หากบุญประทานช่วย..... .....บมิม้วยจะกลับคืน" (อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ ) รชนี___๑๔@" เราเองบ่เดียดพระวรนาม....สิจะถามเพราะยังยืน _________ยันว่าจะคงมิมนอื่น...............ฤจปิดเพราะหมายหนี" วิทวัส____" หากแม้นพระองค์สิจะมุมั่น...ก็บ่กั้น ธ ไมตรี _________นามาบิดาอิศรวี....................วิทวัสกุมารนาม" ( วสันตดิลกฉันท์ ๑๔) รชนี___๑๒@" ชิชะท่านก็ไพรี..................อคนีบุรินทร์ทราม _________สิระหลุดมิต้องถาม................ภยใหญ่หนะใช่เชียว" วิทวัส____" มรณารึเกรงกริ่ง..................รติยิ่งขมวดเกลียว _________มตใต้นทีเชี่ยว......................ณ กระสินธุแห่งนาง ( กมลฉันท์ ๑๒ ) _______๑๒@ ฤดีมิอาจปิด.....................สุจริตบคิดละห่าง _________อนงค์พระองค์นาง................ฤจรับหทัยรตี" รชนี_____" พระองค์มิแจ้งฤๅ..................ปิตุถืออดีตวจี _________บ่คบรึไมตรี..........................อคนีบุรินทเมือง" ( วังสัฏฐฉันท์ ๑๒ ) ....................................บุพเพพาพบ บุญกรรมนำสบ............บรรจบรักเรือง มิเกรงกริ่งใด................เมื่อใจเจ้าเฟื่อง เพราะรักประเทือง........ชุ่มหทยา ( สุรางคนางค์ ๒๘ ) วิทวัส__๑๑@" ดาราพะพร่างพราย..........ดุจคล้ายกระหยิบตา _________เรียงรายระดาษดา.................นภผ่องสะอาดนวล _________โสมส่องสว่างเพ็ญ.................ศศิเด่นและเชิญชวน _________ดั่งหมายกระต่ายครวญ..........จิตป่วนเพราะนวลนงค์ _________ว้าวุ่นประหวัดนึก...................มนตรึกละเลือนหลง _________ลุ่มไหลผิมั่นคง......................บมิอาจสลัดใจ _________แท้เทียวระฦกล้ำ...................และจะนำเตลิดไป _________ห่างเหิน ณ หนใด..................รติใคร่ประชิดกัน " ( อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ ) รชนี__๑๔@" ข้าฯนี้ประจักษ์ ณ หฤทัย.......บมิใช่จะเดียดฉันท์ _________แม้มีกุศลดลจะพลัน................มนนั้น บ แสร้งเชือน _________รอวาระนั้นนะภรดา................จิตข้าสิไตร่เตือน _________หากใจจะภักดิมิละเลือน..........ฤดินั้นสิสมใจ " ( วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ) ( ขณะที่ทั้งสององค์ กำลังสนทนากัน นั้นก็แว่วพระสุรเสียงของพระบิดา) สุริยะ_______________"@ ลูกรชนี _________เจ้าจรลี..............ณ ที่แห่งใด _________คืนที่ประทับ.......จะกลับเวียงชัย _________ตัวพ่อพึงใคร่......หวนไปบุรี" รชนี_______________" @ เพคะบิดา _________รับเกล้าเกศา......จะมาทันที" ( กระซิบ)__ "พี่วิทวัส............ข้าฯนัดพรุ่งนี้ _________สานใยไมตรี.......ฤดีอย่ารา" วิทวัส______________" @ มอบธมรงค์ _________อยู่คู่อนงค์...........พระองค์ธิดา" รชนี_____"รอข้างกำแพง......แห่งบูรพา" วิทวัส____"ยามค่ำประมาณ์...เจิดจ้าพระจันทร์ " ( สุรางคนางค์ ๒๘ ) @ วังเวียงวิจิตรอนันต์..............สถานเทวัญ สุวรรณพรรณเพชรเรียงราย ประสาทซุ้มมุกข์มากมาย...........ทอแสงประกาย ดุจด้วยเขาเคียงเรียงหลั่น กำแพงแก้วกั้นเขตขัณฑ์.............ทหารประชัน ถือดาบดั้งโล่ห์ละลาน กวดขันทุกผู้ผันผ่าน...................ในยามวิกาล มิให้คนพาลพ้นมา ตำหนักนางในไสยา....................ของพระธิดา ยังคงจุดไต้ตามไฟ ดึกแล้วนางยังคาใจ....................รักเป็นไฉน จึ่งไยย้ำชิดติดตรึง ( ฉบัง ๑๖ ) รชนี___๘@"โอ้มนเรา..........เฝ้าตริถึง _________ คิดและคะนึง.....จึงปฏิพัทธ์ _________ พระยศยง.........องค์วิทวัส _________ สุดจะขจัด..........จากหฤทัย _______@ รออภิรมย์.........ชมพิศมัย _________ มากภยใด.........ขอมิละลา _________เพียงอุชุมั่น.......อันพจนา _________ยึดรติว่า.............ดั่งรวิลอย " ( มาณวกฉันท์ ๘ ) ณ ที่ประทับแรมของวิทวัสกุมาร พระองค์ก็ว้าวุ่นมิแพ้กัน @ พักตราเจ้าแจ่มมิน้อย........ดุจดั่งเดือนคอย ส่องแสงแห่งชีพเรืองรอง ใจข้ามีแต่องค์น้อง..................ใจจ้องจับจอง คู่ครองแนบชิดเชยชม สมัครหมายรักเกลียวกลม.......มิหวั่นพระยม ด้วยลมรักจักพัดพา ( ฉบัง ๑๖ ) วิทวัส__ ๘@" คะนึงสอางค์....สล้างวิภา _________ สะสวยสง่า.........มิอาจละเลือน _________ จะตรึงหทัย........ฤใครสิเหมือน _________ ทิวาคละเคลื่อน..มิเปลี่ยนกมล " ( ปมาณิกฉันท์ ๘ ) --------------------------------------------------------------------------------------- ************************************************* --------------------------------------------------------------------------------------- อิศรวี________________"@ วะเหวยเสนา _________ วิทวัสข้า..................อยู่ไหนแห่งหน _________ ออกไปล่าสัตว์.........ไยพลัดผู้คน _________ ฤๅว่าอับจน.............แค้นค่นอยู่ใด" อำมาตย์______________"@ กราบขอเดชะ _________ อาชญ์เหนือเกศะ.....หาจะคล้าไคล _________ ส่งคนติดตาม..........สอบถามสืบไถ่ _________ เสนาว่าไร...............อย่าให้งงงวย" ( สุรางคนางค์ ๒๘ ) เสนา__๑๔@" ใต้บาทพระองค์อิศรวี........สิระนี้ ธ ทรงอวย _________ ข้าพุทธเจ้าบ่ริละช่วย...........พนกว้างฤทางเถิน _________ ปานแทบจะรื้อพฤกษา.........อจลาพระบุตรเดิน _________ ทุกแห่งสถล ธ จรเพลิน.......อคนีบุรีอินทร์ _________ ฤๅทรงจะพ้นลุปริเขต...........ณ ประเทศประชิดถิ่น _________ ยังกรุงบุรีพระอริสิน-...........ธุนครินทร์บุรินทร์เรือง" อิศรวี_____" ส่งคนคละเร้นจรเซาะซ่อน...ลุนครและค้นเมือง _________ มุ่งหาพระองค์รยะบ่เชื่อง.....บมิพักนิศากาล _________ จงพึงระวังสุริยะโสต.............ผิว์วิโรธณ์จะเสียงาน _________ ได้ความและส่งสกุณสาส์น....ดุจวายุเร่งพลัน" ( วสันตดิลกฉันท์ ๑๔) นิศาเทวี_๑๒@" ฤทัยแม่ก็แท้เศร้า............อุราเราสิโศกศัลย์ _________ พิลาปเกินจะเอิ้นกัน..............พระพี่ท่านนะอย่ารอ _________ พิถังโฮพิโธ่เอ๋ย.....................กระไรเลยสิทดท้อ _________ มิอยากคิดนิมิตรต่อ...............ฤทัยท้อจะเป็นลม ( ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒ ) เสนา_________________" รับเกล้าเกศา _________ เหล่าข้าฯเสนา.......ทูลลาบังคม" อิศรวี____" เอาเถอะเร่งไป.......อย่าให้ข้าตรม อำมาตย์__ " อย่าทรงโศกซม.....บรรทมเถิดนา" ( สุรางคนางค์ ๒๘ ) --------------------------------------------------------------------------------------- ************************************************* --------------------------------------------------------------------------------------- หมายเหตุ นิศารัตน์ = ดวงจันทร์ ภรดา = พี่ชาย วร = ใหญ่ยิ่ง พจนา วจี = คำพูด ธ = ท่าน ปิตา ,ปิตุ = บิดา อติ = พิเศษ มน ( มะนะ ) = จิตใจ นามา = นาม ชื่อ สิระ = ศีรษะ รติ รตี ฤดิ ฤดี = ความรัก มต (มะตะ) = ความตาย กระสินธุ = สายน้ำ ระฦก = ระลึก ( เขียนอย่างโบราณ ) ธมรงค์ = แหวน อุชุ = ซื่อตรง รวิ = ดวงอาทิตย์ สล้าง = ตั้งอยู่สูงเด่นเป็นสง่า อาชญ์ = อาชญา โทษ พน = ป่า ( พะนะ) เถิน = ที่สูง อจลา = แผ่นดิน สถล = แผ่นดิน รยะ = เร่ง เร็วพลัน นิศากาล = กลางคืน วิโรธณ์ = โกรธ สกุณ = นก ผิว์ ผิ ผิว (ผิ-วะ) = หาก แม้น วายุ = พายุ พิลาป = คร่ำครวญ เอิ้น = กล่าว จบภาค 1 แค่นี้ก่อนนะ แล้วจะหาเวลามาแต่งต่อค่ะ จะบอกว่าหมดภูมิ ก็ไม่กล้าบอก อิ อิ

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	โห .... คุณนก เล่นของโหดอีกแล้ว อิอิ
โดยคุณ :	Mars - [24 ก.ย. 2541 22:17:51]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	ยัย นก ตก มัน อิ อิ เขียนได้ไงเนี่ย อะเมซิ่งสกุณา :)
โดยคุณ :	น้องสาวแสนสวย - [24 ก.ย. 2541 23:23:18]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	คุณนกขา หนูตาลายค่ะ แต่หนู save นะคะ ขอบคุณนะคะ...ตรงคำแปลน่ะค่ะ ชอบ.....
โดยคุณ :	Bambi - [24 ก.ย. 2541 23:45:57]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	อืมม...กระทู้นี้ไม่ save ไม่ได้แล้ว อืมม...พี่นกเอา อะไรดีๆมาแนะให้น้องๆได้เปิดหูเปิดตาอีกแล้ว อืมม.. ดีอ่ะ
โดยคุณ :	หลวมตัวมาเล่น - [25 ก.ย. 2541 02:31:25]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	ขอ save ด้วยคนค่ะ ทึ่งมากๆเลยพี่นก..
โดยคุณ :	afar - [25 ก.ย. 2541 04:17:53]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	แบบว่า กระทู้อื่น ๆ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้แจม แล้วก็ไม่ค่อยได้อ่าน แต่กระทู้นี้ยังไงซะก็ ต้องอ่านแล้วก็แจม.. งานของยัยนกเนี่ย จะ ออกมาสักชิ้นนะ ฝีมือจริงๆอ่ะ มิเสียแรงที่ ไว้ใจ..เยี่ยมจริง ๆจะนกจ๋า
โดยคุณ :	องครักษ์พิทักษ์นก & บวมแก๊งค์ (นินจา) - [25 ก.ย. 2541 08:41:20]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	รายงานตัว .... save ลูกเดียว! .... คร่อก! :oP
โดยคุณ :	lek Isara - [25 ก.ย. 2541 11:22:58]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	ลงชื่อไว้ก่อน ค่อยกลับมาอ่านกั๊บ
โดยคุณ :	web cruiser - [25 ก.ย. 2541 13:30:53]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	คุณเล็กคะ ทำไมมันชวนง่วงนอนมากหรือยังไง คะ จะได้ไม่ต้องแต่งต่อ ถ้าอ่านแล้วง่วง คงไม่คุ้มกับเวลา 2 สัปดาห์ที่เสียไป
โดยคุณ :	นก สกุณา - [25 ก.ย. 2541 16:19:56]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	คุณนกครับ.... ให้ไปหมดเลยครับ...เต็มร้อย...จากใจ นับถือที่สุดเลยครับ... แบบไม่สามารถบรรยายได้นะครับ... ได้แต่บอกว่า...นับถือ...นับถือ ที่สุดของที่สุดแล้วครับ... อืม...เขียนต่อนะครับ...อยากอ่านอีก...นะครับ
โดยคุณ :	พล ณ.ทัศนา - [25 ก.ย. 2541 22:09:46]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	:D
โดยคุณ :	Stellar7 - [25 ก.ย. 2541 22:40:05]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	Amazing Nok Skuna!!! ข้าน้อย นับถือ นับถือ... น่าจะมีเรื่องราว มีรายชื่อเกี่ยวกับพวกนักกลอนนอนเพี้ยนบ้างนะครับ :) ยังไงจะรอภาคต่อไป.......
โดยคุณ :	NetWalker - [25 ก.ย. 2541 22:41:03]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	ไอ๊หยา...........ขอเข้ามาชึ่นชมด้วยครับและกำลังรออ่านตอนต่อด้วยใจจดจ่อครับ
โดยคุณ :	ห่าม ข้ามโขง - [26 ก.ย. 2541 00:37:11]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :

โถ ..... คุณนกครับ ใจเย็นๆครับ คือเมื่อวานนี้ผมแว้บเข้ามาดู เพราะไม่มีเวลาน่ะครับ เห็นแล้วทึ่งมาก แต่ยังอ่านไม่หมด จึง save เก็บไว้ก่อน แต่ที่บอกว่า “คร่อก!” นั้นหมายถึงตัวผมน่ะครับ ไม่สามรถแต่งได้ขนาดนี้ คร่อก ! ในที่นี้ก็ทำนองเดียวกับคำว่า เป็นลมดีกว่านะครับ *** ขอให้คุณนก อย่าหมดกำลังใจเพราะผมนะครับ มิฉะนั้นผมคงเสียใจมาก ฮือๆๆๆ ผมมันปากไม่ดีเอง *** ขอให้คุณนก แต่งต่อไปนะครับ จะ save ไว้ แล้วอาจจะแอบเอาไปใส่ H/P ผมอีกตะหาก หากไม่คิดค่าลิขสิทธิ์นะครับ • อย่าโกรธ lek Coboy นะ Freebird •

โดยคุณ :

lek Isara - [26 ก.ย. 2541 09:07:14]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	พิมพ์ก็ผิด อิอิอิ lek Cowboy น่ะครับ มิใช่ Coboy เพราะในกระทู้โคลงล่างๆ ผมเป็น Co Cha Ra กั๊บ! :oP
โดยคุณ :	lek Isara - [26 ก.ย. 2541 09:13:21]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	เฮ้.. น้าเล็ก.. เดี๋ยวมีต่อยแน่เลยอ่ะ.. ไม่เคยโดนหมัดนินซะแย้ววว ว๊ากกกกก
โดยคุณ :	นินจา - [28 ก.ย. 2541 08:50:56]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	นิน ! ขืนต่อยเจอตุ๋ยแน่ อิอิอิ :oP เค้าคุยกันหลังไมค์แล้วจ้าาา ... น่าฉงฉานนิน ^o^
โดยคุณ :	lek Isara - [28 ก.ย. 2541 12:03:12]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :

ขอแสดงความชื่นชมกับความพยายามของคุณนกครับ นับว่าเป็นความกล้าทำ กล้าทดลองที่น่าสนใจมาก หวังว่าจะมีตอนต่อนะครับ ผมขออนุญาตเสนอความเห็นต่อนิทานของคุณนกสักเล็กน้อยดังนี้ - สัมผัสระหว่างวรรคในบรรทัดเดียวกันไม่ต้องมีก็ได้ (เช่น โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี) รูปแบบที่ให้ไว้ก่อนนิทานนั้น เคร่งครัดสัมผัสเกินไป - ไม่น่าใช้คำลหุโดยอนุโลม ที่เห็นใช้คือ ตริ ที่บังคับให้อ่านเป็น ตะ-หริ ตามมาตราฉันท์ พฤกษา กลายเป็น พะ-รึ-กะ-ษา ภรดา จากคำว่า ภราดา คำเหล่านี้เป็นหน่วยคำที่มีวิธีออกเสียงแบบควบกล้ำ หรือหนักเบาของมัน ซึ่งถ้าเปลี่ยนวิธีออกเสียงก็ฟังเป็นคำอื่นหรือไม่มีความหมายไป คำบาลี-สันสกฤต ที่อ่านแยกเป็นคำสั้น ๆ เอาลหุได้นั้น เป็นเพราะภาษาเดิมเขาอ่านอย่างนั้น แล้วไทยเราอ่านแบบของเรา พอแต่งเป็นฉันท์เราก็อ่านแบบแขกให้ได้ลหุ ถือว่าใช้ได้ คำว่า อุทก จึงอ่านว่า อุ-ทะ-กะ อิศวร อ่านว่า อิ-ศะ-วะ-ระ ได้ แต่จะอ่าน "ผมนึกว่า" เป็น ผะ-มะ-นึ-กะ-ว่า ไม่ได้นะครับ - อินทรวิเชียร บทเริ่มต้น "สายเนตรปะทรามวัย ดรณีสวรรค์ศิลป์" คำว่า ดรณี แปลว่าเรือ เข้าใจว่าคงตั้งใจใช้คำว่า ดรุณี แต่พิมพ์ตก เช่นเดียวกับ "นวลนางสอาค์แข" ในไม่กี่วรรคต่อมา - "เราคือพระธิดา ธ ปิตาหะหวงหนัก" สงสัยคำว่า หะ ใช้ถูกหรือไม่ ปิตา แปลว่าพ่อ ปิตามหะ แปลว่า ปู่ - ใช้คำซ้ำความหมายบ่อย (บิดาให้ - ธ ทรงอวย, อนงค์พระองค์นาง, ...) - ต่อจากสุรางคนางค์ วิทวัสพูดว่า "ดาราพะพร่างพราย ... โสมส่องสว่างเพ็ญ ...) เป็นไปไม่ได้ ถ้าพระจันทร์เพ็ญสว่างมาก คุณจะไม่มีทางเห็นดาวพะพร่างพรายได้เลย - คำอธิบายฉากที่อยู่ในวงเล็บ น่าจะทำเป็นกาพย์ฉบัง ทำเป็นร้อยแก้วอ่านแล้ว เหมือนพบคนแปลกหน้า - "ประสาทซุ้มมุกข์มากมาย" น่าจะเป็น "ปราสาทซุ้มมุกมากมาย" - "มิอยากคิดนิมิตรต่อ" คำว่า นิมิต ไม่มี ร ต่อท้าย _ ใช้คำว่า จะ เยอะมาก ผมอ่านนิทานคำฉันท์เรื่องนี้ด้วยความยินดีที่มีคนทำอะไรแบบนี้ขึ้นมาได้ ความเห็นที่เสนอไว้นี้ เพียงอยากเห็นผลงานที่ดียิ่งขึ้นไปอีก และหวังว่า อีกไม่นานจะเขียนอะไรมาให้คุณนกวิจารณ์คืน เดี๋ยวจะหาว่าไม่ยุติธรรม อ่านของคุณแล้วคันมืออยากเขียนบ้าง

โดยคุณ :

วิษณุ - [28 ก.ย. 2541 14:01:03]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :

ขอบคุณมากนะคะ คุณวิษณุ สำหรับคำวิจารณ์ของคุณ เป็นคำวิจารณ์ที่นกอยากได้ที่สุด มากกว่า คำชมเสียอีก ค่ะ ไม่ขอแย้งข้อผิด แต่มันคงเป็นเรื่องอนุโลม ลหุ ซึ่งแต่โบราณก็ใช้เช่นกัน นกมีความ จำกัดในเรื่องคำในภาษาไทยพอสมควร เนื่องจากจบมานานแล้ว และเป็นเด็กสายวิทย์ ไม่ใช่สาย ศิลป์ ลืมๆไปแล้ว แต่คำว่า ภรดา นกเข้าใจผิดเอง ส่วนดรณี,สอาค์ ยอมรับค่ะว่าพิมพ์ผิดจริงๆ ส่วนคำบรรยายเป็นร้อยแก้วนั้น อาจจะดูแปลกๆไปนะคะ ยอมรับว่าบางครั้งอาจจะเล่นกันง่ายๆไป หน่อย เหมือนขาดความประณีต คราวหน้าจะไม่ให้มี จะพยายามแก้ไขในตอนที่ 2 ค่ะ แต่งต่อแน่นอน ไม่ทิ้งไม่ขว้าง แต่ไม่แน่ใจว่าจะได้ดีดังนึกหรือเปล่า นะคะ ตอนนี้งานยุ่ง แล้วก็เครียดมากด้วย หวังว่าคงคอยให้นกได้สงบสติอารมณ์ก่อนนะคะ แล้วจะ พยายามแต่งต่อ เพราะพล๊อตเรื่องวางเอาไว้หมดแล้ว to คุณเล็ก """"" Forget it Na Kha :)

โดยคุณ :

นก สกุณา - [28 ก.ย. 2541 19:46:53]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :

ขอบคุณมากนะคะ คุณวิษณุ สำหรับคำวิจารณ์ของคุณ เป็นคำวิจารณ์ที่นกอยากได้ที่สุด มากกว่า คำชมเสียอีก ค่ะ ไม่ขอแย้งข้อผิด แต่มันคงเป็นเรื่องอนุโลม ลหุ ซึ่งแต่โบราณก็ใช้เช่นกัน นกมีความ จำกัดในเรื่องคำในภาษาไทยพอสมควร เนื่องจากจบมานานแล้ว และเป็นเด็กสายวิทย์ ไม่ใช่สาย ศิลป์ ลืมๆไปแล้ว แต่คำว่า ภรดา นกเข้าใจผิดเอง ส่วนดรณี,สอาค์ ยอมรับค่ะว่าพิมพ์ผิดจริงๆ ส่วนคำบรรยายเป็นร้อยแก้วนั้น อาจจะดูแปลกๆไปนะคะ ยอมรับว่าบางครั้งอาจจะเล่นกันง่ายๆไป หน่อย เหมือนขาดความประณีต คราวหน้าจะไม่ให้มี จะพยายามแก้ไขในตอนที่ 2 ค่ะ แต่งต่อแน่นอน ไม่ทิ้งไม่ขว้าง แต่ไม่แน่ใจว่าจะได้ดีดังนึกหรือเปล่า นะคะ ตอนนี้งานยุ่ง แล้วก็เครียดมากด้วย หวังว่าคงคอยให้นกได้สงบสติอารมณ์ก่อนนะคะ แล้วจะ พยายามแต่งต่อ เพราะพล๊อตเรื่องวางเอาไว้หมดแล้ว to คุณเล็ก Forget it Na Kha :)

โดยคุณ :

นก สกุณา - [28 ก.ย. 2541 19:49:19]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	To ... Freebird ^v^ Ja! : Forget it but I can't forget you ... :oP
โดยคุณ :	lek Isara - [28 ก.ย. 2541 21:28:09]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	:-P
โดยคุณ :	นินจา - [29 ก.ย. 2541 08:42:22]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	I'm studying at Faculty of Arts Silpakorn. I'm so proud there is one who love in "CHAN". I'll be encourage you forever.
โดยคุณ :	aksorn's boy - [30 ก.ย. 2541 13:55:45]