ห้องนี้เดิมทีเป็น ?

หมวดวิชาสังคมเก่าความจริงเวลาพวกเราเรียนเนี่ยจะต้องใช้ตารางเวียนเรียน คือเมื่อหมดคาบเรียนแล้วก็จะต้องทยอยกันเดินไปหาห้องเรียนห้องใหม่ ตามที่ตารงเรียนจัดไว้

ข้อดีของมันก็ดีนะครับ ดีมากด้วยนะ คิดดูสิ วันนึงๆเราเดินกันเฉลี่ยแล้วเกือบ 1.5 กิโลครึ่งแน่ะ ดังนั้น สาวๆวิจิตราไม่ต้องห่วงเลยครับ เรื่องน้ำหนักใครลดความอ้วนไม่ได้ก็อยากให้แนะนำให้มาเรียนที่นี่นะครับ สิ่งที่ตามมาก็คือเวลามีเรื่องกับใครเนี่ยมันตามหากันยาก เห็นหลายคู่นะ มีเรื่องกันตามประสาเด็กวัยรุ่น(เด็กเหลือขอ) ถึงขนาดว่าลืมไปเลยว่ามีเรื่อง เพราะขี้เกียจตาม เมื่อใช้ตารางเรียนเดินเรียนสิ่งที่ตามมาอีกปัญหาหนึ่งก็คือ เรื่องของ สวิทช์พัดลม ทำไมเหรอครับ อ้าวก็แต่ละคนเล่นถอดเอาสวิทช์พัดลมเป็นกรรมสิทธ์ของตัวเองน่ะสิ เพาะแรกๆมีพวกมือบอน ชอบถอดเล่น ไปๆมาๆหายอ่ะ จนหลังๆ อาจารย์ถอดมั่ง แบบว่า(กูก็ร้อนเป็นะโว้ย)เออ อาจารย์ก็ยังต้องเอาด้วยเลยครับ

อีกปัญหาหนึ่งที่ตามมาคือขยะ เมื่อการเดินเรียนเกิดขึ้น นักเรียนแต่ละห้องก็ไม่รู้ล่ะครับว่าห้องไหนห้องตัว ขนาดจัดเวรมันยังไม่ค่อยจะทำกันเลย นี่ยิ่งเหมือนไม่มีห้องของตัวเองอยู่ด้วย แล้วจะให้ทำเวรได้ไง เลยถือคติที่ว่าเวร ..ย่อมระงับได้ด้วยการไม่ทำเวร

ถึงไหนแล้วเนี่ย เล่าเพลิน ทีนี้พึ่งจะมาเปลี่ยเป็นเรียนในห้องประจำของตัวเองก็ตอนอยู่ม.6 นี่แหละ ตั้งแต่ม.1ก็เดินเรียนมาตลอด พอมีห้องของตัวเองเริ่มแรกเราก็อยู่ที่ห้องข้างๆสหกรณ์แต่ ก็ต้องย้ายห้องมาเรียนที่ห้องข้างๆ เราถูกไล่ที่มาเรื่อยๆ จนสุดท้ายไม่มีที่ให้ไล่แล้ว เลยต้องอยู่ห้องติดๆกับหมวดสังคมปัจจุบัน

เมื่อมีห้องเป็นของตัวเองจะเกิดอะไรขึ้น เห่อสิครับ( เห่อมากนะบางคนน่ะ )เริ่มตกแต่งห้องของตัวเองและ กระดานห้องเราไม่มีก็ต้องใช้กระดาน ไวท์บอร์ดแทนซึ่งข้างหลังมันจะมองไม่เห็นน่ะ จนอาจารย์บางวิชาโกรธมากถึงกับขว้างปากกาไวท์บอร์ดออกนอกห้องวุ่นวายนักเรียนต้องออกไปเก็บปากกาในป่ารกๆ เริ่มจัดเวรกันทำความสะอาด และจับฉลากย้ายโต๊ะเรียน อันนี้มันส์มากลุ้นดีว่าจะได้นั่งตรงไหนหน้าหรือหลัง เเต่หลังๆก็ไม่มีผลแล้วเพราะว่าพวกที่ชอบนั่งหลังก็ แลกที่กับพวกที่ชอบนั่งหน้าผลก็คือเหมือนเดิม (แล้วจะจับกันทำไมเนี่ย?) เมื่อได้จับฉลากแล้วต่งคนก็ต่างหวังว่าจะได้นั่งที่ใต้พัดลมซึ่งก็เป็นความใฝ่ฝันของทุกๆคน แต่หน้าหนาวล่ะ ตัวใครตัวมันฉันไม่นั่งนะตรงนั้นน่ะ

ห้องนี้อยู่ติดหมวดวิชาสังคมซึ่งก็ถือว่าเป็นหมวดวิชาที่เนี๊ยบ ในโรงเรียนอีกหมวดหนึ่งแต่! อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อเด็กนรก จำนวนเกือบ 50 คน เข้ามาอยู่ห้องใกล้ๆ ห้องพักครูสังคมล่ะ คำตอบก็คือ มลพิษทางเสียงก็เกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แรกๆอาจารย์บางคยเริ่มเข้ามาบอกว่าเสียงดังเกินไป เบาๆหน่อยนะลูก หลังๆมาเริ่มใช้ภาษาต่างดาว ซึ่งเราอาจจะไม่รู้เรื่องมั้งเลยไม่ใส่ใจ จนอาจารย์บางคนไปพึ่งห้องพักครูหมวดอื่นประมาณว่า

(กูทนไม่ไหวแล้วโว้ย !)

แต่หลังๆมาอาจารย์ก็เริ่มเข้าใจในนิสัยตั้งแต่เกิดของเรา(นิสัยครับไม่ใช่ ส.....)จึงหาเรื่องใช้เราให้เป็นประโยชน์จนได้ แล้วก็ได้ผลด้วยนะ เริ่มใช้เราแทบทุกงานเดินเรื่องบ้าง รดน้ำต้นไม้บ้าง ยกของบ้าง ตามแต่อาจารย์สั่งมาพวกเราก็ทำหมด(หลังๆรู้แกวเลยไม่อยู่ให้ใช้เลยนี่) จากที่ห้องเราเคยสะอาดในตอนแรกๆ หลังๆเริ่มรกขึ้น รกขึ้นซึ่งก็ทำให้เราเจอกับสัตว์ร้ายหลายชนิดเช่น แมงสาบ แมลงป่องตัวน้อยน่ารัก แต่ที่เจอบ่อยจนสนิทและเริ่มไปกินข้าวด้วยกันแล้วก็คือ ยุง อันนี้หลังห้องจะมีเยอะ แต่หน้าห้องไม่ค่อยมี (สงสัยขนาดยุงยังไม่อยากนั่งโต๊ะหน้า) แต่ใครที่ได้นั่งโต๊ะแถวหน้าจะต้องเจอกับ อีกหนึ่งปัญหาคือฝุ่นจากกระดานที่อาจารย์ ใช้เเปรงลบกระดานลบ ลบมาแต่ละทีพวกนั่งหน้าแก่ลงไปเป็น 10ๆปี ทั้งไอค่อกๆแค่กๆทั้งผมที่กลายเป็นสีขาว หน้ายิ่งอ่อนๆอยู่ด้วยนะ แต่ละคนน่ะ นั่งหลังก็อย่าคิดว่าดีนะ นั่งหลังเนี่ยอาจโดนอาจารย์วิชาสังคมเดินมาใช้เอาง่ายๆทั้งที่กำลังเรียนอยู่

แต่ยังไงๆ ห้องเราก็ดีที่สุดแล้วล่ะ แม้บางทีจะมีกลิ่นไอปีศาจจากห้องน้ำหญิงหลังโรงเรียนบ้าง แต่อีกเรื่องหนึ่งใครเห็นนาฬิกาที่แขวนอยู่หน้าห้องบ้างหัวหน้าห้องฝากถามมานะ เห็นแล้วบอกที

กลับหน้าหลัก