|
Mistroostig staart
columnist Hugo Camps van op het voorblad van Omgewaaid
staat netjes de lezer in de ogen. Kranten liggen
binnen handbereik, voor hem zie je het nog lege blad met
een pen bovenop, maar spoedig zal Camps in de hem eigen
stijl al wie de kluit belazert en hoger wil klimmen dan
hem toekomt, flink van jetje geven. De zgn. bobo's uit
de sport- en politieke wereld en sportjournalisten
krijgen er inderdaad stevig van langs. Een brave
wielrenner als Jeroen Blijlevens daarentegen, die
tijdens de voorbije Ronde van Frankrijk dapper opkwam
voor de eigen geteisterde gilde, krijgt krediet. Jeroen
Blijlevens als symbool voor de gewone man.
Van de 67 columns in deze bundel gaan er meer dan 40
over voetbal, een paar over wielrennen en zo'n
25-tal over politiek en de dingen des levens. De meeste
sportcolumns behandelen Nederlandse toestanden, terwijl
België/Vlaanderen vooral in de politieke teksten ter
sprake komt, en dat niet altijd in fraaie zin. Enkele
van deze columns zijn bekend uit het Radio 1-programma
'De toestand'. Ze bestrijken de periode 1992 tot 1998.
Camps schuwt het niet om man en paard te noemen en gaat
als goede columnist de controverse niet uit de weg.
Daarbij heeft hij uiteraard het gelijk steeds aan zijn
kant en wordt de overdrijving gekoesterd. Dat levert in
het geval van Omgewaaid staat netjes soms leuke
teksten op, maar het blijft meestal nogal zwaar op de
hand. Tegelijkertijd vallen de clichés op, zoals het
woordje 'ranzig', waarmee de schrijver graag personen en
toestanden kenmerkt. Treffende beeldspraak is er beslist
ook, bv. over wisselspelers van het Nederlandse elftal,
over wie hij zegt: "Het ondraaglijke lot invaller
te zijn, heeft menigeen via de regenpijp de nacht
ingejaagd". "De liefde voor sport gaat bij hem
langs het mes", geldt dan weer als typering voor
dokter Martens, die Marco van Basten heeft geopereerd.
De gram die Camps ons wil doen halen op belangrijke
mensen, politici en sportbonzen die hun boekje te buiten
gaan, bezorgt je grimmig soelaas en wapent je tegen
pseudo-belangrijkheid. Heel schaars word je ook gesteund
door een humoristische noot van de grimmige columnist,
zoals in een bijzonder leuke beschrijving van een
gefingeerde ontmoeting van Amro-bankier Jan Kalff met
Jean-Luc Dehaene in de Generale-zaak. Vrijblijvende,
echt ontspannende humor is echter grotendeels afwezig in
Hugo Camps' Omgewaaid staat netjes, een bundel
doordesemd van een wat vermoeide gelijkhebberigheid.
|
