Nieuw leven voor Peter van Petegem
MEERBEKE, dinsdag
Jarenlang droomde hij van het ultieme doel. Geboren en getogen in het hart van de Ronde van Vlaanderen kreeg hij de heroïek van de geschiedenis van het Vlaamse lijden met de paplepel ingegoten. Paaszondag ging de droom van Peter van Petegem in vervulling. Vol overtuiging duelleerde de donkere stoemper uit Brakel in de sprint met Museeuw en Vandenbroucke. Schijnbaar moeiteloos schreef hij de zo tot de verbeelding sprekende klassieker op zijn naam. In Meerbeke begon voor Peter van Petegem een nieuw leven. Het leven van een vedette. Een aparte status, waarvoor de coureur van TVM 29 jaar heeft moeten knokken.
Zonder bloemen, maar met groot respect werden er in Meerbeke drie winnaars gehuldigd. Met de triomf van Van Petegem had iedereen vrede, maar de prestaties van Johan Museeuw, als Phoenix uit de as herrezen en de oogstrelende klasse van Frank Vandenbroucke waren minstens van hetzelfde kaliber. "Ik heb er nu geen problemen meer mee dat anderen sterker zijn. Als ge bekijkt vanwaar ik kom, ben ik heel tevreden," sprak Museeuw. "Vorig jaar, op 12 april, brak ik in het Bos van Wallers mijn knieschijf. Ik moest vechten voor mijn leven, voor mijn linkerbeen werd gevreesd. Pas in een veel later stadium begon ik voorzichtig te denken aan een come-back. Ik ben een vechter, kom uit een hele diepe put met vijftig procent minder kracht en energie in mijn gekwetste been. Na alle ellende van afgelopen donderdag had ik mijn sponsor graag een plezier willen doen met een overwinning. Het was één grote soap. Gelukkig houdt Giorgio Squinzi (Eigenaar Mapei, B.S.) teveel van de wielersport om het boek toe te doen."
"Dit scenario was het allermooiste," reageerde Van Petegem. "Met Museeuw op de Muur, dan Vandenbroucke erbij en met drie Belgen naast elkaar in de sprint. Iedereen was het winnen waard."
Hetzelfde gold tot de Muur van Geraardsbergen voor het gefileerde peloton van een stuk of twintig renners. In de Vlaamse heuvelzône en op de wrede kasseien hadden de favorieten zichzelf al een paar keer getest, maar het effect van een mijnenveld bleef uit. Pas aan de voet van de Muur explodeerde het erfgoed van Karel van Wijnendaele in een scherpe, spiegelgladde bocht naar rechts. Marcus Zberg gleed onderuit, nam Vandenbroucke, Tchmile en Den Bakker mee en zag Van Petegem en Museeuw wegrijden.
Omdat de 825 meter lange klim naar het knusse kapelletje een gemiddeld stijgingspercentage van 9.3 procent kent met een uitloop naar maximaal 20, is de Muur nu niet bepaald het ideale terrein voor een uitgeputte renner die zich opnieuw op gang moet trekken. Van Petegem: "Voor de Muur begon het te regenen. Ik trok mijn plan. In het gefriemel kon ik mij met Johan voorin handhaven. Wij draaiden rechtsom, achter mij hoorde ik gekraak en zag ik ze vallen. Toen ben ik meteen twee tanden groter gaan rijden."
De ronde leek beslist, maar was dat nog niet. Hoewel Frank Vandenbroucke ook bij de valpartij was betrokken, wenste de man met hetzelfde vermogen als de machinekamers van de Titanic slechts strijdend ten onder te gaan. Op de Muur begon zijn eenzame achtervolging. In de afdaling van de Bosberg voegde de winnaar van de Omloop Het Volk zich bij Museeuw en Van Petegem. Een atletische prestatie van wereldformaat, waartoe de Rabobank-ploeg niet meer in staat was. De mannen van Theo de Rooy gingen in de jacht strijdend ten onder.
"Het was onmogelijk dat er nog renners terug zouden komen," keek Van Petegem terug. "Maar Vandenbroucke kwam terug."
"Ik kon vandaag wel 300 kilometer aan," pochte de roodharige revolutionair. "Op de Molenberg ben ik gevallen, maar kon ik verder. Zberg kon ik niet meer ontwijken. De inspanning die ik op de Muur en daarna heb moeten leveren, heb ik in de sprint bekocht. Hoewel ik Van Petegem nog nooit heb geklopt, durfde ik met hem wel naar de streep te rijden. Zo sterk voelde ik mij. Eddy Merckx heeft nogal wat kritiek op mij. Ik zou klassiekers over 250 kilometer en meer niet aankunnen. Het klopt dat ik nog steeds geen grote klassieker heb gewonnen, maar Merckx vergeet dat ik op mijn twintigste al Parijs-Brussel won. Die koers was toen 255 kilometer lang. Met mijn prestatie heb ik weer eens zijn ongelijk bewezen."
Dergelijke polemieken gaan aan Peter van Petegem voorbij. In één week tijd won hij de E3-prijs, de Driedaagse van de Panne en de Ronde van Vlaanderen. "Steeds vooraan zitten en geen trap teveel doen, dat is het geheim van de ronde. Ik heb dat kopke. Na de rode vlag ben ik zelf gegaan om te voorkomen dat Vandenbroucke dezelfde stunt zou uithalen als Sörensen in '97. Met Museeuw kwamen zij nog één keer terug. Toen was het gedaan."
Na zijn dubbelslag in Het Volk ('97 en '98) en zijn tweede plaats op het WK in Valkenburg werd Peter van Petegem in Meerbeke een vedette. Uitgerekend in 'Vlaanderens Mooiste', de onuitputtelijke bron van inspiratie.
Uitslag 83e Ronde van Vlaanderen: 1. Van Petegem (Bel) 270 km 6.15.00 (43,200 km/u), 2. Vandenbroucke (Bel), 3. Museeuw (Bel) op 0.01, 4. Bartoli (Ita) 0.08, 5. Spruch (Pol), 6. Markus Zberg (Zwi), 7. Tchmile (Bel), 8. Hoffman (Ned), 9. Zanetti (Ita), 10. Michaelsen (Den), 18. Den Bakker (Ned), 23. Van Bon (Ned), 34. Knaven (Ned) 1.52.
Stand Wereldbeker na twee wedstrijden: 1. Van Petegem 128 punten, 2. Tsjmil 128, 3. Spruch 86, 4. Zabel 74, 5. Vandenbroucke 70, 11. Van Bon (Ned) 35, 13. Hoffman (Ned) 24.
Stand Wereldbeker ploegen: 1. Lotto 18, 2. Rabobank 17, 3. Lampre 15, 4. Mapei 12, 5. TVM 10.
Ronde van Vlaanderen van
kilometer tot kilometer
Op de Grote Markt van Brugge starten 189 renners voor de 83e editie van de Ronde van Vlaanderen, de tweede wereldbekerwedstrijd van het seizoen. Afstand 265 kilometer, bewolkt, maar droog.
75 km: Kopgroep van dertig renners met onder anderen Leysen, Zanini, Kirsipuu en Pianegonda. Geen Nederlanders.
87 km: Drie renners sluiten aan bij de kopgroep: TVM-renner De Jongh, De Waele en Magnien. 124 km: Ook Gaumont, Vandenbroucke en Hincapie vinden aansluiting, anderen moeten lossen. De groep bestaat nu uit 28 renners. Maximale voorsprong 1 minuut en 50 seconden.
150 km: Valpartij Vandenbroucke, sluit weer aan bij kopgroep. 154 km: Gaumont valt en wordt afgevoerd naar het ziekenhuis.
185 km: Hergroepering. De Jongh doet mislukte poging om alleen op avontuur te gaan.
202 km: Sörensen komt als eerste boven op de Oude Kwaremont. 212 km: Sörensen bijgehaald door Farazijn. Zes renners sluiten aan, onder wie Zberg, Knaven en Planckaert.
220 km: Planckaert valt en sluit aan bij achtervolgers. 229 km: Drie groepen komen samen. Bartoli valt aan, Museeuw, Tchmile, Den Bakker en Van Petegem reageren.
240 km: Groep van 34 renners op weg naar Muur van Geraardsbergen, de voorlaatste helling.
248 km: Achter Van Petegem en Museeuw vallen Vandenbroucke, Tchmile en Den Bakker. Het tweetal op kop neemt voorsprong.
255 km: Vandenbroucke sluit aan bij de twee koplopers. 265 km: Van Petegem klopt Vandenbroucke in de sprint. Museeuw wordt derde. Hoffman wordt op 0.08 achtste en is daarmee de beste Nederlander.