De Telegraaf, 5 juli 1996.












Triomf om in te lijsten

Hij trekt zijn shirtje recht en vliegt met een blik van 'wie doet mij wat' over de streep. Jeroen Blijlevens heeft het weer voor elkaar. Als een loden last drukte een overwinning in de Tour de France de afgelopen dagen op zijn schouders. Keer op keer 'trok' de TVM-sprinter zich vergeefs uit elkaar, maar bleef hij met lege handen achter. Moncassin, Cipollini en Zabel bleken superieur in de massasprints. Desondanks bleef de pas 24-jarige Blijlevens in zichzelf geloven. Op de Boulevard de la Grette in Besançon overtuigde de jonge mannetjesputter de internationale wielerwereld door afgetekend de vijfde Tour-etappe op zijn naam te schrijven.

Een triomf om in te lijsten. Keer op keer ging Blijlevens de afgelopen dagen het gevecht met zijn veel sterkere aartsrivalen en zichzelf aan. Het resultaat van al zijn inspanningen bestond uit twee tweede en een vijfde plaats, terwijl de Alpen, niet bepaald zijn strijdperk, steeds dichterbij kwamen. Tot overmaat van ramp werd Blijlevens op weg naar Besançon ook nog eens geconfronteerd met de absentie van Cipollini en Svorada. "Daar baalde ik van", vertelde een dolgelukkige Jeroen Blijlevens in Besançon, waar hij zijn 25e overwinning behaalde. "De kans op een massasprint werd door hun afwezigheid veel
kleiner."

Daarom besloot ploegleider Cees Priem om van tactiek te veranderen. In het begin van de Tour offerde hij zijn renners op ten faveure van zijn kopman. Om de oppositie om de tuin te leiden ging bijvoorbeeld Maarten den Bakker in de aanval. Priem: "Je weet nooit of het helpt, maar het was de bedoeling om de andere ploegen te laten zien dat wij het vertrouwen in Blijlevens hadden verloren. Ook in de finale heeft mijn ploeg de kat uit de boom gekeken. De afgelopen dagen hebben andere sprinters van ons werk geprofiteerd. Nu waren wij aan de beurt."

Dat bleek in de buitenwijken van Besançon, waar Telekom het tempo hoog hield. Ondanks de enorme snelheid reden eerst Erik Dekker en vervolgens Viatcheslav Ekimov weg. Dank zij de inspanningen van de ploeg van Erik Zabel werden zij teruggepakt en zat Blijlevens als een vorst in het wiel van Moncassin. De Franse groene-truidrager ging te vroeg aan. In alle rust kon Jeroen Blijlevens ver voor de streep zijn trui rechttrekken.

"Het moest hier gebeuren", vertelde 'Jerommeke' na zijn tweede dagsucces in de Tour de France. "De afgelopen dagen ben ik de meest constante sprinter geweest, maar wat koop ik daarvoor? Voorlopig was dit mijn laatste kans. Met de Alpen voor de boeg ga ik er alles aan doen om zo lang mogelijk mee te rijden. Ik droom van een overwinning op de Champs Elysées, al kan ik nu echt niet zeggen dat ik Parijs ga halen. Dit seizoen stond geheel in het teken van sterker worden. Hier heb ik bewezen op de goede weg te zijn."

"Ik heb het gevoel dat in deze etappe niet op ons werd gerekend", meende Cees Priem. "In Den Bosch wist iedereen dat Jeroen de topfavoriet was. Alle sprinters zochten hem op. Als niemand op je let, is het veel makkelijker om te winnen. De afgelopen dagen werd hij steeds door anderen geklopt. Cipollini en Zabel sprinten puur op de macht. Vroeger reden er kleine, geblokte sprinters, die zo van de piste afkwamen en op de weg iedereen hun wil oplegden. Tegenwoordig zijn de aankomsten veel zwaarder en dien je als sprinter over pure macht te beschikken. Jeroen moet het puur van zijn snelheid hebben. Voor zo'n klein ventje rijdt hij met een enorm grote versnelling. Dat wreekt zich af en toe op zijn bekken. Woensdag had hij weer last van deze blessure. Een chiropractor heeft zijn bekken recht gezet. 's Ochtends voor de start kreeg ik een goed gevoel toen ik hem zag. Hij was de rust zelve en zat, ondanks de tegenslagen van deze week, boordevol moraal. De komende dagen gaan wij proberen hem in koers te houden, want hij moet in deze Tour zover mogelijk komen. Daar wordt hij alleen maar sterker van."

Met Jeroen Blijlevens heeft het vaderlandse cyclisme een waardig opvolger van Jean-Paul van Poppel in huis. In zijn rijke carrière won JP negen ritten in de Tour de France. Met zeges in Le Mans, Besançon (!), Bordeaux en Parijs werd 1988 zijn topjaar. Op de erelijst van Jeroen Blijlevens staan momenteel twee kruisjes achter de Tour. "Ik heb nog een paar mooie jaren voor de boeg", voorspelde de gedrongen spurter. De internationale media zwegen. Uit respect voor de prestatie van de jonge sprinter, wiens ijzeren geloof in zichzelf weer eens met een fantastische triomf werd beloond.