Winst na verlies
Met gemengde gevoelens nam hij afscheid van Den Bosch. Natuurlijk was Jeroen Blijlevens teleurgesteld door zijn nipte nederlaag tegen Fréderic Moncassin. Aan de andere kant heerste de opluchting. Ondanks de immense druk heeft de TVM-renner het sprinten niet verleerd. Cipollini, Zabel, Svorada, Minali, Baldato, gereputeerde kanonnen, kregen slechts zijn achterwiel te zien. Iets te vroeg kwam Blijlevens op kop. Achter hem voelde hij dat er iemand aankwam. Cipollini, flitste door zijn hoofd. Op de streep bleek het Fréderic Moncassin te zijn.
Ondanks Blijlevens' tweede plaats, heerste er gistermiddag opluchting in het TVM-kamp. In de supersnelle aanloop naar Den Bosch etaleerde de ploeg van Cees Priem zich als een hecht collectief, dat hun kopman in een ideale positie naar de streep loodste. Door de enorme mensenmassa langs het schitterende parkoers en de vele obstakels was een spectaculair koersverloop in de eerste uren zo goed als onmogelijk. "Ik kreeg het gevoel dat er een stilzwijgende afspraak is gemaakt om het rustig aan te doen", verklaarde Maarten den Bakker het wandeltempo. "De risico's waren te groot. Nu loopt iedereen te klagen, maar in Frankrijk kunnen wij de komende dagen hetzelfde verwachten."
Naarmate Den Bosch dichterbij kwam, nestelde de Rabobank-ploeg zich op kop en werd de koers gecontroleerd. Danny Nelissen nam met bijna twintig kilometer voor de boeg zijn verantwoordelijkheid door in de aanval te gaan. Even liep de voorsprong van de wereldkampioen bij de amateurs snel op. Toen vonden TVM en Saeco, de ploeg van Mario Cipollini, het welletjes en was Nelissen gezien. Onder het doek van de laatste kilometer begon het verhaal Blijlevens.
"Ik kwam te snel in het wiel van Zabel", wist de kleine vuurvreter. "Het was een te groot risico om te blijven zitten. Ik was bang dat hij stil zou vallen. Er was geen tijd om lang na te denken. Ik moest snel reageren om tenminste bij de eerste drie te eindigen. Daarom ben ik zelf aangegaan. Het moest. Ik voelde mij heel goed. Helaas was Moncassin nog beter."
De ondankbare tweede plaats in de daguitslag leverde als schrale troost wel een eerste stek op in het jongerenklassement, dat is vernoemd naar de vorig jaar overleden Fabio Casartelli. De grootste winst was echter de zekerheid dat Jeroen Blijlevens zich de komende dagen vol vertrouwen in het gevecht met de andere rassprinters kan storten. Ook de pas 24 jaar oude inwoner van het Belgische Hoogstraten omschreef zijn voorseizoen als "te mager." Een criterium op Mallorca en twee ritten in de Vierdaagse van Duinkerken was een te schrale oogst voor de man, die vorig jaar in de Tour doorbrak door de etappe naar Duinkerken te winnen. Omdat sprinten een combinatie van macht, koersinzicht en zelfvertrouwen is, greep ploegleider Cees Priem in. De Zeeuw stuurde zijn pupil eind mei naar de Ronde van Beieren. Een missie die Blijlevens aanvankelijk niet zag zitten. Totdat hij met vijf ritzeges thuiskwam. Vijf streepjes op zijn erelijst en een hersteld geloof in eigen kunnen waren de oogst van de Beierse 'strafexpeditie'.
In Den Bosch liet Blijlevens zien met recht tot de sterkste sprinters ter wereld te behoren. Daarom werd er na de eerste etappe al reikhalzend uitgekeken naar de rit van vandaag naar Wasquehal. "Wij gaan weer de kant van Duinkerken op", putte Priem uit zijn topografisch geheugen. "Jeroen heeft de druk van de afgelopen weken uitstekend weerstaan. Hij kan het nog."
Met het optreden van de Rabobank-ploeg en de tweede plaats van Jeroen Blijlevens liet het vaderlandse cyclisme in het Brabantse een sterke indruk achter, die perspectief biedt voor de komende vlakke etappes. "Ik had het mooier gevonden als Cipollini hier had gewonnen", vertelde TVM-directeur Ad Bos in Den Bosch. "Als hij wint, vindt iedereen dat normaal."
Jeroen Blijlevens echter meende dat hij in de Nederlandse Tour-stad alleen kon verliezen. Een vergissing gezien zijn indrukwekkende en veelbelovende tweede plaats in de eerste massasprint van de 83e Tour de France.