หนึ่งวันของสามหนุ่ม W-inds!!^o^:
MONDAY .02/07/15
06:00 AM.
"ติ๊ก ต่อกๆๆ กริ๊งงงงงงงงงง!!!!!" เสียงนาฬิกา สีเรียบ บ่งบอกถึงนิสัยของคนซื้อว่า แสนจะใจเย็น นั่นก็คือ หนุ่มร่างบาง ที่หน้าตาออกจะกระเดียดๆไปทางผู้หญิงหน่อย เสียงนาฬิกานี้ปลุกเค้าให้ ลุกในไม่กี่นาทีได้ นับว่านาฬิกาตัวนี้ โชคดีเหลือเกินที่มีเจ้าของเป็นคนลุกง่าย พอหนุ่มน้อยลุกขึ้น ก็จัดการกับตัวเองทันที บิดขี้เกียจนิดหน่อย แล้วหยิบผ้าขนหนูที่ใช้อาบน้ำ หยิบแปรงสีฟัน แล้วจากนั้นก็เดินหายเข้าในห้องน้ำของเค้า การตื่นของหนุ่มน้อยคนนี้ แสนที่จะสดชื่นไม่มีการบ่นกับนาฬิกาว่า"ขอต่ออีกหน่อยละกันนะ " ไม่มีร้อก!!
แต่อีกห้องนึงนี่สิ!!
"กริ๊งงงงงงงง..งงงๆๆๆ" เจ้านาฬิกาตัวนี้นั้น ถ้าพูดได้คงจะบอกกับเจ้าของมันว่า "เหนื่อยแล้วนะโว้ย ตื่นซะทีสิวะ" วันนี้เป็นวันแรกนะเนี่ยที่หนุ่มน้อยที่หุ่นสุดแส้นจะสมบูรณ์ตื่นยากตื่นเย็นเสียเหลือเกิน " อืมมมมม ขอต่ออีกหน่อยละกันนะ"เสียงที่ไม่ค่อยจะมีแรง พึมพำๆ กับเจ้านาฬิกา จากนั้นหนุ่มคนนี้ก็คลำหานาฬิกา แล้วก็กดสวิตซ์ ปิดเสียงนั้นซะ จากนั้นก็เอาหมอนที่ตัวเองหนุน มาทับบนหัวไว้ แล้วก็นอนต่อไป ห้องที่สองนี้นั้น ต่อให้ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นแฮะ
แต่ห้องที่สามนี่ ก็นับได้ว่าเป็นหนุ่มที่ตื่นเช้าเช่นเดียวกับห้องที่สองเหมือนกัน หากแต่ว่า วันนี้ เจ้าหนุ่มห้องที่สองนั้น เหนื่อยกับการซ้อมหนักจากเมื่อวาน หนุ่มร่างบางอีกคนนี้นั้น เป็นคนนิสัยขี้อาย เรียบร้อย ใจดี และเป็นพี่ใหญ่สุดใน สามห้องนี้นั่นเอง ตอนนี้นั้นเค้ากำลัง แต่งตัว ที่อยู่ในชุดของนักเรียน เค้าดูเท่มากซะด้วยสิ ใบหน้าของเค้านั้น สดชื่นซะเหลือเกิน หน้าตาก็คล้ายว่าจะไปทางผู้หญิงเหมือนคนแรกซะด้วยแฮะ "เรียบร้อย" พอพูดจบก็นึกขึ้นได้ว่าหิวจะแย่อยู่แล้วววว จากนั้น เค้าก็ออกจากห้องของเค้า แล้วก็ไปหยุดอยู่ตรงหน้าห้องที่สอง
" ก๊อกๆๆๆๆๆๆ" เงียบ.....
ไม่มีอะไร ตอบกลับมาเลยแม้แต่เสียงหายใจ " นี่ เจ้าโองาตะ ตื่นได้แล้วนะ เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก เร็วๆเข้า อ่อ แล้วก็รีบมาทำกับข้าวให้ ฉันกับเจ้าเคตะ ด้วยนะ" ดูเหมือนคำ พูดที่ เรียวเฮพูดออก ไปเป็นเหมือนกับการ เสียลมหายใจไปโดยเปล่าประโยชน์ ไม่มีเสียงตอบรับจากในห้องเลย พอเรียวเฮ เห็นท่าจะไม่ตื่นแน่ จึงเดินไปอีกห้องนึง "นี่เคตะ นายเสร็จรึยัง เจ้าโองาตะ มันไม่ยอมตื่นสงสัยจะเหนื่อยจากเมื่อวานน่ะมั้ง มาช่วยกันปลุกหน่อยสิ " คราวนี้ ไม่ผิดหวัง ประตูที่อยู่ตรงหน้า ได้เปิดออก อย่างรีบเร่ง "เออ เสร็จแล้ว แล้วริวอิจิ ยังไม่ตื่นอีกเหรอเนี่ย เจ้านี่ชักเอาใหญ่แล้วทุกทีก็ตื่นก่อนเพื่อนไม่ใช่เหรอ แล้วช่วงนี้ทำไมเจ้านี่เป็นแบบนี้ไปได้เนี่ย " เคตะ ยืนหน้าบึ้ง ให้กับเรียวเฮที่มาเรียกเค้าอย่างเชิงปรึกษา "นี่ถ้ามัน ไม่ได้ทำหน้าที่ทำอาหารนะ ป่านนี้ฉันปล่อยมัน ให้ไปโรงเรียนสายแล้วล่ะ" เรียวเฮพูดพร้อมหน้าบึ้งเช่นกัน สองคนนี้ที่ลุกลี้ลุกลน ไม่ใช่อะไรหรอก ก็เพราะว่าพวกเค้าหิวน่ะสิ แล้วหน้าที่ทำอาหารตอนเช้า ก่อนไปโรงเรียนน่ะ ก็ตกเป็นของริวอิจิซะด้วย
"ไม่ไหว เลย ต้องใช้แผนซะแล้ววว" เคตะ ทำท่าอมยิ้มๆ
"แผน...??" เรียวเฮสงสัยกับคำพูดของเคตะเหลือเกิน ว่า พงแผนอะไรของมันกันแน่
จากนั้นเคตะก็ เดินเข้าไปหยิบกุญแจสำรองของเจ้าหนุ่ม แล้วก็ไปไขประตูอย่างเงียบๆ ทำท่าย่องเบา เรียวเฮก็ตามมาเช่นกัน ต่างคนต่างเกาะกัน ค่อยๆเดิน ทีละก้าวๆ เคตะหันหน้ามาหาเรียวเฮ แล้วทำท่า ให้เงียบ
"ชู่ววว์" เรียวเฮพยักหน้า ดูเหมือนว่าจะกำลังออกรบกันหรือกระไร ไยจึงต้องทำท่าทางอย่างนั้นล่ะเนี่ย
จากนั้นเคตะก็ค่อยๆย่องไปใกล้ๆ ริวอิจิที่กำลังนอนอย่างสุขสบาย " เฮ้ยยยย!!!!!!!!!! ไฟไหม้ โว้ยยยยย!!!! " เคตะใช้เสียง เท่าที่จะมีนั้น ตะโกนไป สุดแรงเกิด ได้ผลแฮะ ริวอิจิ กระโจน หน้าตาตื่น ลุกขึ้นทันทีจนแทบจะเด้งออกมาที่นอนเลยก็ว่าได้ " ไหนๆๆ!! ไฟไหม้ตรงไหน ไปช่วยกันดับสิ " ริวอิจิ พูดอย่างตกใจ หน้าตาที่เหงื่อแตกพลั่ก ทำให้เพื่อนอีกสองคน อดที่จะกลั้นหัวเราะไว้ไม่ได้ เพราะเจ้าตัวทำหน้าเหวอ สุดขีด พอริวอิจิ รู้ตัว ก็ทำหน้าทำตาบูดๆบึ้งๆ
"นี่พวกนาย แกล้งฉันทำไมเนี่ย " ริวอิจิค้อน
"ก็นายน่ะหมู่นี้เอาแต่ตื่นสาย แล้วพวกฉันจะกินอะไรเข้าไปล่ะเนี่ย" เรียวเฮพูดแบบกลั้นหัวเราะไว้สุดขีด
"แล้วตอนนี้กี่โมงแล้วล่ะ" ริวอิจิ ทำท่าแบบรำคาญๆ ที่ทั้งสองเอาท้องมาฝากไว้กับเค้า
"อ๋อ 7 โมงแล้วล่ะ" เคตะบอก
"แค่เจ็ดโมงเอ้ง.... ฮ้า!!!! เจ็ดโมง ทำไมฉันตื่นสาย ได้ล่ะเนี่ย"
"สงสัย เมื่อวานนาย ซ้อมหนักเกินไปมั้ง คิกๆ" เรียวเฮอมยิ้มในสิ่งที่ริวอิจิ ทำเมื่อวาน
"นี่หยุดเลยนะ ฉันแค่ไม่อยากแพ้ใครเท่านั้นเอง โดยเฉพาะเจ้านั่น.."
"ฉันว่านายรีบไป แต่งตัวแล้วก็ไปทำอาหารให้พวกฉันกินเหอะ หิวจนไส้จะขาดอยู่แล้ว"
"อืมมม"
จากนั้น ทั้งสองคนก็เดินลงไป รอที่โต๊ะอาหาร
07:30 AM.
"นี่ ริวอิจิ นายชักช้าจัง ฉันหิวจะแย่อยู่แล้วนะ แล้วเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายกันพอดี" เคตะบ่นพร้อมกับเล่นช้อนกับส้อมไปพลางๆ
" เอ้า เสร็จแล้วบ่นอยู่ได้ ถ้าบ่นมากทำไมไม่ทำกินเองซะเลยล่ะ" ริวอิจิก็บ่นเช่นกัน พร้อมกับยกขนมปังทาแยม ไข่ดาวแล้วก็แฮม ให้ทั้งสอง พร้อมกับตักให้ตัวเอง
จากนั้น ในห้องอาหารก็เงียบไปชั่วขณะ เพราะว่า ทุกคนต่างก็หิวกันหมด ก็ไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เมื่อวานแล้วน่ะสิ
08:12 AM.
"เร็วเข้า ไม่ทันแน่เลย!! " เรียวเฮพูด พร้อมกับรีบถือกระเป๋าออกมาจากบ้านอย่างเร่งรีบ
"ไป รีบๆไปเร็ว"เคตะ ก็รีบไม่แพ้เช่นกัน
ริวอิจิก็เช่นเดียวกัน เค้าทั้งรีบเร่งเอามากๆเลยทีเดียวเพราะว่า วันนี้ เค้าจะต้องรีบเรียนให้เสร็จ ตอนเย็นก็ถึงเวลาท้าดวลน่ะซี้
นี่แค่เป็นช่วงเช้าของพวกเค้านะเนี่ย แล้วเอ....ท้าดวล ท้าดวลอะไรกับเจ้าหมอนั่น ใครกันล่ะเนี่ย?????

********************************************************

หนึ่งวันของสามหนุ่มวงวินส์ 1 / 2 / End

From Feel To w-inds
          อันนี้ก็เป็น ฟิคชั่นอีกเรื่องนึงที่มาจากน้องที่เป็นแฟนของวงๆ นี้หละนะคะ ก็ต้องติดตามอ่านกันต่อไปว่า พวกเค้าจะไปดวลอะไรกัน? ที่ไหน? ยังไงกะใคร? อืม ต้องตามดูต่อไปนะคะ ^^

With love from meichan

© 2002 by Feel To w-inds. All Right Reseved.