END Part...

past 3 00:45 PM.
        "เฮ้อ อิ่มจัง" ริวอิจิพูดพร้อมกับลูบท้องตัวเองแสดงให้เห็นว่าอิ่มอย่างแท้จริง ในขณะเดียวกันการสนทนา ในหมู่เพื่อนก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง "ริวอิจิ ตกลงนายจะยังท้าดวลอยู่รึเปล่า เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทัน น้าาาาา" เรียวเฮพูดให้ริวอิจิเปลี่ยนใจ "อื้อ ท้าสิ ใครจะไปยอมแพ้เจ้านั่นเล่า ฉันจะต้องเต้นเก่งกว่าเจ้านั่นให้ได้คอยดู" ริวอิจิพูดอย่างมาดมั่นเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยว แต่ในใจกลับคิดว่าถ้าแข่งแล้ว แพ้ล่ะต้องเสียหน้าอย่างแน่นอนเลยล่ะ แต่ยังไงๆซะ ซ้อมเต้นมาซะขนาดนี้แล้วจะยอมแพ้ก็กระไรอยู่ ดังนั้นเค้าจึงเดินหน้าเลยจะดีกว่า "แล้วนายเตรียมท่า เด็ดๆไว้รึยังล่ะ" เคตะถาม "เตรียมแล้วน่า พวกนายไม่ต้องห่วง"
        ริวอิจิตอบอย่างมั่นอกมั่นใจ "ดีแล้วล่ะ ฉันเชื่อใจนายว่ะ55555" อากิระ ดูท่าทางจะมั่นอกมั่นใจตามริวอิจิ หารู้ไม่ว่าเพื่อนสนิทของเค้ากำลังกังวลอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว "แห่ะๆ5555" แต่ริวอิจิก็ยังยิ้มหน้าแหยๆคล้อยตามเพื่อนรัก เพื่อกลบเกลื่อนความหวาดกลัวนั้น ทางด้านยูสุเกะ[บ้างล่ะนะ!!!!^o^] "ยูสุเกะ นายจะท้าดวลกับริวอิจิจริงๆน่ะเหรอ" ฮิซาโตะซึ่งมักจะมาเจอกับยูสุเกะที่โรงอาหารโรงเรียนทุกๆเที่ยง กำลังตั้งคำถามให้พี่ชายฝาแฝดอยู่ "ก็ เค้ามาท้า ฉันก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว" ยูสุเกะทำท่ามั่นใจมากเหมือนกับริวอิจิไม่มีผิด แต่รายนี้ดูๆแล้วไม่ค่อยจะหนักใจเหมือนรายแรกเท่าไหร่ " แต่ถ้านายปฏิเสธมันก็ไม่มีอะไรนี่นา?" เจ้าน้องชายยิงคำถามต่อไป
        "ฉันอยากจะเห็นว่า ริวอิจิจะมีฝีมือพัฒนาไปถึงไหนแล้วต่างหาก อ้อ แล้วอีกอย่างก็........." "เอ๋??? ?o?" ฮิซาโตะสงสัยอย่างมาก "นายช่วยอธิบายให้กระจ่างหน่อยได้มะ" "นายนี่บื้อจัง(แง่ะหลอกด่าเรานี่หว่า:ฮิซาโตะ) " พอด่าน้องเสร็จก็เอนตัวไปใกล้ๆหูน้องชายแล้วก็ซุบซิบอะไรบางอย่าง "หาาาาาาาาา????????? จริงเหรอเนี่ยทำไมฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยล่ะว่านาย......."ฮิซาโตะ ถอยห่างพี่ชายออกมาอย่างตกใจ "ชู่วสสสสสสสส์ อย่าบอกใครนะ" "อืมๆ นายนี่...แผนร้ายนะ5555." ฮิซาโตะ ส่ายหัวกับการกระทำของพี่ชายซะเหลือเกิน "อยากอยู่ใกล้ๆนี่เอง แล้วก็จะฉวยโอกาสบอก....ใช่ม้า" "อ้าวเริ่มแสนรู้ขึ้นแล้วนี่ เยี่ยมๆ 55555" (หลอกด่าน้องอีกละ>o<)

14:30 PM.
       " เฮ้ ริวอิจิได้เวลาแล้วล่ะนะ" อากิระเก็บของใส่กระเป๋า พร้อมพูดกับริวอิจิซึ่งกำลังเก็บกระเป๋าอยู่เช่นกัน "อืม ฉันรู้แล้วน่า" ริวอิจิไม่อยากให้อากิระย้ำกับการท้าดวลมากนัก เพราะความตื่นเต้นเริ่มที่จะคืบคลานเข้ามาในตัวเค้าแล้ว " ริวอิจิเสร็จรึยังจะได้รีบๆไป" เคตะกับเรียวเฮโผล่หน้ามารับริวอิจิ "อากิระนายจะไปมั้ยเนี่ย วันนี้นายนัดกับโนริโกะจังไม่ใช่เหรอ" เรียวเฮถาม เมื่อรู้ตารางเดทของอากิระกับแฟน(หุหุ) "โห รู้ขนาดนั้นเชียว ไปอยู่แล้วล่ะน่า เพื่อนแข่งทั้งที เนอะๆริวอิจิ"
        อากิระตบไหล่ริวอิจิเป็นการฝากความหวังไว้กับริวอิจิ "เอ่อ แล้วแฟนนายล่ะ" ริวอิจิยิ้มแหยๆถาม "อ๋อ วันนี้โนริโกะเค้าทำกิจกรรมที่ชุมนุมเค้าน่ะ ฉันจดตารางผิดเองน่ะ" "ทำไมต้องจดตารางไว้ด้วย หรือว่านายมีคนอื่นเนี่ย" เคตะถามอย่างสงสัยว่าทำไมเดทกันจะต้องจดตารางนัดด้วย "ก็ไม่อะไรมากหรอก ฉันขี้ลืมน่ะ แหะๆ" อากิระเกาหัวตัวเองไปด้วยกับคำตอบที่ใครๆก้อไม่น่าตอบได้ ก็เดททั้งทีนี่นาใครจะไปลืมได้อย่างเจ้าหมอนี่ล่ะ "ไปเถอะ มัวชักช้าจะเสียคะแนนนะ"เรียวเฮกำชับ "เอ๋ นับคะแนนตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอ ว่าใครสายไม่สายน่ะ" ริวอิจิสงสัย "ไม่รู้สิ แต่รู้แต่ว่าตอนนี้ใกล้เวลาแข่งแล้วล่ะนะ" จากนั้นทั้ง 4 คนก็รีบไปที่บริษัททันที 15:05 PM. " มาแล้วคับๆ!!!!"
        สี่หนุ่มเพิ่งจะมาถึงที่บริษัท ซึ่งเวลานัด อยู่ที่เวลา บ่ายสาม นี่เลยมาห้านาทีแล้วล่ะนะ "ช้าจังนะ"สต๊าฟตำหนิแบบเล่นๆ "ขอโทษครับผม" เรียวเฮแก้ต่างแทนริวอิจิ "เอาล่ะงั้นเริ่มได้" สัญญาณนี้ทำให้ริวอิจิสะดุ้งเฮือกขึ้นมาทันที ทำไมนะทั้งๆที่เป็นวงที่นำหน้าวงของยูสุเกะแท้ๆทำไมต้องตื่นเต้นด้วย กติกาการแข่งขันก็คือ ให้เต้นทีละคน โดยเพลงเป็นเพลงบังคับ ซึ่งริวอิจิจะได้เปรียบตรงนี้เพราะว่า ริวอิจิเป็นคนเลือกเพลงเอง ซึ่งยูสุเกะก็ตามใจ ให้เลือกเพลงโดยเพลงที่เต้นก็คือ Graduation เพลงนี้นั้น เป็นเพลงที่ไม่แรง เป็นเพลงเต้นสบายๆโยกได้ 2 จังหวะ(เพื่อนๆลองไปเต้นดูละกันนะว่ามันสองจังหวะจริงรึเปล่า) โดยจะเริ่มที่ยูสุเกะก่อน " สู้เค้า ยูสุเกะ"
        ฮิซาโตะ เคียวเฮ และยูต่างก็ส่งเสียงและโบกไม้โบกมือแบบฮิพฮอพ(55อยากพูดคำนี้มานานแล้วชอบแนวนี้นี่นา)ให้ยูสุเกะ เพื่อเป็นกำลังใจ "อืม" ยูสุเกะพยักหน้าให้เพื่อนๆ จากนั้นเสียงเพลง Graduation ก็เริ่มดังขึ้น ท่าเต้นของยูสุเกะนั้น เป็นท่าเต้นพื้นๆเท่านั้น แต่พอดูไปอีกที เพราะรูปร่างที่สูงโปร่งของยูสุเกะ ทุกคนต่างก็ออกเสียงเป็นเสียงเดียวกันว่า 'เท่จริงๆ' ความคิดนี้ริวอิจิก็คิดเหมือนกัน แต่ว่าเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นก็เกิดขึ้นจนได้
        ยูสุเกะจงใจที่จะทำท่าที่ยากขึ้นเพื่อที่จะได้เกิดข้อผิดพลาดกับตัวเอง เพื่อที่จะโดนตัดคะแนน เพื่ออะไรกันเนี่ย!!!!!!!...... ยูสุเกะเกิดข้อผิดพลาดเพียงแค่ที่เดียวแต่เป็นความผิดพลาดที่โดนตัดคะแนนเยอะอย่างที่เค้าหวังไว้จริงๆ ริวอิจิได้แต่ยืนอึ้ง ว่าทำไมถึงเกิดข้อผิดพลาดได้ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร พอเพลงจบลง กรรมการกิตติมศักดิ์(สต๊าฟนั่นเอง555)ก็ลงคะแนนกันใหญ่ คราวนี้ก็เหลือแต่ริวอิจิ แต่ในขณะที่ยูสุเกะออกมาจากฟลอร์เต้น(เรียกฟลอได้ป่ะ) ได้เดินสวนกับริวอิจิซึ่งกำลังจะเข้าไป ยูสุเกะก็กระซิบที่ข้างหู โดยที่ไม่ให้คนรอบข้างรู้เลยแม้แต่นิดเดียว "ฉันจะรอดูนะ อย่าทำพลาดล่ะ"
        พอริวอิจิได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับหันไปมอง สงสัยว่ายูสุเกะพูดอะไร แต่เค้าก็ไม่ยอมแพ้หรอกน่า เค้าจะต้องชนะให้ได้ แถมริวอิจิยังนึกในใจอีกว่า......... 'แหงอยู่แล้วยูสุเกะ นายจะต้องดูฉัน เพราะฉันน่ะจะเต้นเท่กว่านายแน่นอนฮึ๊!!!' ทางด้านริวอิจิเต้น นั้นก็ไม่มีข้อบกพร่องหรือข้อผิดพลาดอะไรเกิดขึ้น ถ้าผิดก็เป็นข้อผิดพลาดที่เล็กน้อยเท่านั้น 15:30 PM. ผลการตัดสินก็ออกมา ปรากฎว่า ริวอิจิชนะอย่างใสๆ หารู้ไม่ว่าถ้าหากยูสุเกะไม่เกิดข้อผิดพลาดล่ะก้อ คะแนนของทั้งสองก็จะมีคะแนนที่เท่ากันเลยล่ะ "เย้ๆๆๆ เห็นมั้ย เพื่อนฉันน่ะไม่แพ้อยู่แล้ว"อากิระ ยกแขนริวอิจิขึ้นทำท่าเฮลั่นอย่างเต็มที่ "555 เห็นมั้ยพวกนายในที่สุดฉันก็ชนะ" ริวอิจิอวดอย่างเต็มที่ไม่แพ้กัน "ริวอิจิ มานี่หน่อยฉันมีเรื่องจะคุยด้วย แบบส่วนตัวน่ะ" ยูสุเกะเรียกริวอิจิสีหน้าดีใจไม่แพ้กัน
           พอเดินออกห่างจากกลุ่มแล้วริวอิจิก็เริ่มถามทันที "นายมีไรว่ามา" ริวอิจิ อยากจะรู้ว่ายูสุเกะเรียกมาทำไมจึงรีบๆ ถาม "รู้มั้ยว่าทำไมนายถึงชนะน่ะ" "อ้าว ก็ฉันเก่งกว่านายไง ไม่เห็นจะยากเลย5555" "จะบ้าเหรอ! ถ้าฉันไม่ทำพลาด ฉันอาจจะชนะนายก็ได้" "การที่นายทำพลาด ก็เป็นสาเหตุนึงที่นายแพ้ไม่ใช่เหรอ นายพลาดเองนี่ ช่วยไม่ได้นะ" "แต่ฉันจงใจจะพลาดนะทุกคนก็เห็น" ยูสุเกะพูดแบบยิ้มๆ แล้วเอามือกอดอกพิงอยู่ผนังตึก "แล้วนายจงใจพลาดทำไมล่ะ" ริวอิจิเริ่มหวาดกลัวกับสีหน้าของยูสุเกะ "ก็เพราะ......" ยูสุเกะอ้ำอึ้งเล็กน้อย กะจะแกล้งหนูน้อยริวอิจิ "อะไรล่ะ ชักช้าอยู่ได้" ริวอิจิตะหวาดเสียงเพราะคำพูดของยูสุเกะทำให้ค้างคาใจ "ก็เพราะ...ฉันอยากให้คนที่ฉันรักชนะน่ะสิ" "หาาาา??" ริวอิจิเริ่มหน้าแดง "อะไรกันเนี่ยมันหมายความว่าไงล่ะ อธิบายหน่อย"
        คำพูดของยูสุเกะกำกวมอยู่เล็กน้อยริวอิจิจึงบอกให้อธิบายใหม่เพื่อให้เข้าใจกระจ่าง(รู้สึกว่ายูสุเกะจะพูดไม่ค่อยรู้เรื่องแฮะ<รึไงนะ?>) "ก็หมายความว่า..."ยูสุเกะ เอียงเข้าไปใกล้ๆหูของริวอิจิ

17:25 PM.
        "I love you" พอพูดจบริวอิจิก็ถึงกับหน้าแดงอย่างกะลูกตำลึง(อีกรอบนึง) "เรารู้กันแค่ 3 คนนะ มีฮิซาโตะอีกคนนึง" "หา!!!" ริวอิจิตกใจนิดหน่อยแต่ก็.... "อืม>_< " ริวอิจิตอบรับสีหน้ายังไม่ค่อยจะแสดงออก แต่ในใจแทบจะระเบิดออกมา "ไปกันเถอะ พวกนั้นคงรอแย่แล้ว ไปฉลองที่ไหนกันดีเอ่ย"ยูสุเกะ ทำหน้าทะเล้นใส่ริวอิจิ จากนั้น ทั้ง 7 คนก็ไปฉลองกันจนอิ่มหนำสำราญ พอกำลังจะกลับบ้าน ยูสุเกะรีบคว้าตัวริวอิจิออกมาจากกลุ่มเพื่อน มาที่มุมตึกแห่งนึงแล้วก็.....................แล้วก็................

20:00 PM. .....................HAPPY ENDING >O<

********************************************************

From Feel To w-inds
          จบแล้วนะคะสำหรับเรื่องน่ารักๆ ของหนุ่มๆเค้า เป้นไงคะเรื่องนี้พี่เมย์ฺไม่ได้อัพเดทให้ตั้งนานขออภัยน้องๆที่ตามอ่านแทนคนเขียนก็แล้วกันนะคะ ขอบคุณมากค่ะที่ติดตามอ่าน จบไปอย่างน่ารักๆ สมอยากจริงๆ อิอ คราวหน้าใครว่างๆ อยากเอาฟิคอะไรมาลงก็ส่งมาให้พี่เมย์ทางเมลืเหมือนเดิมนะคะ แล้วจะลงให้ค่าาา ^_~

With love from meichan

© 2002 by Feel To w-inds. All Right Reseved.