ณ . วันหนึ่ง เดือน มีนาคม ปี พ.ศ.2544
          นักร้องหนุ่มทั้งสาม(ตอนนั้นกำลังทำเทปกันอยู่ยังไม่ได้เปิดตัว)ที่มีชื่อกลุ่มนาม ABC ประกอบไปด้วย แบรนด์ เอ้ก และ คิม ในตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมการเรียนของทั้ง 3 จึงชวนกันไปเที่ยว "เออนี่พวกเรา จะไปเที่ยวไหนกันดีล่ะเหงาจังเลย" พ่อหนุ่มเอ้กเอ่ยถามเพื่อนของตน "งั้นเดี๋ยวพวกเราไปCasino in Thailand กันดีกว่าเนอะ" พ่อแบรนด์ก็เลยบอกกับเพื่อนๆ "โอเชๆ เราไปกันดีกว่าเนอะๆๆๆ" เอ้ก(ลาว)เอ่ย

          เมื่อถึงร้านCasino in Thailand คิมก็ถามเพื่อนแสนLaos ว่า "แล้วพวกนายจะมาที่นี่กันทำไมหรอ" พ่อหนุ่มเอ้กจึงบอกพี่คิมว่า "โถ่ เอ้ย ไอ้โง่ ก็มาเล่นป็อกเด้งอะดิ ถามโง่ๆ มาCasino ทั้งทีจะมาทำซากอะไรล่ะ" เมื่อนายเอ้กลงมือเล่น เล่นแล้วเล่นอีก เล่นแล้วเล่นอีก ก็ได้เงินแล้วได้เงินอีก ได้แล้วได้อีก จน…. "เฮ้ย ข้าชนะอีกแล้วโว้ย จ่ายมาๆๆๆ จ่ายมาซะดีๆ" เอ้กกล่าว "พ่อหนุ่มเอ้ย ลุงไม่มีจะจ่ายให้แกแล้วนะ" ลุงคนหนึ่งกล่าว "อ่าวลุง ทำงี้ไม่ดีนะ จ่ายมาเถอะน่า" เอ้กทวง "เอางี้มั๊ย เอาบัตรจับฉลากนี่ไปแทนนะ บัตรนี้ใช้จับฉลากได้ทันที ถ้าโชคดีจะได้รางวัลที่ 1 ไปเที่ยวต่างประเทศฟรี มีตั๋วให้ ไปเมื่อไหร่กลับเมื่อไหร่ก็ได้ 3 ชุด" ลุงขอให้เปลี่ยนของ "จริงหรอลุง" แบรนด์ทำท่าดีใจมากแบบจะกระโดดเข้าหาลุง แต่เอ้กไม่ทำอย่างนั้นเพราะ….เอ้กกระโดดไปแล้ว เอ้ยไม่ใช่

          เมื่อรู้อย่างนั้น 3 หนุ่มก็ไม่หยุดนิ่ง รีบวิ่งไปยังร้านที่ให้จับฉลากทันที เอ้กตื่นเต้นมากแล้วกล่าวกับเพื่อนว่า "เฮ้ย อยากไปเที่ยวกันใช่อะป่าววะ" แบรนด์จึงตอบพร้อมกันกับคิมว่า "ใช่ๆๆๆๆ" "เพ่ๆ ขอจับฉลากหน่อย" เอ้กเรียกเจ้าของร้าน "มีบัตรรึปล่าวไอ้หนู" เจ้าของร้านขอดูบัตร "มีเดะ โถ่อย่าดูถูกๆ" เอ้กกล่าว จากนั้นเค้าก็จับฉลาก "ตึก…ตึก…ตึก…" เสียงหัวใจของเอ้กดังออกมาทำให้เพื่อนๆที่ยืนอยู่งงไปตามๆกัน "เป็นไงวะ" แบรนด์อยากรู้ "ดีใจด้วยนะ พวกเธอได้รางวัลที่หนึ่งได้ไปเที่ยวญี่ปุ่น ทั้ง3คนเลยแหละ" เจ้าของร้านทำหน้าแสดงความดีใจแต่ข้างในฝังลึกไปด้วยความคิดว่าทำไม ทีตัวเองยังจับไม่ได้เลย "Oh! Yes, พระเจ้าโปรดประทานรางวัลชีวิตมาให้พวกเรา" แบรนด์พูดอย่างดีใจราวกับดาวพระศุกร์เจอแม่ที่จากกันมานานเลย

          เมื่อถึงวันที่ทั้งสามคนตั้งใจว่าจะไปเที่ยวกัน พอถึงที่ญี่ปุ่นปุ๊ป ทุกคนรู้สึกว่าโลกใบนี้มีผู้หญิงสวยๆเยอะแยะเลย แต่บางคนหน้าตาน่าเกลียดอย่างกะปลาคาฟ (ปลาคาฟไม่น่าเกลียดหรอกแต่ผู้หญิงหน้าตาเหมือนปลาคาฟอะอุบาศ) ทั้ง 3 นั้นพกหนังสือท่องเที่ยวไว้ตลอดและทุกคน ทั้ง 3 ตกลงกันแล้วว่าจะไปเช่าบ้านอยู่ที่ฟุกุโอกะ ทั้ง 3 ได้เดินเที่ยวอยู่ที่ฟุกุโอกะทั้งวัน ได้เดินไปเที่ยวที่ต่างๆ จนกระทั้ง……

          "ตุ๊บ! ปึก.." "I'm sorry" เอ้กกล่าวขอโทษเหตุมาจากวิ่งไปชนคนอื่น "That all right" เด็กคนนั้นตอบด้วยสำเนียงของเค้า "เฮ้ยเอ้กเด็กคนนี้น่ารักดีว่ะ" แบรนด์กระซิบข้างหูเอ้ก "เออว่ะ น่ารักมากเลยอะ พอไปคุยในร้านอาหารดีกว่าเนอะ" จากนั้นเอ้กก็คุยกับเด็กคนนั้น รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างแต่ก็ชวนเค้าไปร้านอาหารจนได้ แต่พอคุยไปคุยมาปุ๊ปทั้ง 3 ก็รู้สึกว่าฟังไม่ค่อยจะรู้เรื่องเท่าไหร่เลย แล้วเด็กคนนี้ก็เก่งภาษาอังกฤษกว่าพวกเค้าด้วย แต่ก็ทนฟังทนคุยด้วยก็เด็กคนนี้น่ารักจะตายใช่ม้า ผมก็สวยสีน้ำตาลเป็นประกาย โห… ยิ้มก็น่ารักลูกใครกันนี่ "Good evening again, My name is Dan, What is your name?" เอ้กถามด้วยฟามสงสัย(ตาเป็นประกาย) "Wata… A (เอ้ย) My name is Tachibana Keita" เด็กคนนั้นพูดอย่างลืมตัว(ไปพูดญี่ปุ่น) แบรนด์ก็เริ่มงงๆชื่อของเด็กคนนี้มาก "เอ..ทำไมชื่อของผู้หญิงมันแปลกๆน้า" แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก "How old are you? Tachibana" เอ้กถาม "I'm 15 years old" Tachibana ตอบ คิมเริ่มสงสัยอีกคนว่าอายุขนาดนี้แล้วทำไมตัวถึงบางๆผิดปกติของผู้หญิง แล้วทำไมตัวถึงสูงๆยังไงอธิบายไม่ถูก สูงประมาณตัวเค้าเองเลยยังได้ "ถามต่อดิเอ้ก" คิมบอก เอ้กจึงถามต่อ "โอเคๆ อือ Do you study in the high school" "yes , Next time I will go to my studio, I'm sorry" (ขอโทษนะไม่เก่งภาษาอังกฤษ) " "What will you do?" เอ้กถาม "I will make MV" Tachibana ตอบ "Are you a singer?" "Yes, My friends and I are singer" เมื่อรู้อย่างนั้นจะรออะไร พ่อ 3 หนุ่มก็ขอไปดูน่ะสิ เมื่อไปถึงไปดู Tachibana ถ่ายมิวสิควีดีโอ พ่อหนูเอ้กก็ปลื้มอกปลื้มใจว่า น่ารักจริงๆเลย แต่เอะ มันดูแปลกๆพิลึกนะ ลางสังหรณ์ไม่ดีเลย แต่ช่างมันเถอะ อย่าไปสนใจมันเลย หลังจากวันนั้นเอ้กก็นั่งเพ้อถึงแต่Tachibana Keita ในตอนนั้นนายเอ้กก็ขอให้คนที่ถ่ายมิวสิควีดีโออัดมาให้เค้าม้วนนึงด้วย เมื่อนายเอ้กได้วีดีโอมาก็เปิดดู ดูแล้วดูอีกดูแล้วดูอีก แล้วก็ ดูๆๆๆๆ จนถ้าเกิดว่าดูอีกวีดีโอก็คงจะยืดแน่ๆ นายเอ้กก็เลยหักห้ามใจยังไม่ดูวันนี้ต่อเพราะกลัวว่าจะเจ๊ง

          วันต่อมานายเอ้กได้รู้มาว่ามีรายการTV รายการหนึ่งที่Tachibanaจะไปออกด้วย ก็เลยนั่งดูอยู่กับนายคิมที่นั่งสงบเสงี่ยม แต่กลับกันไอ้คนที่มันน่าจะตั้งใจดูก็กลับกระโดดโลดเต้นไปมาบนโซฟา ทำท่าทางดีใจจนโอเวอร์ แต่เมื่อรายการเริ่มจริงๆพิธีกรก็ทำการบรรยายไปสิ นายเอ้กก็นั่งบ่นๆๆๆว่า.. "โอ้ย ไอ้ล้านหล่อก็ไม่หล่อ บรรยายอยู่นั่นแหละน่ารำคาญ" เอ้กบบ่น "โถ่เอ้กรอหน่อยดิเดี๋ยวก็มาแล้ว" เมื่อคิมพูดปลอบไปไม่นาน พิธีกรก็บอกให้นักร้องออกมา เมื่อนายเอ้กเห็นTachibana ก็กระโดดโลดเต้นเหมือนเจ้าลิงหนุมานได้แก้ว "โถ่เพื่อนกู" คิมบ่นพึมพำกับตัวเอง เมื่อนายเอ้กดูไปเรื่อยๆก็เห็นว่าเพื่อนร่วมวงของTachibana ชอบมาโอบมากอดTachibanaบ่อยๆ จึงรู้สึกอิจฉามากๆๆๆ

          วันต่อมานายเอ้กก็ชวนเพื่อนๆไปดู Tachibanaซ้อมเต้น เมื่อไปถึงเหล่าABC ก็ได้พบกับ Tachibana, OgataและChiba กำลังซ้อมท่าที่แสนจะPerfectของเค้า นายเอ้กได้มอง มองแล้วก็มอง แต่มีอยู่ครั้งนึงTachibana เต้นพลาดไปเหยียบเท้าของOgata จึงต้องซ้อมใหม่ตั้งแต่ต้น Tachibanaนั้นกล่าวขอโทษOgata แล้วแถมยังกอดกันอีกด้วย ทำให้นายเอ้กอิจฉามากกว่าเดิม แล้วบ่นขึ้นมาว่า "ฮือๆๆโถ่เว้ย ทำไมไม่เป็นกูวะ" "นี่แกยังไม่รู้อีกหรอ" คิมทัก "ตอนนี้ไม่อยากรู้อะไรว้อย" เอ้กรำแคนเอ้ยรำคาญ "ช่างมันเหอะให้มันโง่อยู่อย่างนี้แหละถ้าไปสำออยให้เค้าเห็นนะฉันว่ามันจะต้องโดนนถีบกลับแน่เลย" แบรนด์บอกบคิม "เฮ้ย รู้แล้วทำไงดีฉันมีแผน เหอะๆๆๆ" เอ้กคิดหาแผนของตนที่จะทำให้Tachibanaสนใจ เหอะๆๆๆ" หลังจากที่Tachibanaและเพื่อนๆซ้อมเต้นเสร็จ นายเอ้กก็ชววนTachibanaไปคุยด้วย นายเอ้กก็เริ่มตามแผนที่เตรียมไว้ เค้าได้เล่าเรื่องโกห๊กโกหกว่า เมื่อก่อนเคยมีผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาคล้ายกับTachibanaมาก เธอเป็นแฟนกับเค้า เค้าทั้งรักและเสียสละเพื่อเธอมาก แต่อยู่มาวันหนึ่งเธอก็จากไปเพราะ เธอโดนยิงตาย เมื่อนายเอ้กเล่าเรื่องที่โกหกสุดแสนจะโกหกไปแล้ว Tachibanaก็เชื่อสนิทแล้วซึ้งกับเรื่องนี้มากเลย นายเอ้กจึงดำเนินแผนต่อโดยทำท่าทางว่าจะร้องไห้ Tachibanaที่แสนจะไม่รู้ทันเจ้าเอ้กจึงเชื่อสนิทกว่าเชื่อสนิท ปลอบนายเอ้กโดยกาารโอบแล้วบอกนายเอ้กว่าอย่าไปจดจ่อแต่เรื่องงนี้อย่างเดียวเลลยมีผู้หญิงอีกเยอะให้สนนะ นายเอ้กก็รู้สึกได้เลยว่าTachibana เชื่อจริงๆแล้ว เมื่อถึงเวลาเย็นแล้วTachibana จึงขอตัวกลับบ้านก่อน ก่อนกลับก็กอดลากันอีก(คิดว่าคนแต่งค่อนข้างจะติ๊งต๊อง) ในใจของเอ้กนั้นมีแต่คำว่า "วันนี้เป็นวันที่โชคดีมากเลยเหอะๆๆ"

          ในวันที่รอคอย วันนี้ผู้ผลิตเทปของค่ายอาร์เอสได้โทรหั่นเอ้ยโทรศัพท์มาหาคิมแล้วบอกให้รีบกลับมาด่วน คิมจึงนำไปบอกแก่นายเอ้ก เมื่อนายเอ้กรู้ว่าจะต้องกลับบ้านในตอนเย็นนี้ก็เศร้าสลดใจเป็นอันมาก แล้วก็โทรศัพท์ไปบอกแก่Tachibanaว่าตนจะกลับประเทศไทยแล้ว จึงขอให้ช่วยมาส่งด้วย ในตอนเย็นของวันนั้นเหล่าABCก็เดินทางไปยังสนามบิน พร้อมกับTachibana, Ogataและ Chiba นายเอ้กรู้สึกเศร้าสลดเสียใจมากที่จะต้องจากTachibanaไป เมื่อถึงเวลาที่เครื่องบินจะออกแล้วนั้น นายเอ้กก็ได้กอดลา ในขณะเดียวกันก็กล่าวลากับTachibana ว่าTachibanaนั้นเป็นคนที่น่ารักมากไม่เคยมี ผู้หญิง ที่ไหนมีหน้าตาน่ารักอย่างนี้เอ้กบอกว่าเอ้กรู้สึกชอบTachibanaมากกตั้งแต่แรกพบ เมื่อTachibana, Ogata และChibaได้ยินอย่างนั้นก็หัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อTachibana กอดเอ้กเสร็จแล้วก็กล่าวกับเอ้กด้วยหน้าตาที่ยิ้มแย้มปนขำ ว่าเค้าก็ดีใจเหมือนกันที่ได้เจอเอ้ก เพราะเอ้กเป็นคนที่อารมณ์ดีมาก แต่จะบอกอะไรให้นะรู้สึกว่าเอ้กจะเข้าใจอะไรผิดไปนิดหน่อย เค้าไม่ใช่ผู้หญิงหรอกนะ OgataกับChibaก็คิดไว้อยู่แล้วว่าต้องเจออีกรายนึงที่คิดอย่างนี้ เพราะเมื่อก่อนพวกเค้าเองก็เคยมึนเหมือนกัน เมื่อเอ้กรู้อย่างนั้นก็ช็อกทันที เมื่อTachibanaบอกแก่เอ้กแล้วก็ขอกลับเพราะว่ายังมีงานที่ยังไม่เสร็จอีกเยอะ นายเอ้กก็ได้แต่ช็อก "อะ…" เอ้กพูดไม่ออก "ก็จะบอกอยู่แล้วนายไม่ฟังเอง" คิมบอก "ช่วยไม่ได้ งั้นพวกเราก็แบกเจ้าเอ้กกกลับไปก็ได้"แบรนด์กล่าวด้วยสีหน้าหนักใจ แล้วทั้ง2ก็แบกเอ้กกกลับประเทศไทยจนได้
เมื่อถึงประเทศไทยแล้วนายเอ้กก็บอกให้ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดไปห้ามเอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมาอีก แม้นว่าTachibana และเพื่อนจะเป็นอย่างไรนายเอ้กก็ไม่สนใจอีกแล้ว แล้วถ้าเกดว่าTachibanaกะเพื่อนๆมาประเทศไทยนายเอ้กจะมุดหัวไปอยู่ไหนเราก็ต้องเดากันต่อไป

Atogaki from Som
          

From Feel To w-inds
           สวัสดีค่ะ ก็เป็นเรื่องสั้นอีกเรื่องนึงที่...แหวกแนวเหลือเกินนะคะ แหะๆๆ ใครอ่านแล้วก็อย่าคิดอะไรกันมากนะคะ เอาฮาเข้าว่าก็แล้วกัน อย่าเห็นเป็นจริงเป็นจังล่ะ น้องเค้าก็แต่งได้ แหมๆๆ เอาเป็นว่าเพื่อนๆ คนไหนเห็นดีเห็นงามด้วยยังไง หรือว่าต้องการจะบอกกล่าวอะไรก็เมล์หาและคุยกันได้เลยนะคะ ส่วนคนอื่นๆ ที่คิดว่า "เราเองก็แต่งฟิคชั่น วินส์เหมือนกันน๊าาา" ก้อย่าเก็บซุ่มไว้อ่านคนเดียวนะคะ เอามานี่เถอะมาแบ่งกันอ่าน แลกเปลี่ยนกันดู ดีกว่าให้เคตะ ริวอิจิหรือเรียวเฮ นั่งหง่าวอยู่ในกระดาษหรือเครื่องคอมคอมน้องคนเดียวเอลยนะ ^^ บ้าย บาย ค่ะ เจอกันเมื่อมีฟิคมา ฮี่ๆๆๆ

with love from meichan

<<Back To Feel to w-inds Fiction>>