Chapter I : Ryohei part…
          สวัสดีฮะ ท่านผู้อ่านทุกๆ ท่าน ท่านเชื่อไหมว่าชีวิตคนเราเนี่ยมันน่าแปลก ประชากรโลกมีเป็นร้อยๆ ล้านคนนะ แต่โชคชะตา กลับนำพาให้พวกเรามาเจอกันได้ ผมเคยคิดว่า การที่คนเราจะมารู้จักกันได้นั้น มันจะต้องมีอะไรมากกว่าความบังเอิญเป็นแน่....
          ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนก็แล้วกัน ผมชื่อ Ryohei ฮะ เป็น chorus & dancer ของวง w-inds (วินส์) สมาชิกของวงเราก็จะประกอบด้วย นักร้องนำตัวแสบของวงเรา เจ้า Keita เจ้าเนี่ยเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดี ผมสีน้ำตาลอ่อน หน้าตากระเดียดไปทางเด็กผู้หญิงนิดๆ จริงๆ ก็ไม่นิดหรอกฮะ เจ้าหมอนี่เคยได้รับการทาบทามให้ไปถ่ายแบบเชียวนะฮะ แต่เค้าปฏิเสธไป ทำไมน่ะเหรอฮะ? ไม่ใช่เพราะเค้าไม่อยากถ่ายแบบนะฮะ แต่เพราะว่าเค้าให้ไปถ่ายแบบชุดเด็กผู้หญิงน่ะสิ นี่ก็คงจะพอการันตีความน่ารักของหน้าตาเจ้าหมอนี่ได้แล้วใช่มั้ยฮะ เวลาเจ้านี่ยิ้มนะฮะ ทำเอาสาวๆ หนุ่มๆ ละลายไปเป็นแถบๆ เสียแต่ไม่ค่อยยิ้มเท่านั้นเอง
          แต่ผมขอบอกเอาไว้เลยว่า อย่าไปเชื่อหน้าตาน่ารักๆ ของหมอนี่เป็นอันขาด เจ้าหมอนี่สามารถกลายร่างจากเทวดาตัวน้อยๆ เป็นปีศาจน้อยที่สุดแสนจะน่าเอ็นดูในพริบตา จริงๆ ผมก็พูดเกินไปหน่อย ก็ไม่ถึงกับปีศาจหรอกฮะ แค่เทวดาที่ชอบแกล้งคนอื่นเอามากๆ เท่านั้นเอง
          เจ้าหมอนี่ขอให้มีโอกาสเถอะฮะ นิดๆ หน่อยๆ ขอให้ได้แหย่ก็จะเป็นความสุขอย่างใหญ่หลวงของเขา แต่ก็ไม่มีใครถือสาอะไรก็แหม... เค้ายังมีความน่ารักอยู่อีกมากนี่นา เค้าตั้งใจทำงานมากๆ เลยนะฮะ แล้วเค้าก็มุ่งมั่น และเคร่งเครียดกับสิ่งที่เค้าทำมากๆ เลย อะไรที่เค้าทำหรือตัดสินใจจะทำล่ะก็ มันจะต้องดีที่สุด ซึ่งนั่นก็เป็นจุดดี เพราะมันทำให้พวกผมต้องตั้งใจทำงานมากขึ้นตามไปด้วย
          ต่อมาเป็นสมาชิกอีกคนของวงเรา ryuichi เจ้าตัวเล็กของวง เขาเป็น chorus & dancer เหมือนผม เจ้านี่มีผมสีดำสนิท หน้าตาก็น่ารักนะฮะ บ้องแบ๊วแบบเด็กญี่ปุ่นแท้ๆ เลยล่ะ อายุเท่าๆ กับ Keita แต่ตัวเล็กกว่ามาก ถ้าจะเรียงลำดับแล้วเจ้า Keita จะตัวสูงสุด รองมาก็ผม แล้วก็เจ้า ryuichi ที่แหละฮะ
          เจ้าริวเนี่ย จะเหมือนกับเป็นของเล่นของเจ้า Keita เลยล่ะฮะ เจ้าเคย์จะแกล้งหมอนี่ทุกครั้งที่มีโอกาส บางทีผมก็ช่วยด้วย หมายถึงช่วยแกล้งนะฮะแต่ก็ไม่บ่อยหรอก เพราะบาง ครั้งผมก็กลายเป็นเป้าที่เจ้า Keita จะแกล้งไปพร้อมกัน ถึงแม้จะแกล้งกันเป็นประจำ แต่คู่นี้ก็สนิทกันมากนะฮะ คงเป็นเพราะอายุเท่าๆ กัน แล้วเจ้าริว ก็ไม่ใช่คนคิดมากด้วย ไม่ค่อยผูกใจเจ็บเรื่องที่โดนแกล้งเท่าไหร่ ส่วนผมน่ะเหรอ? ผมอายุมากกว่าพวกเค้าปีนึงฮะ มันก็ไม่เยอะหรอก แต่ผมมักรู้สึกว่าผมต้องคอยดูแลเจ้าคู่นี้บ้างน่ะฮะ เจ้าริวเนี่ย หลายๆ คนคงจะคิดว่าดูเป็นคนที่ไม่ได้เรื่อง แต่จริงๆ แล้วเขาเป็นคนเก่งทีเดียวนะฮะ เพียงแต่ขี้เกียจไปนิ๊ดนึง เขาเป็นคนมีความพยายามและตั้งใจนะฮะออกจะเป็นคนอ่อนไหวนิดๆ เวลาที่เขาพยายามทำอะไรมากๆ แต่ทำเท่าไหร่ก็ทำไม่ได้เนี่ย บางทีเขาก็ร้องไห้เลยฮะ น่าสงสารอยู่เหมือนกัน แต่มันทำให้เขาตั้งใจมากขึ้นไปอีก ไม่เคยท้อถอยเลยฮะ ส่วนเรื่องที่ว่าขี้เกียจน่ะเหรอฮะ....
          ก็เวลาซ้อมน่ะ เขาจะเต้นพอให้เห็น line เต้นเท่านั้น หมายถึงเต้นพอให้เห็นว่าท่าอะไร ไปทางไหน แต่ก็จะไม่พยายามให้เหงื่อออกเป็นอันขาด ทำให้เวลาเต้นจริงเขาอาจจะพลาดไปบ้าง ยิ่งเวลาผมมองเจ้านี่เทียบกับเจ้าเคย์ล่ะก็.... ผมอยากจะเอา 2 คนนี้มาปั่นรวมกันแล้วปั้นใหม่จริงๆ เพราะคนนึงก็ตั้งใจมากเกินไปอีกคนก็ขยันน้อยเกินไป เฮ้อ! ผมล่ะกลุ้มใจจริงๆ
          สุดท้ายก็มาถึงตัวผม ผมมีผมสีน้ำตาลอ่อน ส่วนหน้าตาผมก็ไม่รู้เหมือนกัน จะให้ชมตัวเองหรือด่าตัวเอง ผมก็ทำไม่เป็น แต่ว่าใครๆ ก็มักจะบอกว่าผมเป็นคนยิ้มง่าย อารมณ์ดี แล้วก็ใจเย็น แถมความอดทนเป็นเลิศอีกต่างหาก ส่วนใหญ่เขาจะชมผมเป็นเด็กดี เรียบร้อยฮะ เค้าคงเทียบผมกับเจ้า 2 ตัวซนนั่นแน่ๆ จริงๆ แล้วผมกับ ryuichi รู้จักกันมาก่อนแล้วฮะ เราเรียนเต้นรำที่เดียวกัน ที่ฮอกไกโดน่ะฮะ แล้วเราก็เคยแข่งเต้นกันมาแล้วด้วย ผลน่ะเหรอฮะ? ผมไม่อยากจะบอกเลย ก็ผมแพ้น่ะสิฮะ ไม่ใช่ว่าเจ้าริวเต้นเก่งกว่านะฮะ แต่เจ้านั่นมันขี้โกงผม มันฉวยโอกาสตอนผมเผลอกระชากผมเข้าไปจูบ จูบจริงๆ เลยนะฮะ ผมงี้ช็อคตัวแข็งเลย คราวนี้ผมก็เลยนึกอะไรไม่ออก เต้นต่อไปไม่ได้ เจ้าตัวดีนั่นมันเลยชนะไป
          มันไม่ใช่ชัยชนะที่ขาวสะอาดเลยใช่มั้ยฮะ? ถ้าแข่งกันจริงๆ คราวนี้ผมไม่ยอมแพ้แน่ แล้วผมก็จะไม่ยอมให้เจ้านั่นมาขี้โกงผมอีกเป็นอันขาด การที่พวกเรามาเจอกันได้ก็เป็นเพราะผมกับ ryuichi ได้รับคัดเลือก ให้มาเป็น chorus & dancer ของวงนี่แหละฮะ ส่วนเจ้า Keita ก็ผ่านการออดิชั่นมาจากเด็กหนุ่มนับพันๆ คนเลยนะฮะ เพื่อที่จะมาเป็นนักร้องนำของวงเรา คุณๆ ก็คงต้องยอมรับนะฮะว่า เค้าเสียงดีมากเลย แถมยังเต้นเก่งอีก ก็ผ่านการแข่งขันมาขนาดนั้นมันก็ต้องมีดีกันบ้างจริงไหมฮะ
          คุณๆ ก็คงจะพอเห็นนิสัยของพวกเราบ้างแล้วใช่ไหมฮะ ว่าเป็นยังไงกันบ้าง คุณลองคิดดูนะฮะว่ผมจะต้องอยู่ท่ามกลางทโมนทั้ง 2 เนี่ย ผมจะต้องเหนื่อยแค่ไหน แต่ไม่เป็นไรหรอกฮะ เพราะว่าพวกเรารักที่จะร้องและเต้นเหมือนกันนี่ฮะ ยังไงก็พูดภาษาเดียวกัน แล้วอีกอย่างทั้ง 2 คน ก็มีส่วนดีและน่ารักอยู่มากเลยล่ะฮะ ส่วนที่เป็นของผมก็คงต้องจบลงแค่นี้ ยังไงๆ ผมก็ต้องขอขอบคุณนะฮะที่อ่านมาจนจบ Part ต่อไปผมก็ยังไม่รู้เลยว่าเป็นของใคร เพราะผมถูกเจ้า 2 แสบนั่นบังคับให้เขียนก่อน ผมก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว สุดท้ายนี้ผมก็ขอฝากผลงานของเราด้วยนะฮะ พวกเราเองก็จะพยายามต่อไปขอบคุณมากฮะ

Ryohei...

From Feel To w-inds
          แหมๆ จบไปแล้วอย่างสวยงามนะคะกับ winding road part I: ryohei ขอบคุณน้องนู๋ sasaru มากเลยนะกับ fiction เรื่องนี้อ่านแล้วน่ารักดี แม้จะไม่ใช่ fic หวือหวา แต่ก็เป็น fic ที่ทำเอาผู้อ่านหลายๆ คนพอจะเดานิสัยของ 3 หนุ่มออกกันเลยแหละ ขอบอกว่าเรื่องจริงๆ มีอยู่ว่าหลังจากดู DVD Private Of w-inds แล้วพวกเราก็เลยสรุปได้ว่าเคตะจะต้องชอบแกล้งริวอิจิแน่ๆ เพราะใน DVD ริวอิจิเผลอเมื่อไหร่เป็นถูกพ่อหนูน่ารักของเว็บกลั่นแกล้งทุกทีสิเอ้า ^_^
           เอาเป็นว่าใครที่อ่านก็คงต้องรอลุ้นกันแหละนะว่ารายต่อไปจะเป็น หนุ่มน้อยตัวอ้วนกลมน่ารักน่าหยิกอย่าง ryuichi หรือว่าจะเป็นพ่อหนุ่มสุดฮอทสุดรักสุดหวงของเว็บนี้ (^_^;) แต่เราอ่านหมดแล้วหละ แต่เราม่ายบอกหรอกมันเป็นความลับ อิอิ บ้าย บาย เจอกัน ตอนต่อไปจ่ะ

With love from Feel To w-inds

<< Back To Feel to w-inds Fiction >>

© 2002 by Feel To w-inds. All Right Reseved.