Chapter II : Ryuichi part…
          หวัดดีฮะทุกๆ คน ผม Ryuichi นะฮะ คุณๆ ที่อ่านส่วนของ Ryohei มาแล้วก็คงจะพอรู้จักผมมาบ้างนะฮะ ส่วนคนที่ยังไม่ได้อ่านผมขอแนะนำให้กลับไปอ่านเลยฮะ ไม่งั้นจะเป็นการกระโดดข้ามขั้นรุนแรง จริงๆ มันก็ไม่ใช่ว่าถ้าไม่อ่านแล้วจะไม่รู้เรื่องหรอกนะฮะ แต่ผมอยากให้ทุกอย่างค่อยเป็นค่อยไป Step by Step น่ะฮะ
          ผมได้มีโอกาสอ่านของ Ryohei แล้วล่ะฮะ จริงๆ แล้วพวกผมไม่ได้บังคับให้เจ้า เรียว เขียนก่อนเลยนะฮะ ผมต่างหากที่ถูกเจ้า เคย์ บังคับให้เขียนก่อน แต่ผมเขียนไม่ออกเจ้าเคย์เลยไปขอร้องแกมบังคับกับเรียว แต่เรื่องที่ผมถูกเจ้าเคย์แกล้งเป็นประจำน่ะ เรื่องจริงนะฮะ ผมก็ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเจ้านั่นจะต้องมาคอยแกล้งผมด้วย ก็อย่างที่ Ryohei บอกล่ะฮะ ขอให้มีโอกาสเถอะเจ้าตัวแสบนั่นเป็นต้องแกล้งผมทุกที แล้วไอ้ที่น่าโมโหก็คือ ผมมักจะปล่อยให้เค้ามีโอกาสได้บ่อยๆ สิน่า! ทั้งๆ ที่ผมก็ไม่เคยตั้งใจเลยนะฮะ แย่จริงๆ เฮ่อ!
          มีอยู่เรื่องหนึ่ง ถ้าผมไม่พูดถึงทุกคนจะต้องเข้าใจว่าผมเป็นคนไม่ดีแน่ๆ นั่นก็คือ เรื่องการแข่งเต้นระหว่างผมกับ เรียว น่ะฮะ ผมไม่คิดว่านั่นเป็นการโกงหรอกนะฮะ เพราะแพ้ก็คือแพ้ ถึงแข่งใหม่แล้ว เรียวชนะผม ก็ยังถือว่า "เคย" แพ้ผมอยู่ดีจริงมั้ยฮะ อ้อ! แล้วผมก็ตั้งใจนะฮะ แต่เจ้าเคย์ กับ เรียว ตั้งใจมากกว่าผม ก็เลยดูว่าผมขี้เกียจ มันเป็นการประหยัดพลังงานน่ะฮะการไม่ใช้พลังงานโดยสิ้นเปลืองมันเป็นเรื่องที่ดีไม่ใช่หรือฮะ
          อ่า.. อีกนิดนึงนะฮะคือว่า ที่ Ryohei บอกว่าเวลาที่ผมร้องไห้น่ะ ผมไม่ได้ขี้แยนะฮะ แต่บางครั้งมันก็...มันก็... ผมก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน ผมไม่ได้อยากร้องไห้ให้ใครเห็นสักหน่อยนะฮะ แต่น้ำตามันไหลออกมาเอง ช่างมันเถอะฮะ เอาเป็นว่า ผมไม่ได้ขี้แยก็แล้วกัน
          เอาหละฮะ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า จริงๆ ส่วนของผมจะต้องเขียนเกี่ยวกับการทำงานกับเพื่อนๆ นะฮะ การทำงานกับ Ryohei และ Keita ก็เป็นการทำงานที่มีความสุขมากบ้าง น้อยบ้าง แล้วแต่สถานการณ์ ถ้าผมถูกแกล้งก็จะสุขน้อยหน่อย ผมบอกไว้เลยนะฮะว่าผมไม่เคยแกล้งใครเลย ถูกแกล้งอยู่ฝ่ายเดียวโดยเฉพาะ เคย์ น่ะฮะ จนเค้าจะทำให้ผมเป็นพวกประสาทผวาทุกครั้งที่เค้าเข้าใกล้อยู่พักหนึ่งเลยล่ะฮะ แต่ทุกวันนี้ก็ชินแล้วหละฮะ แกล้งไปเถอะ ผมขี้เกียจจะสนใจ....
          ก็อย่างที่ เรียว ว่าแหละฮะ เคย์ ออกจะเป็นคนตั้งใจ และมุ่งมั่น ผมว่าถ้าจะให้ดีต้องเติมคำว่า แพ้ไม่เป็นลงไปด้วย ถ้าหากเขาจะทำอะไรล่ะก็ เขาจะทุ่มเทสุดๆ ตั้งใจสุดๆ จริงจังสุดๆ ดังนั้นผลที่ออกมาก็จะต้องดีที่สุดแล้วก็ต้องสมบูรณ์แบบสุดๆ ด้วยฮะ แต่ทุกอย่างมักจะไม่เป็นไปอย่างที่คิดทุกครั้งจริงมั้ยฮะ บางครั้งเวลาที่เขาไม่ได้อะไรอย่างที่คิด เขาก็จะเสียใจมากเลยล่ะ แต่จะไม่ให้ใครรู้ว่าเสียใจมากแค่ไหน ผมกับ Ryohei ก็จะรู้นะฮะ ก็อยู่ด้วยกันเกือบตลอดเวลานี่นา แต่จะทำเป็นไม่รู้เรื่อง ความเสียใจเนี่ยมันห้ามกันได้ซะที่ไหน ความตั้งใจของ Keita น่ะ พวกผมไม่เคยรำคาญเลยนะฮะ หลายๆ ครั้ง เวลาที่พวกผมท้อถอย Keita ก็ยังพยายามต่อไป ทำให้พวกผมลุกขึ้นสู้บ้าง และนั่นแหละฮะ คือข้อดีของ Keita
          กับ Ryohei น่ะเหรอฮะ เรียวดูจะเป็นผู้ใหญ่ที่สุดในกลุ่มของพวกเรา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขากลายเป็นผู้ใหญ่ไปนะฮะ เค้ายังเป็นเด็กอยู่แต่บางครั้งเขาจะคอยปรามพวกผมเวลาที่พวกผมทำอะไรเกินเลยไปนี๊ดนึง ขอย้ำว่า "บางครั้ง" เท่านั้นนะฮะ เพราะส่วนใหญ่เขาจะคอยยืนยิ้มให้กำลังใจอยู่ใกล้ๆ ไม่ค่อยลงมือเอง พอถึงเวลาโดนดุก็โดนเท่ากันทุกที ผมว่าเขาขาดทุนนะไม่รู้สิ แต่ผมว่า เรียว เขามีความสุขที่ได้ทำแบบนั้นน่ะฮะ อ่ะ! แต่อย่าคิดว่า เรียว จะเป็นเด็กดีมากๆ นะฮะ Ryohei เป็นนักวางแผนที่ดีฮะ เกิดมาเพื่อเป็นเสธ.(เสนาธิการ) โดยเฉพาะ เอ... แต่ถ้าผมบอกแบบนี้พวกผมก็เป็นทหารรับใช้น่ะสิครับ เพราะผมกับ เคย์ มักจะเป็นคนปฏิบัตินี่นา...
          อย่างไรก็ตาม พวกผมก็มีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน ทำงานด้วยกัน ถึงจะแกล้งกันบ้าง แต่ก็ OK ก็มันเป็นสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นไม่ได้ ถ้าเราไม่ได้อยู่ด้วยกันนี่นา ผมลองย้อนกลับไปอ่านดูที่ผมเขียนมา มันก็ไม่ค่อยตรงกับที่ต้องเขียนเท่าไหร่หรอกนะฮะ แต่ช่างมันเถอะ เพราะผมก็เขียนจนใกล้จะจบอยู่แล้ว ผมคงไม่เขียนใหม่หรอก จริงไหมฮะ เฮ้อ! จบดีกว่า สุดท้ายนี้ก็ขอให้ทุกท่านสนุกกับการอ่านเรื่องราวของพวกเรานะฮะ

...Ryuichi

From Feel To w-inds
          แหม...จบไปอีกตอนแล้วนะคะกับ Winding Road ของน้องหนู sasaru น้องสาวที่น่ารักของเรา ริวอิจิเนี่ย อ่านๆ ดูแล้วแกเถียงข้างๆ คูๆ ดีนะคะ ^_^ เอาเหอะ น่ารักขนาดนี้ใครเลยจะไม่อภัยให้ แต่แหม นู๋ Keita สุดหล่อของเว็บนี้ไม่ได้ร้ายกาจอย่างที่ Ryuichichan บอกนะคะ (webmaster เถียงใจขาดดดดดด) อิอิ เอาเป็นว่าอีกไม่นานเกินรอพ่อหนุ่ม Keita ก็คงจะออกมาแก้ตัว แก้ข่าวในภาคสุดท้ายของ Winding Road แน่ๆ ค่ะ อย่าลืมติดตามอ่านบันทึกของพ่อหนุ่มสุดฮอท สุดหล่อ สุดน่ารัก สุดเท่ห์ของเว็บนี้ในตอนต่อไปนะคะ ^_^'' (เว็บมาสเตอร์ออกนอกหน้ามากค่ะตอนนี้ อิอิ) แล้วพบกันใหม่ค่ะ บ้าย บาย
          อ๊ะ อ๊ะ อย่าลืมนะคะน้องๆ เพื่อนๆ คนไหนมีฟิควินส์อยู่ในมือหละก็อย่ารอช้า ส่งมาเลยค่ะ เพื่อนๆ ชาววินส์ทุกคนคงอยากจะอ่านเหมือนกันแน่ๆ อย่าลืมนะคะ

with love from meichan

<< Back To Feel to w-inds Fiction >>

© 2002 by Feel To w-inds. All Right Reseved.