ผู้สถิตในดวงใจข้า

ผู้สถิตในดวงใจข้า (12)

ยามใดได้เห็นพักตร์ตะลึงลักษณ์งามผุด

ละมุนล้ำงามลึกตรึงหทัยข้าจับจ้อง

งดงามโอฐองค์ถ้วนทั่วสง่าสม

แย้มสรวลเอมอิ่มเลิศล้นอมฤต

สองเนตรเหลือบแลเผื่อแผ่สรรพชีวิต

ยอกย้อนสะท้อนคิดมั่นแท้จริงหมาย

ละเอียดสว่างกระจ่างจ้ากลางใจกาย

เบญจขันธ์ละพ้นแกร่งกล้ามารวิชัย

" ระยับเมฆ"

11 มี.ค. 2546