Schrijvers
van: Interview met Jeuninckx ![]() Lo Vermeulen
|
Vrienden voor het
leven Lo Vermeulen liep al een tijdje met het idee historische jeugdverhalen te schrijven. Zijn vrouw gaf les in dezelfde school als Jeuninckx en zo ging de bal aan het rollen. "We vulden elkaar perfect aan. Mijn taak was vooral te zorgen voor het historisch geraamte van het verhaal", aldus Jeuninckx. Ze zijn nu nog steeds boezemvrienden. Voor een televisie-jeugdfeuilleton zijn de schrijvers aan heel wat regels en beperkingen gebonden. Er mogen geen kinderen in voorkomen en het mag zich niet in de moderne tijd afspelen. Er is het probleem van variatie, want er moet gewerkt worden met een minimum aan acteurs. Het decor moet zich op één, hoogstens twee plaatsen bevinden. Ondanks al deze beperkingen is het schrijversduo er toch in geslaagd negen volwaardige scenario’s bijeen te schrijven.Lo Vermeulen zei ooit: "Een feuilleton heeft zoveel tijd nodig als een kind. Ik schrijf er negen maand aan. Of het een gemakkelijke of een moeilijke bevalling wordt, hangt grotendeels af van Karel." De Groof en Jeuninckx/Vermeulen hadden zowat het monopolie over de jeugdseries. Niet iedereen was daar even gelukkig mee: René Struelens, scenarist van Robin de Robot vertelt ons dat anderen weinig aan de bak kwamen. ‘Waarmee ik natuurlijk geen afbreuk doe aan hun scenario’s. Ze kenden hun stiel. Maar zij kregen tenminste de kans om praktijkervaring op te doen.’ Interview
met Karel Jeuninckx
Hoe
bent u bij de televisie terechtgekomen ? Jullie schreven
historische verhalen, de zogenaamde kostuumstukken. Het ene jaar was het
jullie beurt, het jaar nadien kwam Louis De Groof
met een zogenaamd
‘modern’ verhaal. Waarom die afwisseling? Is
er een merkbaar verschil tussen televisie van vroeger en nu? |