ถ้าสุนัขของคุณยังไม่นำพาต่อคำสั่งว่า "อย่า" อีกละก็ คุณก้คงจะต้องหันไปใช้วิธีตบก้น
	ของมันดูบ้าน แต่จงอย่าใช้มือหรือสายจูงเพราะสำหรับสุนัขของคุณแล้ว มือเป็นอวัยะที่มอบแต่สิ่งที่ดีให้ เช่น
	อาหาร การลูบคลำและการดูแลทำความสะอาด เครื่องมือที่ดีที่สุดสำหรับการนี้คือ ม้วนหนังสือพิมพ์ เนื่องจากจะ
	ทำให้เกิดเสียงดังเวลาตี ซึ่งจะทำให้เกิดความรู้สึกดีเป็นพิเศษ หากจำเป็นจริง ๆ ก็อาจจะใช้ไม้กวาดนุ่ม ๆ หรือ
	ของคล้าย ๆ ประเภทเดียวกันนี้ก้ได้ ประสิทธิภาพของอากัปกิริยาการลงโทษนี้จะขึ้นอยู่กับการทำให้มันตกใจ
	มากกว่าการทำให้เกิดความรู้สึกไม่ดี การลงโทษนี้จะต้องทำทันทีที่นทำผิด มีฉะนั้นมันจะไม่อาจรู้ได้เลยว่า ถูกทำ
	โทษด้วยความผิดอะไร สุนัขที่เจ้าของมักจะใช้มือตีอาจจะกลัวลานกับมือคนจนถึงกับหลบลี้หนีหน้าไป ทำให้ฝึก 
	หรือทำความสะอาด หรือแตะต้องตัวมันลำบาก หรือไม่ก็อาจจะทำไม่ได้เอาเลย
		กลเม็ดในการสร้างวินัยที่ใช้ได้ผลดีเป็นพิเศษ ซึ่งแม่สุนัขป่าใช้คือ การงับลงไปที่หนังต้นคอ 
	สำหรับเราก็อาจจะใช้มือขยุ้มเนื้อส่วนนั้นไว้แล้วเขย่าแรง ๆ เหมือนกับเขย่าฝุ่นออกจากไม้ถูพื้น แต่อย่ายกตัว
	ของมันให้ลอยจากพื้น การสั่งว่า "อย่า" ด้วยน้ำเสียงกร้าว ๆ ตามไปด้วย จะทำให้เกิดความรู้สึกมากขึ้น
	จากนั้นลูกสุนัขก็จะค่อย ๆ รู้ว่ามันทำอะไรผิดไปบ้าง
	อย่างลืมว่า ความสำเร็จในการฝึกนั้น ไม่ได้มาจากการลงโทษและการลงไม้ลงมืออย่างรุนแรง
	แต่จะมาจากความอดทน การปฏิบัติซ้ำ ๆ การดุว่าเป็นครั้งคราว และที่สำคัยที่สุดคือ การยกย่อง ชมเชย
	และรางวัล