พ ฟ
พกนุ่น | ใจเบา , ใช้เข้าคู่กับคำ พกหิน ในสำนวนว่า พกหินดีกว่าพกนุ่น |
พกหิน | ใจหนักแน่น , ใช้คู่กับคำ พกนุ่น ในสำนวนว่า พกหินดีกว่าพกนุ่น |
พบไม้งามเมื่อขวานบิ่น , พบไม้งามยามขวานบิ่น | พบหญิงที่ต้องใจเมื่อแก่ |
พระมาลัยมาโปรด | ผู้ที่มาช่วยเหลือในยามที่กำลังตกทุกข์ได้ยากได้ทันท่วงที |
พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรก | ความทุกข์ยากลำบากที่เกิดซ้อนๆเข้ามาในขณะเดียวกัน |
พระอิฐพระปูน | นิ่งเฉย , วางเฉยไม่เดือดร้อน , ไม่รู้สึกยินดียินร้าย |
พร้าขัดหลังเล่มเดียว | คนดีถ้าขยันต้องตั้งตัวได้ |
พร้าคัดปากไม่ออก , พร้างัดปากไม่ออก | นิ่ง , ไม่ค่อยพูด , ไม่ช่างพูด |
พรากลูกนกฉกลูกกา , พรากลูกนกลูกกา | ทำให้ลูกพลัดพรากจากพ่อแม่ |
พลอยฟ้าพลอยฝน | ไม่ได้เกี่ยวข้องก็เป็นตามไปด้วย |
พลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้ | พูดหรือทำอะไรโดยไม่ระมัดระวังย่อมเกิดความเสียหาย |
พลัดที่นาคาที่อยู่ | พลัดพรากจากถิ่นฐานเดิม , ระหกระเหิน |
พลิกแผ่นดิน | เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในระบบหรือวิธีการปกครองแผ่นดิน , อาการที่ตามหาเท่าไรๆก็ไม่พบ |
พลิกหน้ามือเป็นหลังมือ , กลับหน้ามือเป็นหลังมือ | เปลี่ยนแปลงหรือทำให้ผิดไปจากเดิมอย่างตรงกันข้าม |
พอก้าวขาก็ลาโรง , พอยกขาก็ลาโรง | ชักช้าทำให้เสียการ |
พอแย้มปากก็เห็นไรฟัน , พออ้าปากก็เห็นลิ้นไก่ | รู้ทันกัน |
พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง | พอมีกินมีใช้ , พอเลี้ยงตัวได้ |
พ่อแจ้แม่อู | พันทาง , ต่างพันธุ์กัน |
พ่อพวงมาลัย | ชายที่ปล่อยชีวิตตามสบาย ไม่ยอมตั้งตัวหรือทำการงานเป็นหลักฐาน |
พะเนินเทินทึก | มากมายก่ายกอง |
พายเรือคนละที | ทำงานไม่ประสานกัน |
พายเรือทวนน้ำ | ทำด้วยความยากลำบาก |
พายเรือในหนอง , พายเรือในอ่าง | คิด ทำ หรือพูดวกวนกลับไปกลับมา |
พาลรีพาลขวาง | ชอบหาเรื่องทะเลาะวิวาท |
พาลีหลายหน้า | กลับกลอก , ไม่ซื่อสัตย์ |
พิมเสนแลกเกลือ | ลดตัวลงไปทำสิ่งที่ต่ำกว่าฐานะ ฐานะต่างกันไม่คู่ควรกัน |
พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ , ยืมจมูกคนอื่นหายใจ , เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ | อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก |
พึ่งลำแข้งตัวเอง , อาศัยลำแข้งตัวเอง | ช่วยตนเอง |
พุ่งหอกเข้ารก | ทำพอให้เสร็จไปโดยไม่มีเป้าหมายหรือโดยไม่คำนึงว่าใครจะเดือดร้อน |
พูดคล่องเป็นล่องน้ำ , พูดคล่องเหมือนล่องน้ำ | พูดไม่ติดขัด |
พูดจนโดนตอ | พูดเกี่ยวกับผู้ใดผู้หนึ่งโดยไม่รู้ว่าผู้นั้นอยู่ที่นั่น |
พูดดีเป็นศรีแก่ปาก | พูดดีเป็นที่นิยมชมชอบ |
พูดเป็นต่อยหอย | พูดฉอดๆ ไม่หยุดปาก |
พูดเป็นนัย | พูดแสดงให้รู้ชั้นเชิงอยู่ในที |
พูดเป็นน้ำไหลไฟดับ , พูดเป็นไฟ | พูดคล่องเหลือเกิน |
พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง | พูดไปไม่มีประโยชน์ นิ่งเสียดีกว่า |
พูดอย่างมะนาวไม่มีน้ำ | พูดห้วนๆ |
เพชรตัดเพชร | คนเก่งต่อคนเก่งมาสู้กัน |
เพชรน้ำหนึ่ง , เพชรน้ำเอก | ดีเป็นพิเศษยอดเยี่ยม |
เพชรร้าว | ที่ไม่บริสุทธิ์ , ทีมีตำหนิ |
แพแตก | ลักษณะที่ครอบครัวเป็นต้น แตกกระจัดกระจายแยกย้ายกันไปเพราะหัวหน้าครอบครัวหรือผู้เป็นหลักเป็นประธานประสบความวิบัติหรือเสียชีวิต |
แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร | การยอมแพ้ทำให้เรื่องสงบ การไม่ยอมแพ้ทำให้เรื่องไม่สงบ |
แพะรับบาป | คนที่รับเคราะห์กรรมแทนผู้อื่นที่ทำกรรมนั้น |
ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด | ฟังไม่ได้ความแจ่มชัด แล้วเอาไปพูดต่อหรือทำผิด ๆ พลาดๆ |
ฟ้าเคืองสันหลัง | เคราะห์กรรมหรือโทษทัณฑ์ร้ายแรงที่เกิดจากอำนาจเบื้องบนหรือผู้ปกครอง |
ฟ้าไม่กระเทือนสันหลัง | อำนาจเบื้องบนหรือผู้ปกครองยังไม่ลงโทษทัณฑ์ ใช้ในสำนวนว่า ถ้าฟ้าไม่กระเทือนสันหลังก็ยังไม่รู้สึก |
ไฟสุมขอน | อารมณ์ร้อนรุ่มที่คุกรุ่นอยู่ในใจ |