ZEMBÝLFROÞ
Farqinê,
wekî bayekî germ bi evîn, bi tirs lê paqijî
girtibû li ser hêl û herkesi, li dora kela
farqînê. Wa dibêji gelê me. Zembilfroþ
lawkê Ebbas ya emîn ya ne nas. Xêr û xeraca
nastîne, keda destê xwe dixu. Hurmeta mîr,
evîna xatûnê, Heskirna welat germ hele ya
zarok û jina wî bi dilê wî ye.
Quro
sêlka zêde bîne
Mîr
dixwazi li ser nivîne
Buha
buha þi te bistîne
Lawko
ez evîndarim
Xatûn
mîna delali
Min
bihîst mîr ne li mali
Bazada
min bi malê helali
Xatûnê
we ez tobedarim
Ha
dil were carek bi çoþ
Car
car ne xweþ þerbeta xoþ
Dilxinyata
Zembîlfroþ
Zembilfroþ
lawkê vîyani
Ez
dibêjim tu pir nizani
Min
þi bo eþqa dil te anî
Lawko
ez evîndarim
Xatûna
mîna zêrine
Kusur
li ser te qet nîne
Lê
dilê min kesî nahebîne
Xatûnê
we ez tobekarim
Hay
hay hay hawari hawari
Xatûn
pir evîndari
Li
ber rehma xwedê xwari
Bi
eþqa mayi bê çare
Evîndarê
ma bê çare
Xatûn
li jor kar dike
Zêr
li enyê par dike
Karê
sedsalan par dike
Cavên
min mîna înane
Hustên
min mîna keytani
Dranê
min mîna mercani
Enya
min mîna ferþani
Berê
min mîna fîncani
Fîncanê
min mîn û ferþani
Singa
min mîna zozani
Zozanê
heft eþîrani
Zembilfroþ
lawkê dewrêþ
De
biki kêf û seyrani
Zembilfroþ
lawkê dewrêþi
Keremke
tu were bêji
Hekê
zembîlê xwe bivêji
Lawko
we ez evîndarim
Lê
lê lê lê xatûnê
Cavên
te mîna zeytûnê
Ditirsim
þi agrê eytûnê
Ya
xatûn ez tobedarim
Tobedarê
xalkê cebbarim
Ser
toba xwe nayêm xwarim
Zembilfroþ
lawkê fekîre
Were
ser doþeka mîre
Didim
te gulyên herîre
Lawko
we ez evîndarim
Tu
xatûna ber civanî
Tu
li ser text û seyranî
Tu
ji min re nabi kevanî
Xwedî
zarok û eyyalim
Zarok
tazî û birçî li mali
Xatûnê
we ez tobedarim
Zembilfroþ
lawkê nenasî
Tena
derpî û kirasî
Tu
ji destê min nabi xelasî
Lawko
we ez evîndarim
Xatûna
gerden bi morî
Qet
nabi qut te qusûrî
Tirsa
min ji mirevê jorî
Xatûnê
we ez tobedarim
Tobedarê
Zerdeþtê kalim
Ser
toba xwe nayêm xwarim
|
