Τρίτο Μάτι, Απρίλιος 2001, Τεύχος 94

@ Θεοσοφία

Θεοσοφία είναι εκείνο το θρησκευτικο-φιλοσοφικό σύστημα που αποσκοπεί στη γνώση του Θεού και του σύμπαντος μέσω της άμεσης μυστικιστικής ενόρασης ή της φιλοσοφικής έρευνας ή και των δύο. Βρίσκουμε τα πρώτα δείγματα θεοσοφικής σκέψης στις Ουπανισάδες τις γραμμένες στα σανσκριτικά μεταφυσικές πραγματείες (περί τον 8^ο π.Χ. αιώνα). Η ινδουιστικιή φιλοσοφία που διαμορφώθηκε μετά τη σύνθεση των Ουπανισάδων ήταν σε μεγάλο βαθμό θεοσοφική, ενώ στην Κίνα τόσο το «Ι Τσινγκ» όσο και το «Τάο-τε Τσινγκ» περιέχουν θεοσοφικά στοιχεία. Στη Δύση φιλοσοφικά συστήματα όπως ο νεοπλατωνισμός και ο γνωστικισμός περιέχουν επίσης θεοσοφικά στοιχεία. Παρόμοια στοιχεία με εκείνα του νεοπλατωνισμού και του γνωστικισμού επανεμφανίζονται στην Καμπάλα, την αποκρυφιστική ερμηνεία των Γραφών από τους Εβραίους. Στο Μεσαίωνα κυριότεροι εκφραστές θεοσοφικών ιδεών υπήρξαν οι Γερμανοί Μάιστερ Έκαρτ και Γιοχάνες Τάουλερ, ο Σουηδός Παράκελσος και σε μεταγενέστερες περιόδους ο Γερμανός μυστικιστής Γιάκομπ Μπαίμε και ο Φλαμανδός Γιαν Μπαπτίστα βαν Χέλμοντ.

Σήμερα, ωστόσο, ο όρος χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει το φιλοσοφικό σύστημα που διαμόρφωσε η Έλενα Μπλαβάτσκυ και οι σύντροφοί της στη Θεοσοφική Εταιρεία, που ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη το 1875. Η Μπλαβάτσκυ, που γεννήθηκε από Γερμανούς γονείς στη Ρωσία και ταξίδεψε για 20 χρόνια στην Ευρώπη και στην Ασία για να εγκατασταθεί τελικά στις ΗΠΑ, ισχυριζόταν ότι είχε μελετήσει για επτά χρόνια κοντά σε ινδουιστές μαχάτμα (δασκάλους) στην Ανατολή. Σύμφωνα με τη Μπλαβάτσκυ ο θεός είναι άπειρος, απόλυτος και αποτελεί την πηγή τόσο του πνεύματος όσο και της ύλης, ενώ οι ψυχές αν και στην ουσία τους είναι ίδιες διαφέρουν ως προς το βαθμό εξέλιξής τους. Οι περισσότερο εξελιγμένες ψυχές αποτελούν τους προστάτες των λιγότερο εξελιγμένων. Η ανώτερη φύση των ανθρώπων (νους, ψυχή και πνεύμα) έχει μιανθεί από την κατώτερη φύση τους (σώμα) και πρέπει να καθαρθεί πριν αποτελέσει ξανά μέρος του θείου. Η κάθαρση επιτυγχάνεται μέσω μιας σειράς ενσαρκώσεων.

@ Τρόφιμα και Υγεία

Αν είμαστε ό,τι τρώμε τότε…

Τι θα λέγατε αν διαβάζατε ένα βιβλίο με τίτλο «Γάλα – Το Θανατηφόρο Δηλητήριο»; Ναι, το βιβλίο αναφέρεται στο συνηθισμένο, «φρέσκο», παστεριωμένο, αγελαδινό γάλα που καταναλώνουμε όλοι μας καθημερινά. Ο συγγραφέας του βιβλίου Ρόμπερτ Κοέν έχει τον δικό του διαδικτυακό τόπο στη διεύθυνση http://www.notmilk.com/. Σύμφωνα με τον Κοέν, το παστεριωμένο γάλα ευθύνεται μεταξύ άλλων για ασθένειες όπως οι αλλεργίες, το άσθμα, ο διαβήτης, ο καρκίνος του μαστού, οι καρδιοπάθειες κ.λπ., κ.λπ. Και δεν είναι, σύμφωνα με τον Κοέν, μόνον η μέθοδος παστερίωσης του γάλακτος που ευθύνεται για πολλές ασθένειες, αλλά και οι τεράστιες ποσότητες ορμονών και αντιβιοτικών που περιέχονται σ’ αυτό. Οι ορμόνες βοηθούν τις αγελάδες στο να παράγουν περισσότερο –πολύ περισσότερο- γάλα και τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται κατά κόρον για να τις κρατούν υγιείς ώστε να συνεχίσουν να παράγουν. Φυσικά, ούτε οι ορμόνες ούτε τα αντιβιοτικά αφαιρούνται από το γάλα κατά την επεξεργασία του… Δεν ξέρω αν οι μέθοδοι παστερίωσης του γάλακτος στην Ελλάδα είναι παρόμοιες με εκείνες στην Αμερική, αλλά τα στοιχεία του Κοέν μάλλον θα πρέπει να μας κάνουν να ανησυχήσουμε. Ο Γ. Βότσης σε συνέντευξή του πέρυσι είχε ισχυριστεί ότι μεγάλη εταιρεία γαλακτοκομικών προϊόντων στην Ελλάδα μάς «σερβίρει» «φρέσκο αγελαδινό γιαούρτι» φτιαγμένο από γάλα-σκόνη εισαγόμενο από την Ιταλία…

Ένας από τους πλέον ενδιαφέροντες τόπους σχετικά με τα σκουπίδια που κάποιοι σερβίρουν στο πιάτο μας και εμείς αφελώς(;) καταναλώνουμε, βρίσκεται στη διεύθυνση http://www.purefood.org/. Εκατοντάδες άρθρα και πληροφορίες για κάθετι που αφορά τη διατροφή στο σύγχρονο κόσμο. Τελικά, όταν τρώμε σκουπίδια τι είμαστε;