|
@
Bilderberg 2002
Η 50η ετήσια
συνάντηση των μελών της Λέσχης
Μπίλντερμπεργκ διεξήχθη εφέτος από τις 30
Μαΐου ως τις 2 Ιουνίου στo Chantilly της
Βιρτζίνια [ΗΠΑ], 35 περίπου χιλιόμετρα
ανατολικά της Ουάσινγκτων. Η συνάντηση
έγινε στο πολυτελές ξενοδοχείο Westfields Marriott
που, όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν κλειστό
για το κοινό από τις 29 Μαΐου ως τις 2
Ιουνίου. Η συνάντηση δεν απασχόλησε ούτε
κατ’ ελάχιστον τα «επίσημα» ΜΜΕ, με
εξαίρεση το δημοσιογράφο Μπιλ Χέιτον
της Παγκόσμιας
Υπηρεσίας του BBC, που ερεύνησε το θέμα
και μάλιστα σε τηλεφωνική επικοινωνία που
είχε με τον διευθυντή του ξενοδοχείου
πληροφορήθηκε ότι αυτό ήταν κλειστό γιατί
«γίνονταν κανά δυο γάμοι…»
Σύμφωνα με διάφορες
πληροφορίες υπάρχουν έντονες διαφωνίες
στους κόλπους της Μπίλντερμπεργκ μεταξύ
Αμερικανών και Ευρωπαίων εταίρων, όσον
αφορά στο ζήτημα της επίθεσης κατά του
Ιράκ. Οι διαφωνίες αυτές εμφανίστηκαν και
στη σύνοδο της Τριμερούς Επιτροπής τον
περασμένο Απρίλιο [επίσης στην
Ουάσινγκτων] και όλα δείχνουν ότι ο στόχος
των Αμερικανών για επίθεση κατά του Ιράκ
στα τέλη του καλοκαιριού ή στις αρχές του
φθινοπώρου μάλλον αναβάλλονται για το 2003.
Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι ο υπουργός
Άμυνας των ΗΠΑ Ντόναλντ Ράμσφελντ
συμμετείχε στη συνάντηση, όπως και ο
υφυπουργός του Κέννεθ Νταμ. Στη
συνάντηση έλαβαν επίσης μέρος και οι Ντέιβιντ
Ροκφέλερ και Χένρυ Κίσσινγκερ όπως
και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ λόδρος Ρόμπερτσον.
Η ημερομηνία έκδοσης του ανά χείρας
περιοδικού δεν μας επιτρέπει να έχουμε τον
πλήρη κατάλογο των μελών της λέσχης που
παρέστησαν στη συνάντηση ούτε και τα
θέματα της ημερήσιας διάταξης. Θα
επανέλθουμε.
Αξίζει ωστόσο να
αναφέρουμε ότι, όπως μετέδωσε η τουρκική –κρατική–
τηλεόραση στη συνάντηση παρέστη ο «τσάρος»
της τουρκικής οικονομίας Κεμάλ Ντερβίς.
Ο Κ. Ντερβίς είχε εργαστεί επί σειρά ετών
στην Παγκόσμια Τράπεζα στην Ουάσινγκτων,
από όπου παραιτήθηκε για να γίνει υπουργός
στην Τουρκία Το ενδιαφέρον είναι ότι ο
Κεμάλ Ντερβίς εμφανίζεται τις τελευταίες
εβδομάδες ως πιθανός αντικαταστάτης του
ασθενούντος Τούρκου πρωθυπουργού Μπουλέντ
Ετσεβίτ, αν και δεν είναι μέλος κάποιου
πολιτικού κόμματος στην Τουρκία, ούτε καν
βουλευτής. Οι πολιτικές εξελίξεις στη
γείτονα ίσως να είναι ραγδαίες…
@
Christianism.com [συνέχεια από το προηγούμενο]
Οι ιστοσελίδες που
υπάρχουν στη διεύθυνση www.christianism.com
αποτελούν έργο του αιδεσιμότατου Λίνο
Σάντσες, που δεν είναι ο πρώτος ούτε και
θα είναι ο τελευταίος χριστιανός που έχασε
την πίστη του. Σύμφωνα με τον Λ. Σάντσες η
Βίβλος [Παλαιά και Καινή Διαθήκη] όπως και
τα όσα αναφέρονται σ’ αυτήν δεν είναι παρά
προϊόντα μυθοπλασίας και ότι πρόσωπα όπως
ο Ιησούς και ο Παύλος δεν υπήρξαν ποτέ. Η
πρωτοτυπία του συγκεκριμένου ιστότοπου [αγγλικά,
ισπανικά, γαλλικά] έγκειται στο γεγονός
ότι ο Λ. Σάντσες αντί να επιχειρήσει να
συγγράψει ένα δικό του έργο σχετικά με τον
χριστιανισμό επέλεξε να παραθέσει
αποσπάσματα από βιβλία άλλων,
προσθέτοντας απλώς κάποια διευκρινιστικά
σχόλια ή παρατηρήσεις. Αν λάβουμε υπόψη
μας ότι το υλικό που επέλεξε ο Λ. Σάντσες
ξεπερνά τις 1.500 –τυπωμένες– σελίδες Α4,
δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι
περισσότερο για τους συγγραφείς και τα
έργα τους τα οποία παραθέτει.
Μπορεί, όπως
ισχυρίζεται ο Λ. Σάντσες, ο Ιησούς να μην
ήταν ιστορικό πρόσωπο, ωστόσο ο ιταλικής
καταγωγής Φραντσέσκο Καρόττα, που ζει
και εργάζεται στη Γερμανία, συνέγραψε ένα
βιβλίο στο οποίο ισχυρίζεται ότι το
πραγματικό πρόσωπο που κρύβεται πίσω από
το φανταστικό πρόσωπο του Ιησού δεν είναι
άλλο από τον Ιούλιο Καίσαρα και ότι ο
χριστιανισμός δεν αποτελεί παρά
μετεξέλιξη της «λατρείας του αυτοκράτορα»
που ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στη Μικρά
Ασία, αλλά και στις δυτικές επαρχίες της
ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, και εξαφανίστηκε
αφήνοντας πίσω της ελάχιστα ίχνη.
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Φ. Καρόττα Ήταν
ο Ιησούς Καίσαρ; υπάρχουν στη διεύθυνση www.carotta.de
[γερμανικά, ολλανδικά, αγγλικά, ιταλικά,
γαλλικά]. Οι «παραλληλισμοί» δεν
περιορίζονται, σύμφωνα με τον Φ. Καρόττα,
στα πρόσωπα του Ιούλιου Καίσαρα και του
Ιησού. Το ίδιο ισχύει για τους Πομπήιο-Ιωάννη
Βαπτιστή, Αντώνιο-Σίμωνα, Δέκιμο Ιούνιο
Βρούτο- Ιούδα, Οκταβιανό [Αύγουστο]-Ιωάννη [μαθητή],
Κλεοπάτρα-Μαρία Μαγδαληνή αλλά και για
αρκετά τοπωνύμια όπως Γαλατία-Γαλιλαία,
Κορφίνιουμ-Καπερναούμ, Ρώμη [Ρόμα]-ΙεΡΟσόλυΜΑ,
Ρουβίκωνα-Ιορδάνη… Όπως δείχνουν τα
στοιχεία που έρχονται στο φως της
δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια, οι
απαντήσεις στα ερωτήματα σχετικά με την
αληθινή καταγωγή του χριστιανισμού
πιθανότατα να βρίσκονται στη «λατρεία του
αυτοκράτορα».
Ο Αυστραλός Γκάρυ
Κώρτνεϋ κατέληξε σε παρόμοια
συμπεράσματα με εκείνα του Φ. Καρόττα –και
ανεξάρτητα από αυτόν. Αποσπάσματα από το
βιβλίο του Γκ. Κώρντεϋ Et tu Judas?[Κι εσύ –τέκνον–
Ιούδα;] υπάρχουν στη διεύθυνση www.users.bigpond.com/pontificate/index.htm.
Ο Γκ. Κώρντεϋ ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων,
ότι τα «πάθη του Ιησού» δεν αποτελούν παρά
«παράφραση» των όσων συνέβαιναν στις
τελετές που γίνονταν κάθε χρόνο στις
Ειδούς του Μαρτίου και ήταν αφιερωμένες
στη μνήμη του Ιούλιου Καίσαρα, ενός άλλου «θεού»,
που είχε «μαρτυρήσει» στις 15 Μαρτίου του 44
π.Χ., δολοφονημένος από το μαχαίρι του
Μάρκου Ιούνιου Βρούτου.
Η θεατρικότητα των
«παθών του Ιησού», που στο πρώτο
χρονολογικά Ευαγγέλιο, εκείνο του Μάρκου,
αποτελούν το 40% του κειμένου, απασχόλησε
και τους Livio C. Stecchini [Ιταλός] και Jan Sammer [Τσέχος]
που συνέγραψαν και σχετικό βιβλίο, Ναζαρηνός,
Το Κατά Σενέκαν Ευαγγέλιο, που, εξ όσων
γνωρίζω, δεν έχει τυπωθεί ποτέ, αλλά
βρίσκεται ολόκληρο στη διεύθυνση www.nazarenus.com
[αγγλικά]. Οι συγγραφείς του ισχυρίζονται
ότι η αφήγηση των «παθών του Ιησού»
στηρίχτηκε σε μια χαμένη τραγωδία του
Σενέκα, ενώ καταφέρνουν να «απαντήσουν» σε
πλείστες όσες αντιφάσεις των Ευαγγελίων,
αναλύοντας τόσο τις τραγωδίες του Σενέκα
όσο και έργα αρχαίων Ελλήνων τραγικών.
Άλλωστε, οι αρχαίες ελληνικές τραγωδίες
που ο Σενέκας είχε «αποδόσει ελεύθερα» στα
λατινικά ανέρχονται σε δεκάδες.
Εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο, αν μη τι
άλλο για την εξαιρετική ανάλυση που
επιχειρεί στον τρόπο με τον οποίο «ανεβάζονταν»
θεατρικά οι αρχαίες τραγωδίες…
|
