Τρίτο Μάτι, Καλοκαίρι 2005, Τεύχος 134

«Οι θεωρίες συνωμοσίας είναι σέξυ αυτήν την εποχή».

Μ’ αυτή τη φράση ο Robin Ramsay ξεκινούσε την εισήγησή του («Περί Συνωμοσιών και Θεωριών Συνωμοσιών: Η Αλήθεια Θαμμένη από τις Φαντασιώσεις») στο Μη-Συνέδριο των Fortean Times τον Απρίλιο του 1996. Ο Ρ. Ράμσεϋ, εκδότης του Lobster (Journal of Parapolitics, Intelligence and State Research), ενός από τα πλέον ενδιαφέροντα έντυπα που κυκλοφορούν στον πλανήτη, αναφερόταν βέβαια στη βρετανική σκηνή της συνωμοσιολογίας καθώς και στις επιρροές που αυτή δεχόταν –και δέχεται– από την αντίστοιχη αμερικανική.

Θα μπορούσαμε –ίσως– να πούμε ότι οι θεωρίες συνωμοσίας είναι σέξυ το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα, δεδομένων των πολυάριθμων τηλεοπτικών εκπομπών που προβάλλονται τους τελευταίους μήνες αλλά και του αριθμού των «ειδικών» περιοδικών (περί τα… δώδεκα), στα οποία η συνωμοσιολογία αποτελεί βασικό άξονα της θεματολογίας τους.

Εκείνο, ωστόσο, που μπορούμε να πούμε μετά πάσης βεβαιότητος είναι ότι οι απόψεις (είτε αρνητικές είτε θετικές) για τις θεωρίες συνωμοσίας είναι –πια– σέξυ και στην Ελλάδα, και μάλιστα όχι στις εκπομπές των ιδιωτικών τηλεοπτικών διαύλων ή των εντύπων του «χώρου», αλλά στις συχνότητες των καναλιών της δημόσιας (ή κρατικής, αν προτιμάτε) τηλεόρασης και στις σελίδες καθ’ όλα αξιοσέβαστων εντύπων – και όχι μόνον.

Τα παραδείγματα αρκετά. Σταχυολογώ μερικά.

Την 1^η Νοεμβρίου 2004, λίγες ημέρες πριν από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, ο Στέλιος Κούλογλου αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος της εκπομπής του («Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα») στη ΝΕΤ στο Skull & Bones, το μυστικό τάγμα των φοιτητών του πανεπιστημίου Yale, μέλη του οποίου ήταν τόσο ο Τζωρτζ Μπους όσο και ο Τζων Κέρρυ, και τα ίχνη του οποίου χάνονται κάπου στις πρώτες δεκαετίες του 19^ου αιώνα στη… Γερμανία. Κάποιοι θεωρούν ότι για περισσότερο από έναν αιών το Skull & Bones κινεί όλα τα νήματα στις ΗΠΑ, τόσο σε θέματα εσωτερικής όσο και σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Την ίδια περίοδο, το περιοδικό «Ε» της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας αφιερώνει αρκετές σελίδες του στο Skull & Bones.

Και πιο πρόσφατα.

Μετά τη φετινή σύνοδο των μελών της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού «ανταλλάσσουν» ανακοινώσεις με αφορμή κυρίως τη συμμετοχή των Γ. Παπανδρέου και Α. Διαμαντοπούλου σ’ αυτήν (περισσότερα στοιχεία δημοσιεύτηκαν στο προηγούμενο τεύχος του ΤΜ).

Στο τεύχος 286 του περιοδικού «Ε-Ιστορικά» της Ελευθεροτυπίας (19 Μαΐου 2005), ο καθηγητής Φαίδων Μαλιγκούδης τονίζει στο σημείωμά του: 

«Κατά την άποψη μάλιστα κάποιων ερευνητών το κίνημα των Νεοτούρκων “έχει τις απαρχές του στις τεκτονικές στοές της Θεσσαλονίκης, κάτω από την απ’ ευθείας επίβλεψη της στοάς της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας” [N. Webster, Secret Societies and Subversive Movements, Λονδίνο, 1928, σ. 284]».

Η Nesta Webster (1876-1960) δεν ήταν απλώς κάποια «ερευνήτρια» αλλά και μία από τους σημαντικότερους «συνωμοσιολόγους» του 20^ου αιώνα. Τα βιβλία της, Γαλλική Επανάσταση: Μελέτη για τη Δημοκρατία, Παγκόσμια Επανάσταση: Η Συνωμοσία εναντίον του Πολιτισμού, Μυστικές Εταιρείες και Ανατρεπτικά Κινήματα και Η Άνευ Όρων Παράδοση μιας Αυτοκρατορίας, που κυκλοφόρησαν όλα πριν από το 1930, όχι μόνον θεωρούνται κλασικά «συνωμοσιολογικά» κείμενα, αλλά παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον ακόμη και σήμερα. (Πάντως, στο βιβλίο του Ιωάννη Λουκά, Ιστορία της Ελληνικής Μασονίας και Ελληνική Ιστορία, εκδ. Παπαζήση, υπάρχουν πολύ πιο ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τη σχέση τεκτονισμού-Νεοτούρκων.)

Αλλά και οι αριστεροί (;) που παραμένουν ακόμα επαναστάτες (;) φαίνεται πως βρίσκουν πιο σέξυ τις θεωρίες συνωμοσίας από τη «δομική ανάλυση του καπιταλισμού». Έτσι στην προκήρυξη που έστειλε η οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας» αναλαμβάνοντας την ευθύνη για την έκρηξη δύο βομβών στην Αθήνα, τον περασμένο Οκτώβριο και στις αρχές Ιουνίου, διαβάζουμε (Το Ποντίκι, 9 Ιουνίου 2005): «[…] στις περίφημες συνδιασκέψεις των ηγετών του πλανήτη (G8, Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, λέσχη Μπίλντεμπεργκ [sic!], Τριμερής Επιτροπή) και τους οργανισμούς τους (ΠΟΕ, ΔΝΤ, ΠΤ), μεθοδεύονται νέοι όροι καταδίκης περισσότερων ανθρώπων στην ανέχεια και την εξαθλίωση προς χάριν της μεγιστοποίησης των κερδών της υπερεθνικής οικονομικής ολιγαρχίας.»

Λέσχη Μπίλντεμπεργκ (όταν διαβάζεις μόνον «αστικές φυλλάδες» χάνεις και τα Ρω των… λεσχών) και Τριμερής Επιτροπή;! Τς!Τς!Τς! «Σύντροφοι»! Όπως πάτε θα ανακαλύψετε και τη δυναστεία των… Ότσιλντ (τα ρω που λέγαμε), κάτι που δεν κατάφερε να κάνει ούτε ο Κάρολος, που είχε αφιερώσει μερικές χιλιάδες σελίδες γράφοντας για την καπιταλιστική οικονομία την περίοδο της οικονομικής και πολιτικής παντοδυναμίας τους.

Και η σέξυ φετινή σαιζόν έκλεισε την 15^η Ιουνίου στην ΕΤ1, όπου στα πλαίσια της εκπομπής «Θεματική Βραδιά», τρεις έγκριτοι δημοσιογράφοι και ένας λογοτέχνης (ο Ι. Θεοδωρακόπουλος, αν δεν απατώμαι) συζήτησαν για τις θεωρίες συνωμοσίας. Και δεν είναι καθόλου –μα καθόλου!– εκπληκτικό που ο λογοτέχνης ήταν περισσότερο ενημερωμένος σχετικά με τα θέματα της συζήτησης από ό,τι οι δημοσιογράφοι.

Γιατί όπως έλεγε και ο Ρόμπιν Ράμσεϋ, «εκείνοι που επικρίνουν σφοδρότερα τις “θεωρίες συνωμοσίας” είναι συνήθως εκείνοι που γνωρίζουν ελάχιστα για τα πραγματικά γεγονότα που εξετάζονται».

Έτσι, ο Τιερρύ Μεϋσσάν (Η Τρομακτική Απάτη, εκδ. Γραφές), που ισχυρίζεται ότι την 11^η Σεπτεμβρίου 2001 δεν ήταν αεροσκάφος αυτό που συνετρίβη στον τοίχο του Πενταγώνου αλλά πύραυλος, λοιδορείται. Και η επίσημη εκδοχή της αμερικανικής κυβέρνησης και των καραβανάδων μένει στο απυρόβλητο, όταν ακόμα και μια πρόχειρη ματιά στις φωτογραφίες που υπάρχουν αρκεί, αν όχι για να πειστεί κάποιος περί του αντιθέτου, αλλά τουλάχιστον να θέσει αρκετά και ενοχλητικά ερωτήματα.

Και ο –σέξυ– χορός καλά κρατεί…