ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ (I)

             

   «Στις αγορές και στα παζάρια, με τρόπους και  αντοχές που δεν στερεύουν»

          «ARBEIT MACHT FREI» + γκλλψψγκλουπ =  ΥΠΟΤΑΓΗ

         « Της μόδας ρεμπέτ ασκέρι, αρκεί να τρώτε καλά» Π.Σ.

     ΣΙΩΠΗ;!… «Γεφύρια της Άρτας» ως  έργα  και πρόσθετα κονδύλια. Να πειστεί η κοινωνία ότι η χώρα εκσυγχρονίζεται  προς όφελος όλων. Ασφαλτόδρομοι, κτίρια,  αναπλάσεις, Ολυμπιάδα, να περάσουμε από παντού, εμείς κύριοι φτιάχνουμε τη χώρα, με διόδια παντού, με νέα παραμόρφωση του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος, δημιουργούμε την υποδομή μιας νέας ελλάδας. Ποιο πάρκο Ελευθερίας, ποιο πεδίο του Άρεως, ποια επιτροπή Μακρυγιάνη, ποιοι «ελεύθεροι» (;) χώροι.  Διάρρηξη δρόμων, κρημνισμοί , μαζικά «ατυχήματα». Εργοτάξια, μισθοί, «φλερτάκια» μεταξύ συναδέλφων και υπαλληλοδιευθυντάδων, κατα-θετικές επιστήμες στην υπηρεσία του κέρδους. Δάση, ποτάμια, αρχαιότητες, φυσικά κάλλη, επεξεργασίες της μόλυνσης και χρυσάφι να γίνεται, μεταφορές να γίνονται, τα κουκλιά αυτοκίνητα μας να κινούνται (να πληρωθούν δόσεις και δάνεια), η θάλασσα και οι ακτές στο στόχαστρο, ξενοδοχειάρες, γηπεδάρες και αρχαίο πνεύμα αθάνατο νεοελληνικό.  Κοινοπραξίες και οι σοβαρές εταιρίες των μεγάλων έργων που μεταμορφώνουν:«Ρωμαϊκές εγνατίες, βωβοί κινηματογράφοι, σαράντα παλληκάρια,   ακτοθαλασσοπνιγμένοι»,

«ολυμποθυσίες» στα «ολυμποχώρια» της μεγάλης θεαματοαρένας, «εξοχικά» δίπλα-μέσα στη θάλασσα και τζιπ (νεοελληνικά) στις εθνικές, στα ορεινά θέρετρα των χαχαχουεκ(επι)δρομών (λουκάνικα ολύμπου), συνέδρια για αυτούς από αυτούς κι άμα λάχει «εξωτερικό», στο εδώλιο οι «ταραγμένοι διανοητικά και καθυστερημένοι της ανάπτυξης», μεγάλοι δήμοι που εκπολιτίζουν καταλήψεις, μεγάλα σινεμά με ποπ κορν, θαυμαστή εικονική βία και ισχυρές δόσεις «υπέροχου σεχ», κρυμμένος ο «τρίτος και τέταρτος» κόσμος από την θεαματική πραγματικότητα, βάσεις, πλοία, αεροπλανοφόρα πυρηνοκίνητα και προσφορά δουλειάς: οι αποστάσεις μικραίνουν, πάνε τα Λαγκάδια, τα δεντριά, τι είναι πια η « πατρίδα τους;», και ο άλλος σου λέει παραπονιέται και ανθίσταται. Έργα για 1 και 2 και 3  κ.ο.κ. επαναλήψεις, ανακατασκευές, το κέρδος στα ύψη.  Λογαριασμοί καινούριοι και παλιοί.  Για τον πολιτισμό της Κατανάλωσης ρε γαμώτο!    

             Α, βρε Α. Προβελλέγγιε, εσύ αν και έφυγες νωρίς ήσουν εκτός της γενιάς του «γκρεμίζουμε και κτίζουμε τσιμέντο» μέχρι της γενιάς «έργα να γίνονται, δουλειά να βρίσκεται».

                   Πάμε παρακάτω  : Πολιτιστικές και αθλητικές. «Για εσάς  συνεταιράκια! Φτιάχνουμε τη σύγχρονη ελλάδα και όλοι μαζί θα την απολαύσουμε. Με τα ευρά μας, τις τιμές μας, τις εκπτώσεις μας, τα ψώνια μας, τις ωραίες, έντεχνες και μη, συναυλίες μας,  τους πολυχώρους μας, τα ευρύχωρα ψυγεία μας, τα ενοίκια μας, τα ΠΜΣ και τα PhD μας, τα τουριστικά νησιά μας το καλοκαιράκι, τις αυτοκινητάρες μας, τα … τσιλιμπουρδίσματα μας στα γραφεία και στα εξοχικά μας,  τις «διασκεδαστικές» πόλεις, τα μέγαρα μας, τα ασφαλιστικά μας, τα εξωτερικά μας, τα κοινοβούλια μας, τα συνέδρια μας, , την εξυπνάδα μας, την επεξεργασία της γνώσης: για το κοινωνικό όφελος πάντα, χρυσές ευκαιρίες και ξενοπηδήματα  να είμαστε και in, τους διαγωνισμούς μας για το Δημόσιο (ολέ) – κρύψτε τις κατουρημένες ποδιές,- τους έρωτες μας της ανταλλαγής και των προσφορών, την αποθέωση του ιδιωτικού οράματος,  τις λολίτες και τους ματσωμένους».

           «Μίζεροι φτωχομπινέδες, η χώρα αλλάζει, οι άνθρωποι της ομορφαίνουν και ζουν, τέτοια εργατικότητα πια, μας έχουν καταπλήξει οι εργαζόμενοι μας, όλοι μαζί βρε, προεδρεύουμε και στην Ε.Ε, διαβάζουμε λογοτέχνες της καστανιάς, περιοδικά της γκλαμουριάς με προσφορές χρήσιμων αγαθών,  γλεντούμε με τα ξένα και εγχώρια χόλλιγουντ (yeah!), εκθέτουμε τις κορμάρες μας όλοι μαζί παρέα στις πίστες , χαμογελούμε και όλοι χαμογελούνε μαζί μας».

           Απ: Η αυτοκρατορία των Ρεμαλόσκυλων (sorry dogs!).

           «Ξενέρωτοι, ψυχοπλακωτικοί, αγριεμένοι, ψευτοεπαναστάτες!

           Αν δεν γουστάρετε, πάτε αλλού, «εκεί στη β΄ εθνική», στην κόλαση, στη φυλακή, δεν μας ενδιαφέρει,  καλοί μας συνάνθρωποι welcome to the show, παλινδρομικές κινήσεις ως ασκήσεις θάρρους, τα καινούρια κινητά ρε ξεφτίλες, SMS και χαμογελάκια ηδονής, κορυδαλλός δεν είναι ένα πτηνό αλλά εκεί που όλοι σας θα καταλήξετε να μας αφήσετε και στην ησυχία μας, εμάς τους ζωντανούς που βαρεθήκαμε την ενοχλητική σας παρουσία. Δεν θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας!».       Απ:   Σ Ι Ω Π Η

        Τι σχέση έχουμε «εμείς» με τη ζωή που το Μεγάλο Φαγοπότι προσκαλεί; ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ; Τη μόνη σχέση που θα μπορούσαμε να έχουμε:

            Καμία και την Ανατροπή του.

 

      -Στο καράβι που ταξιδεύει και το λένε Α Γ Ω Ν Ι Α 

        …Δεν αφήνουμε τη στοργή στους αργυραμοιβούς…

 

       

 

 

Επιστροφή