Nuveyba

Öfkemin hançerine su ver sen

kalkalim bir seher vakti Nuveyba

isgal edilmis topraklarimiz üstüne

günes dogmadan önce

her tasin dibine bir yildiz gömmüsler

su denizden hala kirbaç sesi gelir

atlilari en son ne zaman görmüstün Nuveyba

*****

ne zaman öpmüstün ayagini Selahaddin’in

kol kirilir yen içinde kalir

ya bas koparsa Nuveyba

bu gövde bir düserse yere ya

kan tutar daglari, atom santrallerini

yer yüzünü ve umutlari sel alir

geriye andin, askin ve adin kaldi

andini çocuklar içti Nuveyba

******

askin yüreklere düstü

adin cellatlarin kirli elinde

Filistin askisina dönüstü

kan akacak bu topraklarda kan

kendileri benimkini

demirden atlari seninkini icecek

bir can düsecek topraga

Sabra

bir can kalkacak.

Ramallah’ta tarlalara çocuk ektik Nuveyba

taslariyla ebabiller dönüstü tomurcuga

güz ekinidir bilirsin verirse Mevla

yüreklerin buz kestigi bir mevsimin ardindan

her bir çiçek kesebilir çocuga

sihirbazin çiragini hatirlarsin Nuveyba

o hendekte hala tüter annelerin sarkisi

o gün bu gün hala utanir günes

adin ates, andin ates, askin ates.

Mustafa ISLAMOGLU'nun tüm siirleri DIVAN'da ]