ลูกอีสาน บ้านหัวงัว มุ่งสู่ดอย บ้านจอซิเดอเหนือ อ.เม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน
ครูดอย => จากบ้านแดนอีสาน จ.กาฬสินธุ์ => การเดินทางที่แสนลำบาก => โรงเรียนจอซิเดอ ความหวังบนดอย
***** เวปโรงเรียนหัวงัววิทยาคาร จ.กาฬสินธุ์ ****** เวปโรงเรียนบ้านจอซิเดอเหนือ จ.แม่ฮ่องสอน

"  ครูบนดอย จอซิเดอเหนือ (อ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน) บันทึกเรื่องราวการเดินทางขึ้นดอย 7 ชั่วโมงที่แสนลำบาก
อ.สุทธิพร สาโคตร(ครูเอี้ยง) บ้านหัวงัว อ.ยางตลาด จ.กาฬสินธุ์ เพิ่งได้รับการบรรจุครู พ.ค.47 ให้ไปบรรจุและทดลองงาน ที่โรงเรียน จอซิเดอเหนือ อ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน


ครูดอย
ครูเอี้ยง เลือดลูกครูเก่าบวกนายช่างชลประทาน
ลำบากแค่ไหนก็ต้องใป เพราะหัวใจ อยากเป็นครู
จึงมีทั้งพ่อแม่ พี่สาว และหลานๆ จะขึ้นไปดูที่อยู่บนดอย
จอซิเดอเหนือ รวม 10 คน เพื่อไปดูสถานที่อยู่ที่สอน ตามธรรมเนียมอีสานแท้
ครูดอย
ครูใหญ่ อ.จีรพล สิทธิ เป็นคนที่เคยสู้ชีวิตบนดอยมาแล้ว
จึงรู้สภาพความลำบากเป็นอย่างดี
แต่ครูมีน้ำใจ ช่วยเหลือครูเอี้ยงและคุณพ่อคุณแม่เป็นอย่างดี งานนี้ ไป10 คน แต่ขึ้นดอยไม่ถึง 4 คน โดยมีครูแทน ครูดอยจอซิเดอเป็นพี่เลี้ยงให้ญาติๆกลุ่มนี้ ติดตามต่อไปครับ
ครูดอย
เตรียมลงเรือที่ท่าเรือแม่สามแลบ
ครูดอย
สุดเขตตะวันตกแดนสยาม
ครูดอย
ท่าเรือมีทั้งผู้จะขึ้นเหนือ และลงใต้ไปสบเมย
ครูดอย
เรือมีหลากหลาย ค่าเรือคนละ 150 ไปท่าขึ้นดอยจอซิเดอ
ครูดอย
ทีมครูเอี้ยง จะทวนแม่สาละวินขึ้นเหนือ
ครูดอย
คุณพ่อคุณแม่ เลือดนักสู้ครูเก่าอยู่แล้วไปไหนต้องไปด้วย
ครูดอย
ครูใหญ่ใจดี ช่วยทั้งขนสัมภาระและช่วยชาวเรือ
ครูดอย
ท่องน้ำ 3 ชั่วโมง ฝั่งซ้ายคือพม่า ฝั่งขวาแม่สะเรียน ตรงกลางคือ แม่สาละวิน
ครูดอย
หาดเล็กๆ เป็นปากทางให้เรือจอด แล้วครูใหญ่ ก็พาเดินทางขึ้นดอย ตามลำธารที่น้ำไหลมาจากยอดดอย รองเท้าแตะต้องถือ เอา ต้องใส่ผ้าใบ จึงลุยได้ไม่ต้องถอด
ครูดอย
ถนนบนขึ้นดอยไม่มี ต้องลุยตามลำธาร หน้าฝนจะลงมาไม่ได้เพราะน้ำไหลหลาก ครูต้องเตรียมที่จะอยู่บนดอย จนกว่าน้ำจะงวดลง ในภาพ อ.สายฝนครูบ้านนอกแดนอีสาน ท่านได้ ถือรองเท้าแตะลุยน้ำ ตั้งแต่ปากทางขึ้น นี่คือนักสู้ครูไทย
=> หน้าต่อไป ::: => กลับหน้าหลัก ::: ครั้ง