จากวัตถุประสงค์ดังกล่าวข้างต้น ทีมวิจัยได้ดำเนินการตามลำดับดังนี้
          วันที่ 20 มีนาคม 2545 ได้มีการเตรียมการของนักวิจัยและพี่เลี้ยง เพื่อการกำหนดคำถาม การสัมภาษณ์ชุมชน ให้รู้ว่าชุมชนรอบๆ ศูนย์เด็กกำพร้าฯ นั้น มีความคิดเห็นอย่างไร อีกทั้งยังเป็นการ ทบทวนการทำงานในวันที่ผ่านมา ณ ห้องธุรการศูนย์เด็กกำพร้ายากจนและยากจนอนาถาบ้านสุไหงปาแน
          วันที่ 27 มีนาคม 2545 เสริมเทคนิคการตั้งคำถามการสัมภาษณ์ ซึ่งกำหนดกรอบในการสัมภาษณ์อยู่บนฐานของปัญหาหลักของศูนย์เด็กกำพร้าฯ 4 ประการ คือ ปัญหาด้านการเงิน ปัญหาด้านการจัดการ ปัญหาเกี่ยวกับเด็ก และปัญหาจากมุมมองของชุมชน
         ข้อสรุปจากการหารือ ตกลงกันว่าทีมวิจัยทุกคนจะออกสัมภาษณ์ตามหมู่บ้านต่างๆ 7 หมู่บ้าน โดยกำหนดนัดหมายระยะเวลาการเดินทางออกไปสัมภาษณ์ ในวันที่ 22-23 มีนาคม 2545 โดยให้ผู้สัมภาษณ์นั้นมีคำถามที่เชิญชวนให้ผู้ถูกสัมภาษณ์ได้พูดคุยอย่างเป็นกันเอง และเปิดใจที่จะบอกความจริงได้อย่างเต็มที่ ประกอบกับระหว่างการสัมภาษณ์ ผู้สัมภาษณ์จะต้องสังเกตท่าที ทัศนคติ ความเป็นอยู่ และแนวโน้มของ ชุมชนในการให้ความร่วมมือกับศูนย์เด็กกำพร้าฯ ซึ่งกลุ่มเป้าหมายที่สัมภาษณ์จะมีวิธีและโอกาสต่างๆ กัน
กลุ่มเป้าหมายที่เป็นผู้นำหรือตัวแทนชุมชน ผู้ปกครองของเด็กที่มาเรียนในศูนย์ เด็กกำพร้าฯ โดยการสัมภาษณ์จะเริ่มจากผู้สัมภาษณ์แนะนำตัวเอง และขอให้ผู้ถูกสัมภาษณ์แนะนำตัวด้วย ก่อนจะบอกวัตถุประสงค์ของการมาสัมภาษณ์ แล้วเริ่มพูดคุยซักถามประเด็นที่เตรียมไว้ ซึ่งใช้เวลากลางและตอนเย็น ที่กลุ่มเป้าหมายในการให้สัมภาษณ์กลับมาจากที่ทำงาน หรือเสร็จภารกิจจากหน้าที่การงานแล้ว
กลุ่มเป้าหมายที่เป็นศิษย์เก่าของศูนย์เด็กกำพร้าฯ จะใช้เวทีพบปะศิษย์เก่าในวันประชุม ประจำปี โดยให้ทุกคนแสดงความคิดเห็นในเรื่องสภาพความเป็นอยู่ปัจจุบัน และความหวังในอนาคตที่อยากให้ศูนย์เด็กกำพร้าฯ เป็น ด้วยกระบวนการแบ่งกลุ่มย่อยและใช้เทคนิคเขียนแผนที่ความคิด (Mind map) ผสมผสานกับการสัมภาษณ์ในประเด็นที่เตรียมไว้ ซึ่งมีผู้เข้าร่วมประชุมประมาณ 50 คน
กลุ่มเป้าหมายที่เป็นศิษย์ปัจจุบัน จะใช้ช่วงพบปะในการรวมกลุ่มของนักเรียนกับครูพี่เลี้ยง ที่รับผิดชอบ (ครูคนหนึ่ง ต่อนักเรียน 9 – 10 คน) ทุกๆ สัปดาห์ ที่เรียกว่า Weekly Family Meeting ด้วยการพูดคุยและสัมภาษณ์ตามประเด็นที่เตรียมไว้
ขั้นตอนการดำเนินงาน ได้ให้ทีมวิจัย 5 คน ใช้เวลา 7 วัน ในการออกไปสัมภาษณ์โดยกระจายไป แต่ละหมู่บ้าน ในเขตตำบลบานา อำเภอเมือง จังหวัดปัตตานี ได้แก่ บ้านบางปูเหนือ (ยีโอะ) , บ้านบางปูใต้(ตือลอ), บ้านบางปูกลาง (ตะอาวุน), บ้านบาลาดูวอ, บ้านจือโระ, บ้านอาเนาะเยาะ, บ้านสุไหงปาแน, บ้านศูนย์เด็กกำพร้าฯ และบ้านหวายคม รวมจำนวนผู้ให้สัมภาษณ์ถึง 410 คน จำแนกตามกลุ่มเป้าหมายได้ดังนี้
1. กลุ่มผู้นำชุมชน ซึ่งเป็นตัวแทนในพื้นที่ตำบลบานา อำเภอเมือง จังหวัดปัตตานี จำนวน 200 คน
2. ผู้ปกครองในพื้นที่บ้านสุไหงปาแน และนอกพื้นที่ใน 6 หมู่บ้าน จำนวน 50 คน
3. ศิษย์เก่าของศูนย์เด็กกำพร้าฯ จำนวน 50 คน
4. ศิษย์ปัจจุบันของศูนย์เด็กกำพร้าฯ จำนวน 100 คน
5. ผู้นำชุมชน ได้แก่ โต๊ะอิหม่าม คอเต็บ ผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ 1 กำนันตำบลบานา ผู้บริหารและสมาชิกองค์การบริหารส่วนตำบลบานา และผู้นำตามธรรมชาติที่ได้รับความนับถือจากชาวบ้าน โดยไม่ได้มีตำแหน่งใดๆ ในราชการ จำนวน 10 คน
          เมื่อทำการสัมภาษณ์เรียบร้อยแล้ว จึงจัดเวทีสรุปข้อมูลจากการสัมภาษณ์ ในวันที่ 13 เมษายน 2545 ณ ห้องประชุมศูนย์บริการการศึกษานอกโรงเรียนอำเภอเมืองปัตตานี มีผู้เข้าร่วมประชุม 9 คน ประกอบด้วยทีมวิจัยจำนวน 5 คน คณะครูจำนวน 2 คน และ สกว.ภาคใต้ตอนล่างจำนวน 2 คน โดยมี วัตถุประสงค์ของเวทีคือ
1. เพื่อสังเคราะห์และประเมินผลจากการออกสัมภาษณ์ทั้ง 7 วัน
2. เพื่อวิเคราะห์ปัญหาที่เกิดขึ้น
3. เพื่อหาทางออกร่วมกันในการแก้ปัญหา
4. เพื่อให้ชาวบ้านมีส่วนร่วมในการพัฒนาศูนย์เด็กกำพร้าฯ
5. เพื่อให้ชาวบ้านได้รับรู้การเคลื่อนไหว การบริหารจัดการศูนย์เด็กกำพร้าฯ

การถอดบทเรียนการทำงานของศูนย์เด็กกำพร้าและยากจนอนาถาบ้านสุไหงปาแน
          ความมุ่งมั่นที่ก้มหน้าก้มตาพัฒนาศูนย์เด็กกำพร้าฯ เพียงอย่างเดียว อาจก่อให้เกิดช่องว่าง ในการมองคนรอบๆ ข้างว่าคิดอย่างไรกับการดำเนินงานของศูนย์เด็กกำพร้าฯ สิ่งที่ทำมา ทางที่เดินไป หลงทิศผิดทางหรือไม่ การถอดบทเรียนการทำงานของศูนย์เด็กกำพร้าและยากจนอนาถาบ้านสุไหงปาแน จึงเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่ง หากไม่รีบย้อนกลับมามองตัวเองแล้ว สักวันหนึ่งอาจต้องเสียใจว่าปล่อยเวลาล่วงเลย ผ่านไปจนสายเกินแก้ ทีมวิจัยจึงได้กำหนดกิจกรรมการถอดบทเรียนกับกลุ่มเป้าหมายต่างๆ กันดังนี้

ถอดบทเรียนจากศิษย์เก่า
          ได้รับความร่วมมือจำนวน 50 คน ทุกครั้งที่มีการพบปะศิษย์เก่าเป็นประจำทุกปีมีฝ่ายประสานงาน คือ คุณไซตูน แวอาแซ ซึ่งเป็นประธานศิษย์เก่าของศูนย์เด็กกำพร้าและยากจนหญิงบ้านสุไหงปาแน โดยครั้งนี้จัดขึ้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2545 ณ ศูนย์เด็กกำพร้ายากจนและยากจนอนาถาบ้านสุไหงปาแน อำเภอเมือง จังหวัดปัตตานี มีการแบ่งบทบาทหน้าที่ คือ คุณฮาลูมา อิแอ ฝ่ายชี้แจงในการทำวิจัย และ ได้แบ่งฝ่ายพี่เลี้ยงในการจัดเป็น 4 กลุ่ม เป็นทีมงานช่วยในแต่ละกลุ่มดังนี้
กลุ่มที่ 1 คุณฮาซีบะ กริยา
กลุ่มที่ 2 คุณนูรียะ เจ๊ะฮูเซ็ง
กลุ่มที่ 3 คุณฟาตือเมาะ สตาปอ
กลุ่มที่ 4 คุณฮาลูมา อิแอ

          เมื่อแบ่งกลุ่มแล้ว ได้เปิดโอกาสให้ทุกคนแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการดำเนินงานของศูนย์ เด็กกำพร้าฯ ในแต่ละด้าน ดังนี้ ด้านเด็ก ด้านการเรียนการสอน ด้านความสะอาด ด้านการเงิน และด้านอื่นๆ จากนั้นให้สรุปร่วมกัน รวมถึงเสนอแนวทางแก้ไข ทบทวนว่าการถอดบทเรียนการบริหารจัดการของศูนย์ เด็กกำพร้าฯ ในครั้งนี้ได้เรียนรู้อะไรบ้าง ก่อนที่จะปิดการถอดบทเรียนโดยอาจารย์มัรยัม สาเมาะ

ถอดบทเรียนจากเครือข่ายมุสลิมะฮฺ
          หลังจากได้ความคิดเห็นที่สะท้อนจากบุคคลที่เกี่ยวข้องกับศูนย์เด็กกำพร้าแล้ว ข้อมูลทั้งหมด ที่ประมวลได้มาเป็นข้อพิจารณาในการถอดบทเรียนการทำงานของเครือข่ายมุสลิมะฮฺ ทบทวนการบริหาร จัดการศูนย์เด็กกำพร้าฯ โดยมีการประชุมเพื่อเตรียมความพร้อมตามลำดับคือ
ครั้งที่ 1 จัดเตรียมประชุม ณ ศูนย์เด็กกำพร้าฯ วางกรอบในการถอดบทเรียนด้วยการทบทวน ความเหมาะสมของจำนวนเด็กกำพร้าที่จะใช้ชีวิตอยู่ในศูนย์เด็กกำพร้าฯ ทบทวนการทำงานของกลุ่มมุสลิมะฮฺ จากนั้นได้ช่วยกันจัดทำเอกสารประกอบการถอดบทเรียน แบ่งหน้าที่รับผิดชอบในกลุ่มของนักวิจัยและกลุ่มมุสลิมะฮฺในเวทีถอดบทเรียน
ครั้งที่ 2 จัดประชุมเตรียมความพร้อมที่ศูนย์บริการสำนักส่งเสริมและการศึกษาต่อเนื่อง ซึ่งมี ผู้เข้าร่วมประชุม 9 คน ประกอบด้วยทีมวิจัยจำนวน 5 คน และคณะครูจำนวน 4 คน เป็นการประชุมเกี่ยวกับการคัดรายชื่อผู้ที่ควรจะเชื้อเชิญมาร่วมถอดบทเรียนจำนวน 100 คน ร่างกำหนดการ วางแผนการ ถอดบทเรียนอย่างละเอียด ซึ่งตกลงว่าจะจัดเวทีถอดบทเรียนที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี โดยตั้งชื่อเวทีถอดบทเรียนว่า ”ร้อยใจรวมความคิดพัฒนาศูนย์เด็กกำพร้าฯ” มีการแบ่งฝ่ายหน้าที่ความรับผิดชอบทั้งหมด 7 ฝ่ายด้วยกัน คือ
1. ฝ่ายลงทะเบียน มีผู้รับผิดชอบ 2 คนคือ กะนะ กรงปินัง และ กะนะ บือติง
2. ฝ่ายอาหาร มีผู้รับผิดชอบ 2 คน คือ อาจารย์มัรยัม สาเมาะ และ กะซง บูดี
3. ฝ่ายอาคารสถานที่และเวทีมีผู้รับผิดชอบ 2 คน คือ คุณฮาลูมา อิแอ และคุณฮาซีบะ
4. ฝ่ายดำเนินรายการ มีผู้รับผิดชอบทั้ง 4 กลุ่มโดยเจ้าหน้าที่ สกว.ภาคใต้ตอนล่าง เป็นพี่เลี้ยงประจำกลุ่ม
5. ฝ่ายพิธีกร อธิบายความเป็นมาของโครงการวิจัย และที่มาของการจัดเวที มีผู้รับผิดชอบ 2 คน คือ อาจารย์บงกช ณ สงขลา และอาจารย์ปิยะ กิจถาวร
6. ฝ่ายต้อนรับ มีผู้รับผิดชอบ 2 คน คือ อาจารย์รอยะ (ชาวบานา) และเจ้าหน้าที่ สกว. ภาคใต้ ตอนล่าง
7. ฝ่ายเปิด – ปิดพิธี มีผู้รับผิดชอบ 2 คนด้วยกันคือ คุณอุสตัสกอซิม และอุสตัสกามิล

          เมื่อตระเตรียมเวทีและกำหนดบทบาทชัดเจนแล้ว จึงดำเนินการถอดบทเรียนเครือข่ายมมุสลิมะฮฺ กรณีศูนย์เด็กกำพร้าและยากจนอนาถาบ้านสุไหงปาแนขึ้น ในวันที่ 7 มิถุนายน 2545 หลังจากคณะนักวิจัยแนะนำตัวและแนะนำจุดประสงค์พร้อมกับเกริ่นนำปัญหาต่างๆที่ประสบมา ก็ให้ผู้มาร่วมถอดบทเรียน แบ่งเป็น 4 กลุ่ม คือ (1) กลุ่มเด็ก (2) กลุ่มมุสลิมะฮฺและชุมชน (3) กลุ่มบริหารการจัดการ และ (4) กลุ่มการเงิน
          ข้อสรุปที่ได้จากเวที ทีมวิจัยเห็นว่าควรนำเสนอต่อผู้ทรงคุณวุฒิ เพื่อขอคำแนะนำอันเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาศูนย์เด็กกำพร้า
ในวันที่ 20 มีนาคม 2545 ได้ประชุมทีมวิจัย ณ ศูนย์เด็กกำพร้าและยากจนอนาถาบ้านสุไหงปาแน โดยมีผู้เข้าร่วมประชุม 6 คน ประกอบด้วยทีมวิจัย 5 คน และ สกว. ภาคใต้ตอนล่าง 1 คน ด้วยวัตถุประสงค์ ดังนี้
1. เพื่อทบทวนความก้าวหน้าการทำงานวิจัย
2. เพื่อหาทางแก้ไขท่าทีใหม่ของศูนย์เด็กกำพร้าฯ ที่มีต่อชุมชน
3. เพื่อทบทวนการทำงานของกลุ่มมุสลิมะฮฺ
4. เพื่อทบทวนการเงินของศูนย์เด็กกำพร้าฯ
5. เพื่อแบ่งหน้าที่รับผิดชอบให้แน่ชัดในทีมวิจัยอีกครั้ง รวมทั้งการบริหารงบประมาณของโครงการ วิจัย
          การประชุมเพื่อสรุปผลงานวิจัย ได้พูดคุยต่อเนื่องอีก 2 ครั้งคือ
ครั้งที่ 1 วันที่ 25 เมษายน 2545 ณ ศูนย์เด็กกำพร้ายากจนและยากจนอนาถาบ้านสุไหงปาแน โดยมีผู้เข้าประชุม 7 คน ประกอบด้วยทีมวิจัย 5 คน ครูประจำศูนย์เด็กกำพร้าฯ 1 คน และ สกว.ภาคใต้ตอนล่าง 1 คน เพื่อจัดทำใบเสร็จรับเงิน และร่างจดหมายเชิญผู้เข้ามาร่วมถอดบทเรียนการบริหารจัดการศูนย์เด็กกำพร้าฯ
ครั้งที่ 2 วันที่ 30 มิถุนายน 2545 ณ ศูนย์เด็กกำพร้ายากจนและยากจนอนาถาบ้านสุไหงปาแนโดยมีผู้เข้าร่วมประชุม 6 คน ประกอบด้วยทีมวิจัย 5 คน และ สกว.ภาคใต้ตอนล่าง 1 คน เพื่อร่วมกันดูแลเรื่องใบเสร็จรับเงิน การรวบรวมใบเสร็จรับเงินจากการใช้จ่ายในโอกาสต่างๆ ร่วมกัน ตรวจสอบ ความถูกต้องของการใช้จ่ายงบประมาณโครงการวิจัย

การถอดบทเรียนจากศิษย์ปัจจุบัน
วันที่ 18 พฤศจิกายน 2545 ได้มีการถอดบทเรียนศิษย์ปัจจุบัน ของศูนย์เด็กกำพร้าและยากจนอนาถาบ้านสุไหงปาแน เพื่อได้ทราบความรู้สึกของเด็กที่อาศัยอยู่ในศูนย์เด็กกำพร้าฯ ซึ่งจะนำมาเป็น ทางเลือกในการพัฒนาศูนย์เด็กกำพร้า นอกจากนี้ยังส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเด็กให้คิดเป็น ทำเป็น และ แก้ปัญหาเป็น
ก่อนจะมีการถอดบทเรียน ได้มีการเตรียมการโดยคณะครูมีการปรึกษาหารือและแบ่งภารกิจร่วมกัน และจัดแบ่งกลุ่มประเด็นที่จะถอดบทเรียนออกเป็น 3 ด้าน ดังนี้
1. การเรียนการสอนวิชาสามัญ
2. การเรียนการสอนศาสนา
3. การเรียนการสอนอาชีพ

          ในการจัดเวทีถอดบทเรียนศิษย์ปัจจุบันในครั้งนี้ ได้มีการเตรียมตัวของคณะครู และเด็กนักเรียน ภายในศูนย์เด็กกำพร้า ดังนี้
1. คณะครู มีการเตรียมการและแบ่งหน้าที่ คือ บอกเล่าสถานการณ์ของศูนย์เด็กกำพร้าฯ ในปัจจุบัน แจ้งวัตถุประสงค์ของการจัดกิจกรรมในวันนี้ ทำหน้าที่สนับสนุนอุปกรณ์ในการจัดเวที ควบคุมการเดินเวทีตามกระบวนการที่กำหนด ตั้งแต่ แบ่งบทบาทหน้าที่ให้เด็ก 10 นาที กำหนดประเด็นและเปิดโอกาสให้เด็ก ได้ระดมความคิดเห็น 1 ชั่วโมง ให้เด็กมานำเสนอผลการพูดคุย 1 ชั่วโมง และสรุปปิดท้ายรวมทั้ง หาทางเลือกทางออกในการพัฒนาศูนย์เด็กกำพร้าอีก 10 นาที
2. เด็กนักเรียน ได้มีการแบ่งบทบาทหน้าที่ ตั้งแต่แบ่งกลุ่มย่อยออกเป็น 7 กลุ่ม โดยแต่ละกลุ่มจะมีสมาชิกประมาณ 12 - 13 คน จากนั้นให้เด็กตกลงกันเองว่าในกลุ่มของตัวเอง ใครจะทำหน้าที่อะไรบ้าง ซึ่งมีบทบาทสำคัญๆ ดังนี้
ประธาน ทำหน้าที่กระตุ้นให้เกิดการพูดภายในกลุ่ม
เลขานุการ ทำหน้าที่บันทึกการนำเสนอภายในกลุ่ม
ผู้นำเสนอ ทำหน้าที่รายงานผลที่ได้จากกลุ่ม

ประเด็นที่ให้แต่ละกลุ่มช่วยกันระดมความคิดเห็น ได้กำหนดตามหัวข้อดังต่อไปนี้
1. ด้านที่อยู่อาศัย
2. ด้านการกิน
3. ด้านเพื่อน
4. ด้านการเรียน
5. ด้านกฎกติกาและกริยามารยาท
6. ด้านการแต่งกาย
7. ด้านครู

การศึกษาดูงานศูนย์เด็กกำพร้า
          เพื่อเป็นการเปิดโลกทัศน์ใหม่ๆ การศึกษาศูนย์เด็กกำพร้าในที่อื่นๆ ในเชิงเปรียบเทียบจึงมีประโยชน์อย่างยิ่ง ต่อการนำมาพัฒนาศูนย์เด็กกำพร้าและยากจนอนาถาบ้านสุไหงปาแน ให้ดียิ่งขึ้น โดยที่ผ่านมาได้เดินทางไปศึกษาดูงานศูนย์เด็กกำพร้า 2 แห่ง

ศูนย์เด็กกำพร้าสหรัฐอาหรับเอมิเรต จังหวัดสตูล
          กำหนดให้วันที่ 17 กันยายน 2545 เป็นวันที่ออกเดินทางไปศึกษาดูงานศูนย์เด็กกำพร้า สหรัฐอาหรับเอมิเรต จังหวัดสตูล โดยมีองค์ประกอบของคณะผู้เข้าร่วมครั้งนี้ 7 คน ได้แก่ ทีมวิจัย 1 คน สกว. ภาคใต้ตอนล่าง 1 คน ตัวแทนชุมชน 2 คน ครูประจำศูนย์เด็กกำพร้าฯ 2 คน ศิษย์ปัจจุบัน 2 คน และคนขับรถ 1 คน
          การศึกษาดูงานในครั้งนี้ ทีมวิจัยมุ่งเน้นในการแสวงหาความรู้เรื่องการบริการศูนย์เด็กกำพร้าฯ รูปแบบการจัดห้องเรียน การเลี้ยงดูเด็ก และการบริหารงบประมาณ ส่วนการเตรียมงานได้จัดแบ่งฝ่าย เพื่อทำหน้าที่ซักถามข้อมูลระหว่างการศึกษาดูงาน ดังนี้
1 . ฝ่ายการเงิน อาจารย์มัรยัม สาเมาะ
2. ฝ่ายวิชาการ คุณฮาลูมา อิแอ
3. ฝ่ายการจัดการ คุณฟาตีเมาะ สะตาปอ
4. ด้านการดูแลเด็ก คุณนูรียะห์ อูเซ็ง
          เมื่อเดินทางไปถึง คณะดูงานได้จัดกลุ่มเข้าทักทายระหว่างศูนย์เด็กกำพร้าและยากจนอนาถา บ้านสุไหงปาแน กับศูนย์เด็กกำพร้าสหรัฐอาหรับเอมิเรต เริ่มต้นด้วยชี้แจงวัตถุประสงค์การมาเยี่ยมเยียน โดยอาจารย์มัรยัม สาเมาะ รวมทั้งชี้แจงความเป็นมาของโครงการวิจัย ตั้งแต่ความเป็นมาของการทำวิจัย กิจกรรมของโครงการ การดำเนินงาน ผลที่คาดว่าจะได้รับ เมื่อได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์จนได้เวลา อันสมควรแล้ว ก็ได้อำลาศูนย์เด็กกำพร้าสหรัฐอาหรับเอมิเรต จังหวัดสตูล ด้วยความเสียดายยิ่งที่มีเวลาจำกัด

ศูนย์เด็กกำพร้าเปอร์กายอ รัฐตรังกานู ประเทศมาเลเซีย
         กำหนดให้วันที่ 4 – 8 กันยายน 2545 เป็นวันศึกษาดูงานศูนย์เด็กกำพร้าเปอร์กายอ รัฐตรังกานู ประเทศมาเลเซีย โดยมีคณะผู้เดินทาง 6 คน คือ อาจารย์มัรยัม สาเมาะ คุณฮาซีบะ กริยา คุณเจ๊ะไซตูน แวอาแซ คุณมูญาฮีดะห์ สาเมาะ คุณเจ๊ะมารีแย เจ๊ะอูเซ็ง และคุณอิสมาแอล แมะตีเมาะ

ก่อนออกเดินทางไปศึกษาดูงาน ได้จัดแบ่งหน้าที่ในแต่ละฝ่ายคือ
1. ฝ่ายการเงิน ผู้รับผิดชอบ คือ นางสาวนูรียะห์ เจ๊ะอูเซ็ง
2. ฝ่ายวิชาการ ผู้รับผิดชอบ คือ นางมัรยัม สาเมาะ
3. ฝ่ายวิชาการ ผู้รับผิดชอบ คือ นางสาวเจ๊ะไซตูน แวอาแซ
4. ฝ่ายศึกษาข้อมูล ผู้รับผิดชอบ คือ นางฮาซีบะ กริยา

           การเดินทางในครั้งนี้ อาจารย์มัรยัม สาเมาะ ได้ช่วยประสานงานกับทางศูนย์เด็กกำพร้าเปอร์กายอ รัฐตรังกานู ประเทศมาเลเซีย ได้เป็นอย่างดี ตลอดระยะเวลาศึกษาดูงานทั้ง 5 วัน เป็นช่วงเวลาที่มีคุณค่ายิ่งต่อการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกัน