ALDATMACA

Nasıl bir kadın arıyorsunuz ya da nasıl bir erkek ? Aşkınızı yasamak için  istediğiniz insan nasıl biri? nasıl tarif edersiniz o aradığınız insani? ve o aradığınız insani gerçekten bulsanız hemen koşar misiniz onun  yanına?

Yoksa ürküp geri mi çekilirsiniz?

"Terk etmiş ve terk edilmiş" bir kadının macerasını anlatan Çiğdem Anat' ın "Aklım Nereye Gidiyor, Ellerim Nereye" kitabini okurken gördüm birden cevabi. Kitabin bir yerinde o cümle çıkıyor karşınıza, romanın kahramanı
olan kadınla yeniden ilişki kurmak isteyen eski sevgilisi, karısından yakınırken şöyle diyor kadına :

"Beni aldatabilecek bir kadın istiyorum."

Bu cümlede duruverdim. "Kendisini aldatabilecek bir kadın isteyen" bir erkek. Birden fark ettim ki bütün erkekler aslında, bunu açıkça söylemeseler de, "kendilerini aldatabilecek bir kadın" istiyorlar. Bütün kadınlar da "kendilerini aldatabilecek" bir erkek. Ama bu cümlenin, kitapta yazılmayan bir devamı bulunuyor, bir başka cümle daha var bu cümlenin ardından gelen. "Beni aldatabilecek bir kadın istiyorum," ama "beni aldatmayacak bir kadın."

Herkes, kendine muhtaç olmayacak kadar güçlü, başkalarına gidebilecek
kadar özgür, her an kendisini beğenecek başka birini bulabilecek kadar
alimli birini istiyor, ama bu istediği özelliklere sahip olan insan kendisini aldatmasın da istiyor. "Aldatabilecek biri olmak" çekici kılıyor insani, belki de çekiciliğin tarifi bu kadar basit, "aldatabilecek biri" olmak. İnsanlar "aldatabilecek olana" doğru çekiliyorlar, yaklaşıyorlar, dokunuyorlar, sonra kendi şartlarını söylüyorlar ;

"Ama aldatmayacaksın". Ve "aldatabilecek olanın" çekiciliği ile
aldatılma korkusu arasına sıkışıyorlar. Her an bir kuşkuyu, bir korkuyu, bir
tedirginliği soluyorlar öyle biriyle olduklarında. Biliyorlar ki, "aldatabilecek  biri" aldatabilir. "Aldatamayacak biri" güvenli ama sıkıcı "aldatabilecek biri" çekici ama korkutucu. Askın en zor kavşağı. Hangisini seçeceksiniz, istediğinize sahip çıkacak cesareti gösterebilecek misiniz, yoksa güvenli bir sikicilik mi daha cazip gelecek size?

Kitabin erkek kahramanı da "aldatabilecek birini" aradıktan ve üstelik
onu da bulduktan sonra duruyor zaten, karisini, çocuğunu, alışkanlıklarını
bırakamıyor. Bos bir evde aşkla kendisini bekleyen "aldatabilecek
kadının" yanına gitmiyor. "Aldatabilecek bir kadın" istiyor, o kadını buluyor 
ve daha önce verdiği sözden donup o kadını "aldatıyor". "Aldatabilecek
kadından" korkuyor erkeklerin çoğu gibi. En çok istediği kadın, onu en
çok korkutan kadın çünkü. Hayati boyunca düşlediği, özlediği kadına
kavuştuğu anda o kadından aslında ne kadar korktuğunu fark ediyor erkek ve "aldatamayacak olanın" sıkıcılığına donuyor.

Sonra da, hayatinin sıkıcılığına, kendi korkaklığına bir teselli bulabilmek için toplumsal payeler, isinde geçici basarılar elde etmeye uğraşıyor. "Aldatabilecek kadın" ise yapayalnız, bir sevgili bekliyor.

Erkekler aldatabilecek bir kadını" sevip, "aldatamayacak bir kadınla" yaşıyorlar,  güven ve rahat aşka ağır basıyor. "Aldatabilecek kadın", kendisine benzeyen bütün kadınlar gibi mutsuz oluyor kitapta. Onu şartsız ve korkusuz sevecek birini bulana kadar da mutsuz kalacak.

Ahmet Altan