|
Ciddi Yazılar /
İbretlik Hikayeler /
BİR ÇUVAL TAHIL...
Erkek kardeşlerin ikisi de
babalarından kalma çiftlikte çalışırlardı.Kardeşlerden biri evliydi
ve çok çocuğu vardı. Diğeri ise bekardı. Her günün sonunda iki erkek
kardeş ürünlerini ve kârlarını eşit olarak bölüşürlerdi. Günün
birinde bekar kardeş kendi kendine :
* "Ürünümüzü ve kârımızı eşit
olarak bölüşmemiz hiç de hakça değil"
dedi, "Ben yalnızım ve pek fazla gereksinimim yok." Böylelikle, her
gece evinden çıkıp, bir çuval tahılı gizlice erkek kardeşinin
evindeki tahıl deposuna götürmeye başladı.
Bu arada evli olan kardeş, kendi kendine :
* "Ürünümüzü ve kârımızı eşit
olarak bölüşmemiz hiç de halça değil,
üstelik ben evliyim, bir eşim ve çocuklarım var ve yaşlandığım zaman
onlar bana bakabilirler. Oysa kardeşimin kimsesi yok, yaşlandığı
zaman hiç kimsesi yok bakacak" diyordu. Böylece evli olan kardeş her
gece evinden çıkıp,bir çuval tahılı gizlice erkek kardeşinin tahıl
deposuna götürmeye başladı.
İki erkek de yıllarca ne olup
bittiğini bir türlü anlayamadılar, çünkü her ikisininde deposundaki
tahılın miktarı değişmiyordu. Sonra, bir gece iki kardeş gizlice
birbirlerinin deposuna tahıl taşırken çarpışıverdiler. O anda olan
biteni anladılar. Çuvallarını yere bırakıp birbirlerini
kucakladılar.
Hayattaki en yüce mutluluk,
sevildiğimize inanmaktır.
|
