Ciddi Yazılar / Hayatın İçinden Yazılar/ İYİ NİYET

    
   İyi niyetli ve yardımsever bir arkadaşımla bir gün doğada gezinirken, kozasından çıkmaya çabalayan bir kelebek gördük. Kelebek kozanın lifleri arasından sıyrılmaya çalışmaktaydı. Yardımsever arkadaşım hemen kelebeğin imdadına koştu. Dikkatlice kozanın liflerini sıyırdı, kozayı araladı ve kelebeğin fazla çabalamadan kozadan çıkmasını sağladı. Ancak kelebek kozadan kolaylıkla çıktıysa da, biraz çırpındı ve uçamadı. Yardımsever arkadaşımın gözardı ettiği gerçek şuydu:

     Kanatlar ancak kozadan çıkma çabalarıyla güçlenir ve uçuşa hazırlanır. Kelebek kendini kurtarma çabalarıyla aslında kaslarını geliştirmekte, kendini ayakta tutacak, güçlü kılacak, uçmaya hazırlayacak hareketleri çabalarıyla öğrenmekteydi. Yardımsever arkadaşım işini kolaylaştırarak kelebeğin güçlenmesine engel olmuştu. Kelebek hiçbir zaman özgürlüğü tanımadı, hiçbir zaman gerçekten yaşayamadı.

     Psikiyatrist Ruth Sanford! ’un bir yazısından alınan bu kısa öykü sizlere neler düşündürdü? 'Hiçbir şey' demeyin, sakın. Eğer öyleyse lütfen öyküyü bir kere daha okuyun ve hayatta bazı işleri başarmamızın kendi çabamıza bağlı olduğunu bilin. Aksi takdirde zorluklarla mücadele edemeyen, kendine güvensiz birisi olur çıkarız. Öykümüzde fırsat verilseydi, kelebeğimiz elbette kozasından kendisi çıkacaktı. Ancak sonuç; zavallı kelebek, iyi niyete bağlı bir talihsizlik yüzünden kısacık ömrünü eksik yaşadı. Ya siz sevgili anneler-babalar; iyi niyet ve aşırı koruyuculukla gösterdiğiniz davranışlarınızın, çocuklarınızın gelişimini ne derecede olumsuz etkilediğinin farkında mısınız? Gerçek sevgi; yakınlarımıza, çocuklarımıza, 'balığı tutup vermek mi yoksa, tutmayı öğretmek mi' dersiniz?