Bugün                                                                        Açilis Sayfasi Yap Webmaster'i Icq Listene Ekle Webmaster'a E-Mail Favorilere Ekle

Ciddi Yazılar Kategorisinde yer alan başlıklar

  + sevgi ve aşk
  + ibretlik hikayeler
  + güzel sözler
  + gizemli hikayeler
  + güncel yazılar
  + Hayatın İçinden

 

 
 
 

     Ciddi Yazılar / Hayatın İçinden Yazılar /  ÖLÜMÜ TADMAK
 

      İnsanoğlu ölümü muhakkak tadacaktır. kimine ekşi, kimine tatlı gelecek ama tadına doyacak, ölümün hırıltılı nefesini ensesinde hissedecektir. gözyaşı hiç birşeye çözüm olmayacak, güldüğümüz "anlar" bize kar olarak kalacaktır. siyahın ne "renk" olduğunu anlayacak, sessizliğin sesini duyacak, soğuğu bedenimizde hissedecek, imam göçümüzü duyurmak için selamızı okuyacak, bir söğüt gölgesinde mermere uzandırılacak, eşimiz dostumuz başımıza toplanacaktır.

     Onlar seni duymayacak ama sen onları duyacaksın, içinden belki hiçbir zaman gelmediği kadar bağırmak gelecek ama açık kalmış gözünü bile kapatamayacak, belki eşin, belki çocuğun, belki de annen yumuşacık elleriyle göz kapaklarını ağırca örtecek bu dünyaya. işte o son bakışındı senin bu dünyaya. hani hiç gülmediğin, başkaları "ne der" diye kasılarak yaşadığın, somurttuğun, ölümü varlığının içinde hiç düşünmediğin, kalp kırmakla kendini gösterdiğin bu dünyaya, son bakışındı senin. başına toplanan dostlarının, eşinin, çocuklarının, annenin, sana okuduğu dualar, helal-i haklar, kulağına gelen mırıltılar, gölgesine uzandığın söğüt dallarında kuşların ötüşleri; son duyacaklarındır.

    Şimdi yaptıklarınla yapamadıklarının farkını hayatından çıkarma zamanı değil, bu aritmetiğin sağlamasını yapacağın zaman değil. çünkü sana okunan dualar bitti, söğütteki kuşlar sustu, annen hala ağlıyor, elleri bedenini sarmalamış kefenini okşuyor. eşin ve çocukların "gitmeseydin olmaz mıydı" diye sana soruyor; cevap verebilecek misin? söğütten bir yaprak başucuna düşse, kokusunu alabilecek misin?

   Seni soğuk mermerden kaldırıp, bu dünyada sahip olabileceğin son "iki metrekareye" götürecekler. bedenine "üşüme" diye sardıkları kefenden tutup, yazın serin, kışın ılık olacak toprağa emaneti iade edecekler. ayrılığın belki seni de üzecek ama gözyaşı dökemeyeceksin. üzerine dökülen toprağın, kefenini kirletmesi belki canını sıkacak ama bunu sorun edemeyeceksin.

    Sen sadece yaşadıklarınla gidecek, sevdiklerince hatırlanacak, yaptıklarınla anılacaksın. güldüklerin ruhunu ferahlatacak, bedenini kırıştıracaktır.