14 VITE HESHTJE

"Të gjithë i kemi kaluar kufijtë që s'guxojnë të kalohen"

   Pas 14 viteve në heshtje Bekim Fehmiu dha intervistën e parë. Me këtë rast Bekim Femiun e kishte intervistuar gazetarja e gazetës kroate "DANAS" Sanja Domazet e cila duke cituar një thënie të Hamletit; "MBETI VETEM HESHTJA" pueti:
- Çka është shkaku i heshtjes Tuaj 14 vjeqare?  Ai një intervistë të fundit kishte dhënë më 14 Prill 1987 për gazetën "Politika" kur ai demonstrativisht e leshoi skenën teatrale në dramën "Madam Kolontajn".
   - Shkakë i largimit ishte e ashtuquajtura "mosorganizim i shfaqjes" por shkaku kryesorë ishte; ' Zgjerimi i fushatës anti  Shqiptare dhe urrejtjes si të thuhet nga Trigllavi deri në Gjevgjeli'. Këto vite fushata antishqiptare kishte vërshuar gazetat e vendit dhe stacionet televizive. Atehere ndihesha si thoshte Hamleti "...kjo kohë doli nga binarët", se ndihesha "...si në fund të mendjes", se ndihesha sikur "...njeriu këndon pas luftes" ku shprehet; "...oh më jepni mua vetëm një shuplakë ajër dhe lagështinë e mëngjezit, të tjerat i paqi në nderë...".Ishin paraqitur fotografi të montuara, ishte cituar poezia e "SIMONIDES" e Rakiqeviqit në të cilën ai thot:"Arbanasi t'i nxorri sytë" kurse Shkelzen Maliqi në gazetën "NIN" kishte demantuar të vërtetën e kësaj thënie, duke skjaruar se Simonidës vërtetë i jan nxjerrur sytë por jo nga urrejtja, por nga shkaku i besimit popullorë, apo si të doni besimibosh, se;p

' Pluhuri nga sytë e gërryer apo nga gjenet e freskave të kishave u ndihmon të verbërve dhe femrave që s'mund të lindin'.

 Në këtë kan besuar jo vetëm Shqiptarët edhe Serbet por edhe popujt e religjoneve tjera.
   Pika e fundit në goten e mbushur ishte kur në shtëpi i takova Brankën dhe Uliksin në shok' të plotë. Mësuesja e tijë e serbokroatishtes i kishte lavdruar shkrimtarin Esad Mekulin por kishte njollosur  gruan e tijë Dr. Mekuli "e cila serbeve dhe malazezeve ju nxjerr nga barku fëmitë e gjallë".
   I shpjegova Uliksit se kjo është gënjeshtër e pastër se po të ishte e vërtetë ajo do të ishte në burg dhe se do t'i mirrej e drejta e punës. Tridhjet e pesë shpirtra të rinjë nxënësish të helmuar, tridhjet  epesë familje kush e di me sa urrejtje të helmuar.
   Natyra e qenies time më solli deri te heshtja. Për dikend heshtja është shenjë e lejimit, tërhjekjes apo dorëzimit. Për mua heshtja dhemb dhe është tregim protestiv.

    Njëri ndër aktorët më të mëdhenjë akademik Shqiptarë të gjysmës së dytë të shekullit 20-të (përkrahë Aleksandër Mojsiut i cili ishte njëri ndër aktorët më të njohur Shqiptarë në gjysmën e parë të shekullit 20-të) në trojet Shqiptare, luajti në Film, Teatër, TV , ne mbare trojet e ish Jugosllavise dhe më gjërë ne Evropë, dhe në Amerikë si dhe në Amerikën Latine.
  Luajti në shumë rrole dhe disa gjuhë si Shqipe, Srbo-Kroatishte, Rome, Turke, Spanjolle, Françeze, Italishte, Angleze .Lindi më 01. Qershorë 1936 në Sarajevë (BeH), në një familje progresive, patriotike dhe atdhetare Shqiptare e cila per shkak të rrjedhave historike ishte e detyruar të migrojë e shpërngulej
shumë herë. Popullariteti i tijë në këtë kohë ishte i madh, kështu që pas suksesit të madh që pati me filmin "Mbledhsit e puplave" ai filloi të debutoj edhe në arenat ndërkombëtare.
   Bekim Fehmiu është i martuar me aktorën e njohur Branka Petriq dhe kanë dy fëmijë (dy djem) ULIKSIN dhe HEDONIN. Uliksi lindi më 3 Korrik 1968, në Beograd (Serbi). gjithashtu trashëgoi vlerat artistike të së atit dhe së ëmës dhe eshte artist/aktorë i pavarur, tani jeton dhe vepron në USA së bashku me vëllanë Hedonin dhe është i martuar me aktoren Snezhana Bogdanoviq kanë një fëmijë vajzën Nika, jetojnë në New York dhe posedojnë një furrë.

                           
                                    ULIKS FEHMIU

   Bekim Fehmiu gjatë karrierës së tijë bashkpunoi me emra dhe aktorë-e të njohur nga kinematografia botërore si;John Huston, Olivia de Hevilend, Ava Gardner, Robert Souom, Fernand Rejo, Dirk Bogart, Sarlo Aznavuro,Irena Papas, Claudia Cordinale, Kendis Bergen dhe shumë të tjerë.
   Njëri ndër rrolet e fundit që luajti në trevat e ish Jugosllavisë, ishte ajo e "Madam Kolontajn" që luajti në "Teatrin Jugosllav të Dramës" në rrolin e Leninit dhe Stalinit, kështu që ai "demonstrativisht" e lëshoi skenën më 1987 dhe u nda përgjithmonë nga jeta teatrale në ish Jugosllavi. Bekim Fehmiu ndërkohë e publikoi edhe librin e tijë të parë të memoareve e quajtur "E shkëlqyer dhe e rrezikshme" ku ai përshkruan momentet e jetës së tijë nga fëmijëria (nga lindja në Sarajevë më 1936) dhe deri në vitin 1955 konkretisht deri në pranimin e tijë në Teatrin Popullorë të Prishtinës. Ja një fragment të shkëlqyer nga ky libër:

☼  ☼  ☼  ☼  ☼  ☼  ☼  ☼  ☼

Shpërngulja nga Shkodra,

"Është një tollovi e pazakonshme para portës sonë. Një kamion i madh i ngarkuar me gjërat e shtëpisë posa u nis dhe i dyti po pret. Të gjithë fqinjët janë mbledhur të përshëndeten me të gjithë ne, ngase po kthehemi në Kosovë në Prizeren. Gjyshja shumë e gëzuar tha;
   Falë zotit, më në fund, pas dhjetë vitesh po shkojmë në shtëpinë tonë!

Duke u përqafuar, me lotë në sy njëri tjetrit i urojmë fat. Hanka Leçe dhe fëmijët e sajë qëndrojnë grumbull dhe presin që të fundit të përshëndeten.
Qëndrojnë para portës, qajnë, dhe lëvizin me mindela të bardha. Moja "Bukuroshja" bënë me dorë...i'u bërtasë; Shkruani edhe unë do ju shkruaj juve!
Ulem në kabinen e kamionit të madh afër nënës. Athua nënës sime, motrave të mia apo mua na rrjedhin lotët apo eshtë duke ramun shi? Edhe njëra edhe tjetra...Tani dëgjohet vetëm ushëtima e motorrit dhe ramjet e e pikave të rënda të shiut mbi kabinen e kamionit.
Të gjithë heshtim, të zhytur në mendimet tona. E ndiej zbrazëtirën dhe frigën rreth asaj se qka do të na pret në ardhmëri..."
                                           
                                   fragment nga; "E shkëlqyer dhe e Rrezikshme" 

 

                     


   Në ndërkohë Bekim Fehmiu filloi të tërhiqet edhe nga skena ndërkombëtare pas vazhdimit të karrierës së tijë në Itali, Francë, Spanjë, Amerikë Latine si dhe Hollywood USA.