เรื่องเล่าจาก(แฟนคลับ) ที่ส่งมาให้เพื่อนๆได้อ่านกัน
น้องๆคนไหนมีเรื่องเล่าอะไรดีๆก็ส่งมาให้พี่ได้ที่
e-mail: yongclub2003@yahoo.com แนบ file มานะคะ
8
งาน I love soccer ... I love yoghurt สนามกีฬากลางจังหวัดอยุธยา 16.00 - 18.00 น. วันที่ 16 พ.ค. 2547 ตื่นเต้นดีจัง ถึงวันที่จะได้เจอ ย้ง ธรากร แล้ว เราเดินทางออกจาก กรุงเทพฯ พร้อม น้องแฟนคลับ โดยรถไฟ ขึ้นที่สถานีรถไฟบางเขน เดินทางไปอยุธยา ตื่นเต้นจริงๆ รถไฟแล่นไปเรื่อยๆ นั่งชมวิวริมหน้าต่าง ลมพัดแรงดี พวกเราก็เป็นนางเอกมิวสิก มีคนเอาขนม ของกินเดินขายยั่วน้ำลาย หลายหน อะไรฟะเดินหลายรอบรำคาญจะตาย พอถึงอยุธยา เวลา 13.00 น. ก็ถามคนที่สถานีว่าจะไปสนามกีฬาจังหวัด ไปยังไง เค๊าก็บอกว่าให้ขึ้นรถตุ๊กๆ ไป 40.- มาถึงที่สนามกีฬา ต้องเดินเข้าไปอีกถึงจะเจอทางเข้าสนาม ไม่เห็นมีคนเลยอ่า มีแต่ทีมงาน เด่นมาก ขอบอก ทีมงานดัชชี่เห็นก็เลยพาเราไปซื้อโยเกิรต์ เสียเงินอีกละ สักพักเราก็ได้เจอ ย้ง สมใจ แฮะๆ คงจะแปลกใจมากๆ คำถามแรกแบบไม่ค่อยเชื่อว่ามาได้ยังไง มากันกี่คน ก็เลยบอกว่า 3 คน ย้งหล่อมากๆเลยอ่า แล้วก็มีพี่ทีมงานพาย้ง ไปซ้อมร้องเพลงก่อน โอ้ย เสียงเพราะจริงๆ ย้ง น่ารักมากๆ ขาว หน้าใส ย้ง ซ้อมร้องเพลง 1. ดอกหญ้ากับพายุ 2. คืนที่ดาวเต็มฟ้า 5555 เพลงนี้รู้กัน ไปที่ไหนย้งก็ชอบร้อง เพลงโปรด เพราะมากๆ แดดร้อน ใจจริงนะอยากเอาร่มไปถือให้อ่า น้องๆแซวว่าพี่ไม่เอาร่มไปบังแดดให้ย้งหรอ แฮ่ะไม่อาวกลัวว่าจะโดนดุ เขิน ไม่กล้า แต่แดดร้อนมาก เดี๋ยวว่าย้งจะร้อน (ถ้าผิวอย่างเราค่อยว่ากันทนแดด ทนฝน) ดูแล้วไม่เหมาะยืนดูห่างๆละกัน แต่ก็เหอะนะ ซ้อมแป๊ปเดียวก็เสร็จ แล้วก็ย้ง ก็ไปเปลี่ยนเสื้อฟุตบอล สีฟ้า สดใสมากๆ ดูแล้วรับกับสีผิวเข้ากับ ย้ง มากๆ ก็ขาวใส ใส่อะไรก็น่ารัก ยิ่งเวลายิ้มนะ ....โลกทั้งโลกสดใสเลย (จะได้ค่าชมไหมเนี่ย....) เราก็ถ่ายรูปมาเพื่อเพื่อนๆน้องๆแฟนคลับย้งเพียบ และแล้วถึงเวลา นักฟุตบอล 2 ทีมลงสนามแล้ว ทีมดัชชี่ขอบอกว่าโด่ดเด่นมากๆ ได้รับเสียงกรี๊ด ทีมดัชชีมีอ้ำ เดินนำมาค่ะ กับอีกทีมนึง คือทีม อยุธยา VIP ย้ง ธรากร ใส่เสื้อเบอร์ 4, อั้ม อธิชาติ เบอร์7, ไผ่ พาทิศ 16, ต๊ะ วริษฐ 11 , มัต อาชัญ 7, แมน 13, ป๊อป อัศวิน 1(ผู้รักษาประตู) เอ็กซ์ ธิตินันท์ 8, อู๋ นวพล 5, ก๊อต มณฑล 14, เต้ นันทศัย 9, ส่วน ย้ง ธรากร ของพวกเรา ใส่เบอร์ 4 แน่นอน เพราะเราจ้องมองแต่ ย้ง คนเดียว งานนี้ย้งเล่นเหนื่อยเลย พอ ย้ง ได้ลูก หรือเลี้ยงลูกฟุตบอล เราก็กรี๊ด (เบาๆ) ย้งน่ารักมากๆ วิ่งไปวิ่งมา ขานะขาวมากๆ นึกออกปะ ผมยาวประบ่า เทห์มาก เล่นได้สัก 20 นาที ย้งก็เหนื่อยพักเปลี่ยนตัว เพราะต้องไปเตรียมร้องเพลงอีกค่ะ ผลการเล่นครึ่งแรกเสมอ 1:1 คนยิงลูกเข้าประตูคือ นายเต้ ศูนย์หน้า เก่งมาก อีกคนนึงก็คือ นายก๊อต เล่นเก่งอีกคน ทุ่มเท แอบหันไปมองน้องแฟนคลับก๊อต เชียร์ก๊อตสุดใจขาดดิ้นเลย ได้ยินเสียงกรี๊ดเป็นระยะๆ ละแล้วช่วงพักครึ่งก็มี มินิคอนเสิรต์ค่ะ ย้ง ร้องคนที่ 3 ร้องเพลงเดียวเอง คือเพลง ดอกหญ้ากับพายุ ตอนซ้อมไว้ 2 เพลง คงเป็นเพราะว่าฟ้าเริ่มมืดเหมือนฝนกำลังจะตก แล้วย้งเปลี่ยนชุดใส่ เสื้อยีนส์ หล่ออีกละ มีคนร้องได้บ้าง แต่เราก็ร้องเต็มเสียงอ่า ย้งก็ใจดีมากเดินไปตรงที่นั่งเชียร์ เพื่อใกล้ชิดกับคนดูค่ะ แต่มีรั้วกั้นไม่ต้องห่วงค่ะ อยู่ในสายตาของพี่ทีมงานดูแลย้งเป็นอย่างดี ได้รับเสียงกรี๊ดดังลั่นเลย ร้องเพลงจบแล้วก็เข้าไปเปลี่ยนชุด ครึ่งหลังผลการแข่งขัน ดัชชี ชนะทีม อยุธยา VIP ไป 2:1 พวกเราก็เดินกลับออกมา รอแถวๆที่รถบัสจอด แต่ไม่ได้ไปยืนรอตรงประตูสนามหรอกนะ เพราะคนเยอะมาก สัก 5 นาที ก็หนุ่มๆดัชชีก็ทะยอยเดินออกมาเพื่อขึ้นรถไปทานข้าว เสียงกรี๊ด เสียงไฟแฟ๊ตกล้องถ่ายรูปพรึบพรับ หนุ่มดัชชี่ทะยอยกันเดินออกมา เย้ๆ ย้งเดินมาแล้วค่ะ แต่มีแฟนจากอยุธยา รุม ขอลายเซ็น ถ่ายรูป แต่โดนการ์ดกันไว้ แต่ก็มีคนได้ถ่ายรูป เราก็มองดูอยู่ห่างๆ แล้วย้ง ก็เดินมาเพื่อขึ้นรถบัส จ้า ก็ได้ร่ำลา พูดคุยกันนิดหน่อย กลับกันดีๆนะ เหมือนเช่นเคย รู้สึกดีมากๆที่ยังใส่ใจเราอยู่เสมอ พอย้งขึ้นรถ เราก็ออกเดินจากสนามกีฬา ไปโรงแรม อยุธยาแกรน์ เพราะหารถไปไม่ได้ ไม่มีรถเลย ทำไงดีหล่ะ น้องๆแฟนคลับพาเราเดินไปประมาณ 3-4 กิโลได้มั้ง เดินไปได้ยังไงเนี่ย (ไม่รักไม่เดินนะเนี่ย) ไม่รู้ด้วยว่าอยู่ตรงไหน ไม่ใช่ถิ่นเรานี่น่า พอไปก็เจอรถบัสที่ดัชชีจอดอยู่ลานจอดรถโรงแรม ยืนอยู่หน้า รร. แป๊ปนึงก็เจอย้ง เดินกะเพื่อนดัชชี ย้งหันมาเห็นเรา อ้าว ยังไม่กลับกันอีกหรอ กลับได้แล้ว มึดแล้ว กลับกันยังไงหล่ะ (เออ รถทัวร์มั้งคะ)ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องห่วง กลับกันดีๆนะ (ขอบคุณค่ามีความสุขจริงแฮะ ยิ้มหน้าบานเลยเรา) ย้งก็บอกว่าไปกินข้าวก่อนก็ได้ แฮะๆ ไม่กินอ่ะ เดี๋ยวหายไปละแย่ ย้งนั่งรถทัวร์อ่า นั่งหน้าสุดเลยคู่กะอู๋ นั่งกินขนมบนรถ ทีวีในรถเปิดตลกมั้ง มีความสุขจริง ย้งน่ารักมากๆ แต่เราก็รอจนรถออกจากโรงแรม เพื่อพาดัชชีไปทานข้าวต่อ เราก็เดินหารถเพื่อกลับ กทม. บ้านเราซะที ไม่มีรถอีกละ เดินหากันสักพัก สรุปก็กลับรถไฟกันดีกว่า ก็เลยถามคนแถวนั้น นั่งรถสองแถว คนละ 3 บาท (ผจญภัยน่าดู) ก็ได้คุณลุงที่ใจดีพาพวกเรานั่งเรือข้ามฟากด้วย สนุกดี ตื่นเต้นมากเลยทริบนี้ น้องเราก็ช่วยดึงเราจากเรือขึ้นฝั่ง 5555น้องอ้อมยังดึงไหว อ้วนจั้มม่ำขนาดนี้ คนไม่เคยขึ้นเรือแบบนี้นี่น่า แล้วก็ถึงสถานีรถไฟก็จ่ายเงิน 12.- เดินทางกลับกรุงเทพฯ พร้อมเรื่องเม้าท์กันสนุกบนรถไฟ เผลอแป๊ปเดียวถึง สถานีรถไฟบางเขน โดยสวัสดีภาพครับ 21.00 น................จะเก็บภาพความทรงจำนี้ไว้ให้นานๆ................จบ ข้อความพูดคุยอาจจะหายไปบ้างนะคะ จำได้แค่นี้ค่ะ abc
ย้อนกลับไปดูเรื่องเล่าจากแฟนคลับ
ดูรูปย้ง งาน I love soccer ... I love yoghurt
\\