ฝน
อยากจะลืมใครซักคน เมื่อหยาดฝนพร่างพรมพริ้วมา
สายน้ำที่ล่วงหล่น ปนเคล้าหยาดน้ำตา กลับไปคิดถึงครา แรกที่เราพบกัน
มรสุมที่หาดสีทอง นำเราสองให้ปองรักกัน ฟ้าคำรามเธอกลัว
ตัวของเราหนาวสั่น สื่อดวงตาสัมพันธ์ อบอุ่นพลันสองเรา

*ความรักเราเคยสดชื่น แล้วไยแปรเป็นอื่น เหลือแต่ความขื่นขมระทม
เมื่อลมพายุหอบฝน...มา เธอไม่ยอมบอกเหตุผลใดๆ ปล่อยฉันไว้กลางฝน
มาบัดนี้ยามฟ้าสีหม่น ราวกลับดลให้ตรมฤทัย
รู้เป็นเพียงอากาศ แต่ไม่อาจห้ามใจ อยากมีเธอชิดใกล้ แต่เธอคงไม่คืน
(ดนตรี)  [ซ้ำ*]
อยากจะลืมใครซักคน เมื่อหยาดฝนพร่างพรมพริ้วมา
สายน้ำที่ล่วงหล่น ปนเคล้าหยาดน้ำต ากลับไปคิดถึงครา
ที่เธอลาฉันไป...ที่เธอลาฉันไป...ที่เธอลาฉันไป