Sessiz Gemi

Artik demir almak günü gelmisse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.

Hiç yolcusu yokmus gibi sessizce alir yol;
Sallanmaz o kalkista ne mendil ne de bir kol.

Rihtimda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.

Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu.
Hicranli hayatin ne de son matemidir bu.

Dünyada sevilmis ve seven nafile bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler.

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden.
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden

Ah Neydi Benim Gençligim

Ah Neydi Benim Gençligim

Nerede böyle hüzünlenmek o zaman;
Içip içip aglamak,
Uzaklara dalip sarki söylemek;
Hafta sekiz ben eglentide;
Bugün saz, yarin sinema,
Begenmedin Aile Bahçesi;
Onu da begenmedin, parka;
Sevdigim dillere destan;
Sevdigim,
Meyil verdigim;
Ben dizinin dibinde el pençe divan,
Samanlik seyran.
Nerde,
Nerde,
Nerde böyle hüzünlenmek o zaman!

Orhan Veli