BARCHON : HEMEL EN HEL OP AARDE .

images/top.gif (1957 bytes)


  Zaterdag 08/03/2003 , het fort van Barchon opent zijn deuren voor een dagje allesomvattende speleo.
Twee hazen en een groentje vertegenwoordigen SPAL. De hazen stonden te popelen om hun lusten te kunnen botvieren,
en dat heb ik geweten. Door mijn speleopak thuis te vergeten dacht ik nog even te kunnen ontsnappen aan de komende
martelingen die ik via staffe verhalen had opgevangen. Doch de organiserende speleoclub had er nog enkele in resevevoor potentiele desserteurs zoals ik, plan mislukt en wij op pad.


Het eerste parcours begon nog vrij eenvoudig : enkele koordenpistes die relatief gemakkelijk waren , tot we aan een
main courant kwamen die bestond uit allemaal kleine lussen op enkele meters van de begane grond . Door onervarendheid
dadelijk een hoop energie verspeeld hierop . Haas 1 had er duidelijk zijn plezier in , haas 2 , die na mij kwam , moest
noodgedwongen wachten tot ik eindelijk die ( voor mij toch ) vervelend passage voorbij was .

Reeds goed in het zweet ging het vandaar via kruipgangen en luchtschachten naar de toren, parcours 2 .
 DE TOREN ! Dat was weer even slikken toen ik onderaan die toren stond . Moet ik daar op , over en rond ?
Jumaren geen probleem, maar het touwladder dat aan de bol hing in de wind te slingeren , slik. Pff...., terug nat in
het zweet maar toch veilig bovengeraakt. De parapluutjes rond de bol vielen
al bij al nog goed mee zolang je maar niet te ver afdaalt zoals een andere deelnemer was overkomen : KLOTEN !
Vandaar ging het terug richting fort , onder de grond welteverstaan ! Halverwege dit traject kregen we de eerste echte
vernauwing voorgeschoteld, een kleine opening in een muur op 1,5m hoogte en daarachter een bassin met , jawel,
1,5m ijskoud water: fun,fun,fun. ( hoe komt het dat ik de enige ben die hier nat uitkwam? )

Na nog een hoop gejumaar , geklauter en geploeter , gesakker en gevloek
eventjes iets gedronken, de carbuurpot bijgevuld en we konden beginnen aan parcours E.
Op het grondplan van het fort stond te lezen : PARCOURS E : E COMME ETROITURE !
Wat was al dat vorige dan , vroeg ik me af ? En etroitures waren het , afgezien , energie verspeeld , koleirig geworden
omdat ik er soms niet doorgeraakte, blijven wringen en dolgelukkig zijn wanneer de bevalling dan toch uiteindelijk lukte.
Na nog een hoop touwwerk en menig etroituurke was er als laatste parcours nog de AQUATIQUE ! Een volledig
parcours in ijskoud en diep water . Gelukkig voor mij was het ondertussen reeds te laat geworden om hier
nog aan te beginnen en besloten de twee hazen om er een punt achter te zetten , ik heb ze niet tegengesproken .

Barchon , het was dikwijls een hel maar het was vooral een hemel , als speleo moet je dit gedaan hebben en vooral :
dit moet je nog eens doen want het was FUN !

Met dank aan de twee hazen van dienst voor hun deskundige begeleiding en hun eindeloos geduld : Koen en Raf .

Groetjes , Jurgen.

(Foto's Eddy Driessen)