4. ZARARLININ YÖNETİMİ VE MÜCADELESİ

4.1. Koruma Tedbirleri

Bu tedbirler genel olarak, temiz orman işletmeciliği ve silvikültürel yöntemlerdir. Bugün, Doğu Karadeniz Bölgesi'ndeki orman depolarında kabuklu emvallerde (özellikle ladin, bazen çam) en yoğun olarak Ips sexdentatus'a rastlanmaktadır.

• İlkbaharda karların erimesi ile toprağın yumuşak ve gevşek olduğu zamanlarda esen şiddetli rüzgarlar ve çığ nedeniyle oluşan devrik ve kırık ağaçlar, ormanlar iyice gezilerek (surveyle) tespit edilip, bunların kabukları hemen soyulmalıdır. Devrik ağaçlar mümkünse sahadan uzaklaştırılmalı, mümkün değilse en geç Nisan-Mayıs ayları içinde kabukları soyulmalıdır.

• İstihsal esnasında kesilen ağaçların dip kütüklerinin kabukları soyulmalıdır. Üretim sonrası böyle alanlar böceğin epidemisi için hassas ortamlardır. Bu yapılmadığı taktirde zararlı böcekler bu kütük kabukları altında kolayca üremektedirler.

• Orman içi ve yakın depolarda veya istiflerde kabuklu ibreli ağaçlar, böcek üretim merkezi konumundadır. Müsadere edilen kabuklu ibreli ağaçların hukuksal olarak özelliğinin bozulmamasına karşı, böcek tehlikesi öne sürülerek kabuklarının soyulması sağlanmalıdır.

• Üretim amaçlı ormanda sararmış, baskı altında kalmış, idare müddetini doldurmuş yaşlı ağaçlar vakit geçirilmeden kesilip çıkarılmalıdır.

• Orman köylüsünün ormanda düzensiz faydalanmasını önleyici faaliyetlere destek verilerek özendirilmelidir. Ayrıca, orman köylüsünün gelir seviyelerini arttırıcı yöndeki alabalık üretimi, arıcılık, eko-turizm faaliyetleri, tıbbi bitkilerin yetiştirilmesi, seracılık, mantarcılık, el sanatları, biyolojik tür kolleksiyonu, meraların ıslahı ve hayvancılık vb. çalışmalara orman işletmeleri öncülük etmeli veya bu konuda yöre insanına yardımcı olmalıdır.