ผมจะทำให้คุณหันมามองผม .....

ชายหนุ่มลุกจากที่นั่ง เดินเซน้อยๆ เพราะฤทธิ์บรั่นดี อ้อมโต๊ะไปยังอีกฝากหนึ่งและไปหยุดยืนอยู่ข้างหลัง Sean ก่อนจะโอบแขนไปรอบคอของฝ่ายนั้น

ชายหนุ่มตอบ ก่อนจะปรายตาไปยังคนอีกคนหนึ่ง แต่ฝ่ายนั้นก็หันไปหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาจิบ พลางมองเมินไปทางอื่น Orlando เม้มปากก่อนจะหันไปพูดกับ Sean

Orlando คลายมือที่โอบรอบคอของ Sean ก่อนจะลงนั่งข้างๆ และจับแขนอีกฝ่าย พลางยกแขนตัวเองขึ้นมาเทียบ

Sean พูดพลางหัวเราะเสียงดังและหันไปถามอีกคนข้างๆ

คำตอบนั้นทำให้ Orlando เม้มปากอีกครั้ง ก่อนจะปรับสีหน้าเป็นยิ้มแย้ม พลางหันไปพูดกับ Sean

ชายหนุ่มเน้นเสียงคำสุดท้ายเหมือนจะจงใจให้บุคคลที่ 3 ได้ยิน ก่อนจะแย่งแก้วที่ Sean ถือมาดื่มเข้าไปอีก
แต่ใบหน้านั้นยังคงเฉยเมยเหมือนเดิม ซึ่งทำให้ Orlando นึกโมโหขึ้นมาและด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ทำให้เขานึกอยากจะทำอะไรบางอย่าง ชายหนุ่มหันไปยิ้มให้ Sean ก่อนจะพูดด้วยเสียงอ่อนๆ ว่า

และทันทีที่พูดจบ Orlando ก็ชะโงกหน้าเข้าไปจูบแก้มคู่สนทนาทันควัน ซึ่งอีกฝ่ายก็ได้แต่นั่งอึ้ง เพราะไม่คิดมาก่อนว่าเขาจะทำแบบนั้น

เสียงเรียบๆ ของ Viggo ดังขึ้นก่อนที่ Sean จะทันได้ตอบอะไร และคำพูดนั้นทำให้ Orlando เถียงขึ้นทันที

ชายหนุ่มพูดทั้งๆ ที่หน้าแดงก่ำและเสียงเริ่มอ้อแอ้ ด้วยฤทธิ์ของบรั่นดี ที่ดื่มติดๆ กันหลายแก้ว

Sean พยายามเกลี้ยกล่อมอีกคน เมื่อเห็นว่า ดวงตาสีเทาอมเขียวของ Viggo เริ่มมีแววขุ่นมัวเพราะความโกรธ

Orlando สะบัดตัวลุกขึ้นก่อนจะเซเพราะฤทธิ์เหล้าที่ดื่มเข้าไปมาก แต่มือใหญ่ของ Viggo ก็จับแขนเขาไว้ได้ก่อนที่จะล้มลงไป

แต่คราวนี้อีกฝ่ายไม่ฟังเสียง ร่างสูงๆ นั้นกึ่งดึงกึ่งลากจนพา Orlando ออกมาขึ้นรถได้สำเร็จ แม้ว่าชายหนุ่มจะดิ้นรนและทุ่มเถียงอยู่ตลอดเวลา หลังจากที่ขับรถออกมาจากงานเลี้ยง Viggo ก็นั่งเงียบสายตาจ้องอยู่ที่ถนนเบื้องหน้าโดยไม่เหลือบมองอีกฝ่าย Orlando ชำเลืองมองเสี้ยวหน้าเงียบขรึมนั้น ก่อนกัดริมฝีปาก

คุณพาผมออกมา แต่ไม่สนใจผม คุณทำแบบนี้เพื่ออะไรกันนะ .....

เสียงเรียบๆ ดังมาจากอีกฝ่าย โดยไม่ยอมตอบคำถามของเขา ก่อนที่ฝ่ายนั้นจะลงจากรถและอ้อมมาเปิดประตูให้ แต่ชายหนุ่มยังคงนั่งนิ่งอย่างดื้อดึง

Viggo ดึงเอาอีกฝ่ายออกมาจากรถจนได้ ก่อนจะถามด้วยเสียงที่พยายามสะกดกลั้นความโมโหและหงุดหงิดเอาไว้

ชายหนุ่มยืนเอามือไขว้หลัง พลางทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ความมึนจากการดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปมากกว่าที่เคย ทำให้เขาเกิดความอยาก ลองดี กับอีกฝ่าย

ใบหน้าแดงก่ำนั้นยื่นมาพูดด้วยเสียงยียวน และก้าวเข้ามายืนประจันหน้ากับอีกฝ่ายในระยะประชิด พลางมองสายตาขุ่นเคืองนั้นด้วยแววตาที่ท้าทาย ดวงตาสีเทาอมเขียวนั้นเมินหลบ ก่อนที่มือของ Viggo จะค่อยๆ ล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกงยีนส์ที่ฟิตพอดีกับตัวของอีกฝ่าย Orlando ยิ้มมุมปาก ก่อนจะขยับเอวให้มือนั้นสัมผัสกับตัวเขา เขาอยากรู้นัก ว่าอีกฝ่ายจะทำอย่างไร ริมฝีปากของ Viggo เม้มเข้าหากัน ขณะที่มือของเขาควานลงไปในกระเป๋าของร่างโปร่งเพรียวตรงหน้า Orlando เบียดตัวเองเข้ากับมือที่ซุกอยู่ในกระเป๋าของเขา
สัมผัสที่เสียดสีกับความฟิตแน่นของกางเกงผ้ายีนส์เนื้อหนาทำให้ผิวกายของชายหนุ่มดูเหมือนจะร้อนขึ้น

แต่แล้ว ... มือนั้นก็ดึงเอากุญแจออกจากกระเป๋าของเขาพลางหันไปไขประตูบ้าน

Viggo พูดพลางทำท่าจะเดินกลับออกไปขึ้นรถ แต่อีกฝ่ายยืนขวางทางไว้

ไม่ทันขาดคำ มือแข็งราวคีมเหล็กก็กระชากแขนชายหนุ่มจนเซ ก่อนที่จะเหวี่ยงเขาให้วิ่งหัวซุนเข้ามาในบ้าน และก้าวตามเข้ามา

โดยไม่ทันตั้งตัว ร่างของ Orlando ถูกอีกฝ่ายดันจนถอยไปกระแทกกับโต๊ะที่ตั้งอยู่ริมข้างฝา ก่อนที่ริมฝีปากร้อนผ่าวของ Viggo จะบดลงกับริมฝีปากของเขาอย่างไม่ปราณีปราศัย มือข้างหนึ่งของร่างสูง กระชากซิปเสื้อเนื้อบางของชายหนุ่มจนมันแยกออกจากกัน ผิวขาวแกมแดงจากฤทธิ์ของเหล้านั้นร้อนผ่าว Orlando พยายามจะดิ้นรน พลางส่งเสียงอู้อี้ แต่อีกฝ่ายก็ไม่ปล่อยให้เขาเป็นอิสระ แล้วริมฝีปากร้อนนั้น ก็ลากผ่านจากปากของเขา ลงมาตามข้างแก้มและลำคอ พลางพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน

ด้วยความมึนเมาจากรสร้อนแรงของบรั่นดีที่ดื่มเข้าไปมาก ทำให้เขาไม่อาจจะดิ้นหลุดจากร่างสูงที่เบียดชิดนั้นได้ ร่างเพรียวนั้นสะดุ้งเมื่อซิปกางเกงถูกรูดลงและมือร้อนผ่าวนั้นแทรกเข้าไปดึงรั้งให้ผ้าเนื้อหนานั้น ค่อยๆ หลุดออกจากสะโพกของเขา และมือนั้น ก็เข้าแทนที่ ชายหนุ่มพยายามดันตัวอีกฝ่ายออก แต่เสียงกระซิบเครียดๆ ก็ดังขึ้น

มือใหญ่ที่ร้อนพอๆ กับลมหายใจที่ผะผ่าวอยู่ข้างแก้มของเขา เริ่มเคลื่อนไหวช้าๆ เหมือนกับจะสำรวจไปทุกส่วนที่บริเวณนั้น และทำให้ลมหายใจของชายหนุ่มเริ่มสะดุด

มือนั้น ลูบคลำแผ่วเบาเหมือนจะแกล้งทรมานให้เขากระหายสัมผัสที่มากขึ้น Orlando ไม่รู้ตัวว่าเขาเริ่มเบียดร่างกายเขากับอีกฝ่าย เพื่อให้ผิวเนื้อของตัวเองสัมผัสกับมือนั้นมากขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาขบริมฝีปากลงกับไหล่กว้างนั้น เสียงครางแผ่วเริ่มหลุดรอดริมฝีปากของเขาออกมา
เมื่อมือนั้น โอบล้อมไปรอบผิวกายของเขา
โอบล้อมและหยอกล้อให้เขาสั่นระริกไปทั้งตัว...
แต่ก่อนที่เขาจะหลุดพ้นจากความเครียดเกร็งอันแสนเร่าร้อนนั้น มือที่สัมผัสเขาก็เคลื่อนไหวช้าลง ราวกับต้องการทรมานเขา ชายหนุ่มส่ายศีรษะด้วยความผิดหวัง เหมือนคนหลงทางในทะเลทราย ที่เห็นบ่อน้ำอยู่ข้างหน้า แต่โดนดึงรั้งไว้ ไม่ให้ไปถึงและได้ดื่มกิน เขาเบียดกายเข้าหามือของอีกฝ่าย พลางหอบหายใจสะท้านอย่างเจียนคลั่ง เมื่อสัมผัสนั้น กลับยิ่งแผ่วเบาลง

เสียงกระซิบแหบพร่าดังขึ้นที่ข้างหู ก่อนที่ร่างกายอีกฝ่ายนั้นจะเบียดเข้ามาชิด ชายหนุ่มแอ่นสะโพกเข้าหามือนั้น พลางพยักหน้า และหอบหายใจสะท้าน

สิ้นคำพูดอย่างยอมจำนนนั้น ร่างของเขาก็ถูกเบียดให้เอนลงไปบนโต๊ะ และมืออีกข้างของ Viggo ก็รูดเอากางเกงที่ยังติดอยู่ที่ตัวของชายหนุ่มออกไป ร่างกายของเขาถูกร่างของอีกฝ่ายเอนลงมาทาบทับ ริมฝีปากร้อนผ่าวนั้นแนบชิดกับริมฝีปากของเขาและจูบเขาอย่างกระหาย มือร้อนผ่าวนั้น ยังเคลื่อนไหวอยู่บนร่างกายของเขา หยอกล้อและยั่วเย้าให้เขาสั่นสะท้าน แต่อีกข้างหนึ่งสอดเข้าไปที่สะโพกของเขา พลางยกตัวให้เขาแอ่นร่างขึ้น ร่างสูงนั้นเบียดตัวเองเข้ามาใกล้มากขึ้น บางสิ่งที่ร้อนผ่าว ร้อนมากกว่ามือนั้น กำลังเสียดสีอยู่ที่ต้นขาด้านในของชายหนุ่ม

Orlando สะดุ้งผวา เมื่อบางสิ่งค่อยๆ แทรกสอดเข้ามาภายในร่างกายของเขาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว มือของชายหนุ่มไขว่คว้าหาหลักยึด และขยุ้มเข้ากับแผ่นหลังที่อยู่ในเสื้อเชิ๊ตของอีกฝ่ายนั้น เขากัดฟันแน่น ก่อนจะครางออกมาอย่างทรมาน

Orlando พยายามจะโก่งตัวหนีสัมผัสนั้น แต่เขาก็ถูกตรึงไว้ด้วยร่างของอีกฝ่าย มือที่โอบล้อมอยู่รอบผิวเนื้อของเขา เคลื่อนไหวเร็วขึ้น เหมือนกับจะใช้สัมผัสนั้น ผ่อนคลายอาการเกร็งของเขาลงไป ความรู้สึกเร่าร้อนที่หายไปเพราะความเจ็บเข้ามาแทรกนั้น ทวีมากขึ้นอีกครั้ง และยิ่งร้อนเร่า เมื่อร่างกายของ Viggo เริ่มเคลื่อนไหวช้าๆ อยู่ในตัวเขาเช่นกัน

เสียงครางขาดห้วง เริ่มเล็ดลอดออกจากริมฝีปากของร่างเพรียวอีกครั้ง ความเจ็บปวดและตึงแน่น ค่อยๆเปลี่ยนเป็นความซาบซ่านและร้อนผ่าว เมื่ออารมณ์ในส่วนลึกถูกปลุกให้ออกมาโลดเร่า เสียงครางแผ่วดังจากริมฝีปากที่ซุกไซร้อยู่ข้างแก้มของเขาเช่นกัน สัมผัสทั้งสองนั้นยังเคลื่อนไหวเนิบช้าอยู่บนร่างกายและในร่างกายของเขา แต่อารมณ์อันพลุ่งพล่านของชายหนุ่มกลับยิ่งทวีมากขึ้นจนเขากระสับกระส่าย ร่างกายของเขากำลังเรียกร้อง สัมผัสที่มากกว่านี้ มากกว่าที่ดำเนินอยู่ ด้วยความปรารถนาที่ลุกโชนขึ้น ร่างกายของ Orlando เริ่มเคลื่อนไหวสอดรับการสัมผัสจากมือและร่างกายของอีกฝ่าย และโดยที่เขาไม่อาจควบคุมได้ ร่างเพรียวนั้น เคลื่อนไหวอย่างเร่าร้อนขึ้นทุกขณะ เร่าร้อนและรุนแรง

ร่างสูงเคลื่อนไหวมือของเขาให้สัมผัสกับอีกฝ่ายมากขึ้น เขาเคล้นคลึงปลายนิ้วและอุ้งมือ ไปรอบผิวกายที่ร้อนผ่าว ทำให้มันยิ่งร้อนเร่า ก่อนจะขยับเคลื่อนไหวร่างกายลึกล้ำเข้าไปในร่างของอีกฝ่าย มากขึ้น และลึกขึ้น ร่างเพรียวนั้นสั่นสะท้านด้วยความรู้สึกที่ถูกทรมานอย่างแสนรุ่มร้อน และเวลานี้เขาไม่อาจทนได้อีกต่อไปแล้ว เมื่อสัมผัสนั้นโลมไล้ร่างกายที่สั่นระริกของเขา ชายหนุ่มเกร็งตัวพลางขบฟันเข้ากับไหล่กว้าง เมื่อความรู้สึกนั้นเดินทางมาถึงจุดสูงสุดของมัน เสียงครางลอดออกมาเพียงแผ่วเบา จากริมฝีปากที่ขบแน่นอยู่กับร่างสูง เมื่อร่างกายของ Orlando นั้นสั่นระริกเป็นจังหวะอยู่ในอุ้งมือของของเขา ก่อนที่จะถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน

คำพูดนั้นมาพร้อมกับสัมผัสร้อนผ่าวในร่างกาย ที่เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง ทำให้อารมณ์ที่เพิ่งได้รับการปลดปล่อยนั้น กลับหวนคืนมาอีก แขนของ Orlando โอบรอบแผ่นหลังของอีกฝ่าย พลางเคลื่อนไหวตามจังหวะที่ร่างสูงเป็นคนเริ่มต้น จากเนิบช้าจนแปรเปลี่ยนเป็นร้อนแรงขึ้นทีละน้อย ทีละน้อย ร้อนแรง จนเขาแทบบ้าคลั่งไปกับสัมผัสอันทรมานแต่ลึกล้ำนั้น เสียงหอบหายใจของร่างสูงเริ่มถี่กระชั้นขึ้น ในขณะที่ลมหายใจร้อนผ่าวของชายหนุ่มก็สั่นสะท้านไม่เป็นจังหวะ ความรุ่มร้อนที่แผดเผาเขานั้น ทำให้อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่านจนเกินระงับ นอกจากปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามความปรารถนา จนเมื่อความรู้สึกเร่าร้อนนั้นทวีขึ้นจนถึงฝากฝั่งของมัน อีกครั้ง อย่างรุนแรงและลึกล้ำ เสียงครางของทั้งสองดังขึ้นพร้อมกับร่างกายที่หลอมรวมจนแทบจะกลืนเป็นร่างเดียวกัน อ้อมแขนโอบกอดอีกฝ่ายไว้แน่น ผิวกายสั่นระริกเบียดชิดกันแนบแน่น ทั้งสองต่างสะท้านด้วยแรงอารมณ์ที่ลุกโชนจนไม่อาจระงับได้...

เสียงหอบหายใจที่ดังไม่เป็นจังหวะเมื่อครู่นั้น คลายลงเป็นปกติ ก่อนที่ร่างสูงที่ทาบทับเขาอยู่นั้น จะถอนตัวลุกขึ้นอย่างช้าๆ และแผ่วเบา ผิวกายเปล่าเปลือยสะท้านน้อยๆ เมื่อสัมผัสกับไอเย็นของอากาศ ชายหนุ่มยังคงหลับตาอย่างเหนื่อยอ่อน แต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อรู้สึกตัวว่า ร่างของตัวเอง ถูกอ้อมแขนของอีกฝ่ายอุ้มลอยขึ้น

"อย่าดิ้นนะ นายไม่ใช่ตัวเบาๆ เดี๋ยวหล่นไม่รู้ด้วย" เสียงกระซิบดังขึ้นพร้อมกับปลายจมูกที่กดหนักๆ ลงบนแก้มของเขา
"จะพาผมไปไหนอีกล่ะ" เสียงอ่อนระโหยของเขาถามขึ้น
"เตียง"
"ทำไม แค่นี้คุณยังไม่พอใจอีกหรือ คุณชนะผมแล้วนี่"
"ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว นายจะยั่วโมโหชั้นไปถึงไหน"

Viggo ตัดบทพลางก้าวยาวๆ ไปวางร่างที่เหลือเพียงเชิ๊ตแขนกุดเนื้อบางเพียงชิ้นเดียวลงบนเตียง ก่อนจะเดินเลยเข้าไปในห้องน้ำ Orlando ยกมือขึ้นก่ายหน้าผากนอนฟังเสียงฝักบัวจากในห้องน้ำ พลางทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้น เราโดน Viggo กอด และ มี sex ด้วย นั่นคือความต้องการของเราใช่ไหม เราต้องการให้เขากอดเราแบบนี้ ถึงได้ปล่อยตัวไปกับสัมผัสของเขาโดยไม่ขัดขืน

คุณกอดผมเพราะอยากจะลงโทษความหยาบคายของผมเท่านั้นเองใช่ไหม คุณไม่ได้รู้สึกอะไรเลยใช่ไหม Viggo.....

ชายหนุ่มถอนใจ พลางกระพริบตาไล่น้ำใสๆ ที่เอ่อขึ้นมา ตอนนี้เขาเหนื่อยและเพลียเหลือเกิน อย่างน้อย เขาก็ได้รับสัมผัสที่เขาปรารถนาแล้ว เขาไม่อยากจะคิดอะไรแล้ว ขอพักก่อนเถอะนะ ....

ครู่ใหญ่ ร่างสูงถึงเดินออกมาหลังจากเข้าไปอาบน้ำ เขาเดินมาหยุดที่ร่างเพรียว ที่ดูเหมือนจะหลับไปแล้ว คงเพลียมาก Viggo คิด ก่อนจะนั่งลงที่ข้างเตียง มือใหญ่ค่อยๆ เสยเส้นผมนุ่มที่บางส่วนรุ่ยลงมาระหน้าผากให้พ้นไป ก่อนจะสังเกตเห็นรอยน้ำตาที่ข้างแก้ม และได้ยินเสียงพึมพัมละเมอแผ่วๆ

ใบหน้าที่เฉยชามาตั้งแต่ตอนเย็นนั้น อ่อนโยนลง ริมฝีปากที่เม้มแน่นก่อนหน้านี้ คลี่ออกเป็นรอยยิ้ม ร่างสูงโน้มตัวลงไปจูบแผ่วที่หน้าผาก ก่อนจะกระซิบตอบเบาๆ

Viggo เอนตัวลงนอนข้างๆ ร่างเพรียวที่หลับไหลนั้น พลางดึงเอาผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างของทั้งคู่ พรุ่งนี้ชั้นจะบอกนายอีกที จะได้ไม่ต้องทำอะไรให้ชั้นโมโหอีก เจ้าตัวยุ่งเอ้ย นายรู้ตัวบ้างไหม ว่าชั้นน่ะ หลงรักนายเพราะนายเป็นแบบนี้ล่ะ รัก แต่ก็กลัวว่านายจะไม่คิดเหมือนชั้น เพราะนายเที่ยวไปให้ความสนิทสนมกับใครๆ ทั่วไปหมด แต่ตอนนี้ชั้นรู้แล้ว เขาคิด ก่อนจะโอบแขนไปกอดอีกฝ่ายไว้

Please feel free to leave the comment, all feedback are needed.