ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΒΑΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

Αγορά Εργασίας
ΕΤΗΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ - 1997 / ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.

Ο ρυθμός αύξησης του ονομαστικού κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος (ονομαστική δαπάνη για μισθούς σε δραχμές ανά εργάτη και μισθωτό για το σύνολο της οικονομίας διαιρούμενη με το πραγματικό προϊόν ανά απασχολούμενο) εκτιμάται ότι είναι σημαντικά χαμηλότερος το 1997 (8,5%) από ότι το 1996 (10,0%). Όπως φαίνεται και στο Διάγραμμα 9, ο ρυθμός αύξησης του ονομαστικού κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στην Ελλάδα μειώνεται από το 1994 και μετά. Ο ρυθμός αύξησης του πραγματικού κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος (το αποπληθωρισμένο ονομαστικό κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος) παρέμεινε σταθερός στην περίοδο από το 1994 και μετά στην Ελλάδα και στην ΕΕ ( Διάγραμμα 10).

Η εξέλιξη του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στην Ελλάδα και στην ΕΕ., από το 1994 και μετά, παρουσιάζει δύο χαρακτηριστικά:

Πρώτον, οι ρυθμοί αύξησης του ονομαστικού και πραγματικού κόστους εργασίας στην Ελλάδα είναι υψηλότεροι από τους αντίστοιχους ρυθμούς της ΕΕ. Το γεγονός αυτό αντανακλά τη σχετικά χαλαρότερη εισοδηματική πολιτική που ακολουθήθηκε στην Ελλάδα, προκειμένου να αντισταθμιστούν οι απώλειες σε πραγματικό εισόδημα των προηγούμενων ετών.

Δεύτερον, ο ρυθμός αύξησης του πραγματικού κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στην Ελλάδα είναι θετικός σε αντίθεση με αυτόν της ΕΕ που είναι αρνητικός, παρά την καθοδική πορεία του ρυθμού αύξησης του ονομαστικού κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει αυξήσεις μισθών μεγαλύτερες από την αύξηση της παραγωγικότητας στην Ελλάδα. Καθώς μια τέτοια τάση του πραγματικού κόστους εργασίας έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα, οι αρμόδιες οικονομικές αρχές σκοπεύουν να κάνουν ελαστικότερη την αγορά εργασίας, ξεκινώντας με συγκρατημένες μισθολογικές αναπροσαρμογές στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα κατά το 1998.

Η δέσμευση της Κυβέρνησης για μείωση του πληθωρισμού είναι ένας επιπρόσθετος λόγος για την ανάγκη άσκησης περιοριστικής εισοδηματικής πολιτικής, κατά τη διετία 1998-1999. Οι ονομαστικές αμοιβές δεν αναμένεται να αυξηθούν περισσότερο από 2,5-3% το 1998, στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Η μείωση του ρυθμού αύξησης της μισθολογικής δαπάνης σε συνδυασμό με την αυξανόμενη παραγωγικότητα αναμένεται να οδηγήσει σε χαμηλότερο ρυθμό αύξησης του ονομαστικού κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος το 1998 (3,0% σε σχέση με 8,.5% το 1997).

Το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα υπολογίζεται σε 10,1 % , είναι δηλαδή ελαφρά χαμηλότερο του μέσου όρου στην ΕΕ, που ήταν 10,5% το 1997. Στην Ελλάδα, όπως και στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, παρατηρήθηκαν χαμηλοί ρυθμοί αύξησης της απασχόλησης και αυξανόμενοι ρυθμοί ανεργίας (Διάγραμμα 11). Οι ρυθμοί αύξησης του ΑΕΠ και της απασχόλησης στην Ελλάδα ήταν κοντά στο μέσο όρο της ΕΕ από το 1985 και μετά. Η δημιουργία όμως θέσεων εργασίας από επενδύσεις και η προβλεπόμενη αύξηση του ΑΕΠ κατά το διάστημα 1998-1999 εκτιμάται ότι θα μειώσουν την ανεργία.

Η ελληνική Κυβέρνηση έχει ήδη υιοθετήσει μέτρα που υποβοηθούν την απασχόληση για το 1997-1998. Έχουν δοθεί κίνητρα στις εταιρείες για την πρόσληψη επιπλέον εργαζομένων, με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών (μη εργατικό κόστος) κατά την πρόσληψη νέων, τη μείωση των υπερωριών, την εισαγωγή μερικής απασχόλησης στο δημόσιο τομέα, την εκλογίκευση του συστήματος επιδοτήσεων σε άνεργους και την επιδότηση επενδύσεων που δημιουργούν θέσεις εργασίας - (βλ. τμήμα Α8 για τις Διαρθρωτικές - Αλλαγές).

Το πρόβλημα της μακροχρόνιας ανεργίας, που αυξήθηκε από το 1992 και μετά, θα αντιμετωπιστεί με την εισαγωγή νέων μέτρων, όπως ειδικές κάρτες για τους μακροχρόνια ανέργους που δίνουν δικαίωμα προτεραιότητας για εργασία, εκπαίδευση και πρακτική άσκηση. Τέλος, το πρόβλημα της υψηλής ανεργίας κατά περιοχές θα αντιμετωπιστεί με εξειδικευμένα μέτρα, σε τοπικό επίπεδο

Αρχική σελίδα