ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΒΑΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

Ανθρώπινοι πόροι: Πληθυσμός, αγορά εργασίας, εκπαίδευση
Κ.Ν. Κανελόπουλου, ΚΕΠΕ - Εκθέσεις 10, Αθήνα 1994, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Εισαγωγή

Η ανάπτυξη και το σημερινό επίπεδο του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος αντανακλούν και επηρεάζονται από την ανάπτυξη και εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, δηλαδή μιας μικρής μεσογειακής χώρας με ενδιάμεσο επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης, της οποίας η οικονομία καθίσταται όλο και περισσότρο ανοικτή, λόγω της υλοποίησης της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς. Παραπέρα, επειδή ο ρόλος του κράτους στη λειτουργία και τις αλλαγές της εκπαίδευσης είναι κυριαρχικός, οι αδυναμίες και ακαμψίες της δημόσιας διοίκησης συναντώνται και σε όλο το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα.

Τα κύρια χαρακτηριστικά της επίσημης εκπαίδευσης στη δεκαετία του '80 ήταν: η αξιόλογη επέκτασή του σε αριΘμούς και κλάδους, η συνέχιση της συγκέντρωσης του σπουδαστικού πληΘυσμού στις μεγάλες πόλεις, ο υπερβολικά μεγάλος αριΘμός Ελλήνων που σπουδάζουν στο εξωτερικό, η έλλειψη σχολικών κτιρίων όλων των βαΘμίδων στις μεγάλες πόλεις, καΘώς και η ανεπάρκεια εργαστηρίων και γενικά υποδομής.

Παραπέρα η σχέση μεταξύ εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας παραμένει πολύ χαλαρή και τα παρεχόμενα εφόδια για επιτυχή καριέρα ανεπαρκή:Οι μεταπτυχιακές σπουδές είναι, ανάλογα με την επιστήμη, από ανύπαρκτες έως εμβρυωδεις. Τέλος στη δεκαετία του '80 έλαβε χωρα σημαντική ανάπτυξη της ανεπίσημης εκπαίδευσης, πράγμα που οφείλεται, τόσο στην αναγνώριση της ανάγκης για περισσότερη κατάρτισηεπανακατάρτιση όσο και στην οικονομική ενίσχυση από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο.

Επίσημη εκπαίδευση

Από τα 10,2 εκατ. πληθυσμό της χώρας, σχεδόν τα 2 είναι εγγεγραμμένοι σε κάποιαν από τις 1 7 χιλιάδες εκπαιδευτικές μονάδεs επίσημης εκπαίδευσης, που λειτουργούν στη χώρα, και οι οποίες είναι στελεχωμένες με περίπου 120 χιλ. εκπαιδευτικό προσωπικό. Ο Πίνακας 3.1 καταγράφει τις σχολικές μονάδες, τον αριΘμό των σπουδαστών και εκπαιδευτικών κατά βαθμίδα εκπαίδευσης για τα σχολικά έτη 1 981 -1 982 και 1991-1992.

Το 1991-1992 υπήρχαν 7.662 δημοτικά σχολεία, 791.224 μαΘητές και 39.178 δάσκαλοι. Τα αντίστοιχα νούμερα 10 χρόνια νωρίτερα ήσαν 9.400, 891.488 και 37.947. γπάρχει δηλαδή μείωση του αριΘμού των δημοτικών σχολείων, λόγω κατάργησης μικρών αγροτικών σχολείων. Πιο αξιοσημείωτη ωστόσο είναι η μείωση του αριΘμού των μαΘητών της Δημοτικής Εκπαίδευσης, η οποία αντανακλά τη μείωση του αριΘμού των γεννήσεων στη δεκαετία του '80. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι το 1991-1992 στην Α' Δημοτικού γράφτηκαν 1 16.205 παιδιά, ενώ στην ΣΤ' Δημοτικού έφταναν τις 145.051 μαΘητές.

Ελαφρά μείωση επίσης παρατηρείται στη δεκαετία 1 981 -1 991 στον αριΘμό των μαΘητών Γυμνασίων, από 446,9 χιλ. σε 439,2 χιλ., ενώ ο αριΘμός Γυμνασίων και εκπαιδευτικού προσωπικού αυξήΘηκε ουσιωδώς.Για τα Λύκεια εξάλλου παρατηρείται σημαντική αύξηση σε όλα τα μεγέΘη (μαΘητές, καΘηγητές, σχολικές μονάδες), γεγονός που δείχνει ότι όλο και περισσότεροι νέοι προχωρούν πέρα από την υποχρεωτική εκπαίδευση.

Περίπου 6 στους 10 που συνεχίζουν μετά το Γυμνάσιο παρακολουΘούν Γενικά Λύκεια (60,9% το 1991-1992). Οι υπόλοιποι εγγράφονται σε Τεχνικά και Επαγγελματικά Λύκεια (23,5% το 19911992), σεΤεχνικές Σχολές (10,6%) και σε Πολυκλαδικά Λύκεια (5%). Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι ο λόγος αυτών που δεν ακολουΘούν Γενικό Λύκειο προς εκείνους που ακολουθούν έχει αυξηΘεί από 42,2 % το 1 981 σε 64% το 1991. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή η αύξηση είναι αποτέλεσμα επιλογής των μαΘητών και των γονέων τους και όχι

Αρχική σελίδα