| INDEX
|
In deze 2e cursus wordt zijdelings, als vervolg op de 1ste, de plaats van de grammatica toegelicht (het is het levengevende element van een taal). Het eigenlijke onderwerp is echter de tot stand koming van de 4 werelden en dit wordt besproken aan de hand van wat bekend is over de aartsvaders: Abraham, Isaäk en Jakob en zijn 12 zonen. Deze 12 zijn de twaalf stammen van Israël, het zijn ook de 12 dierenriemtekens, de 12 begrippen. Met grote duidelijkheid wordt verteld op welk punt de tijd hierbij een rol gaat spelen en waarmee dit hele gebeuren uit de Bijbel tot leven wordt gewekt. Dat is ook waardoor het voor ons beleefbaar wordt in ons leven, voor ieder mens, in principe. Maar ook de doorbraak, de terugkeer is en blijft aan deze 4 werelden verbonden, omdat de eenheid blijft bestaan. Daarvoor is het immers een eenheid. De eenheid is van voor de schepping en dit kan eenvoudig niet te niet gaan, of gedaan worden.
Voorts komen nog een veelheid andere facetten ter sprake, leest u
maar in de eerste les van deze cursus, welke men als een inleiding kan
zien.
U weet dat er een samenhang bestaat tussen de 12 stammen, de 12 zonen van Jakob en de 12 tekens van de dierenriem. Daaraan ziet men reeds de samenhang tussen het menselijke en het kosmische. De 12 zonen van Jakob zijn een eenheid, zijn de gehele mens. U zult dan ook zien dat als deze zonen aards gaan worden, dus in de mens zich tot uitdrukking brengen, dat ze steeds als een eenheid gezien worden en in enkelvoud ook toegesproken worden. Dat is de binding van een veelheid in de mens tot een eenheid. Weinreb verteld hier aan de hand van wat het Oude Weten ons hierover zegt.
Maar ook over de taal zal hij spreken, want de mens zit ook in het woord. Hij zit in de kosmos, in het lichaam, maar ook in het woord. Hij probeert dit te doen herleven in die zin zoals hij de letters in de vorige cursus heeft behandeld. Dus ook in het woord - in de zin van de mens - wil hij dit doen herleven. U weet: in de Bijbel is ieders naam aanwezig - dat is een geschenk dat hij u wil laten zien. Vaak ook wordt Joh 1:1 geciteerd: "In den beginne was het Woord ...". De structuur van de mens is in het woord via de letters en de wijze waarop het wordt gevormd terug te vinden. Bij het bespreken van het woord gaat hij ook iets verder in op de grammatica: die wordt nl. bekend verondersteld in de andere wereld. Men zag woorden als formuleringen van een wezenlijk iets, in getal en letters. De grammatica is dan een soort dynamisering van het woord en zonder grammatica staat het woord stil.
