Zoals dit ook nog wel in enkele andere oude talen aanwezig is, bestaat er in het Hebreeuws een identificatie van de letters en cijfers. In onze moderne talen zou men het misschien als een rudimentair verschijnsel kunnen zien, dat woorden als vertellen, raconter, erzählen, to tell, enz. nog steeds een relatie verraden tussen woord en tellen, getal. Woord en getal zijn een gescheiden leven gaan leiden, een verarmd en eenzaam leven, dat ook zijn stempel gedrukt heeft op de mens, die zich er niet meer van bewust is wat hij zegt, als een onduidelijk handschrift ontcijferd moet worden.

De taal nu van de oude Bijbelrollen vertoont deze onlosmakelijke verbinding van getal en woord op zo’n verbluffende wijze, dat men wel tot de conclusie moet komen, dat God met deze Taal een bijzondere informatie aan de mens wil geven.
 

Nog toe te voegen:

1. Het Heilige en het Profane