Αποχαιρετάμε τον φιλόξενο Ζάραγκον κι ανοίγουμε πανιά για νέες διαστημικές θάλασσες...ξαλαφρωμένος τώρα που απέδωσα τα του Καίσαρος τω Καίσαρι χαράζω πορεία για τον αστερισμό της Εριγόνης...τα όργανα στο πιλοτήριο δείχνουν πιθανή έλευση κοσμικής καταιγίδας...όμως εσείς δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα αφού το σκάφος μας προστατεύεται από μαγνητκές ασπίδες...ίσα ίσα που θα απολαύσετε ένα μοναδικό θέαμα όπως είναι αυτό της "χρυσής βροχής" φλεγόμενων μετεωριτών...ανοίξτε καλά τα μάτια και φροντίστε να μη χάσετε ούτε μια εικόνα απ' αυτό το φαντασμαγορικό φαινόμενο... ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Κική Δημουλά "...Δυο στήλες χαρακώστε για τις ζημιές της μέρας τούτης και τα κέρδη της. Τα σοβαρά νοήματα, τις φωτεινές σας σκέψεις, τα διαβάσματα, τ' από τη μια γραμμή στην άλλη άτεγκτα περάσματα, στη στήλη των κερδών να σημειώσετε. Τα ονειροπολήματα με τα μικρά τους χάσματα, της φαντασίας σας τα εύκολα πηδήματα, για όλα αυτά της πλήξης τα τεχνάσματα, δεν ξέρω, μη βιασθείτε, ίσως των αυριανών κερδών τη στήλη χρειασθείτε. Μα την ημέρα ολόκληρη που έφυγε μη γελαστείτε και ξεχάσετε στη στήλη των τρανών απωλειών να την περάσετε..." ΣΑΝ ΠΟΙΗΜΑ Ηλίας Πετρόπουλος "...Αν με εξώθησες, προχτές, να σου μιλήσω περί Έρωτος είναι γιατί είσαι ερωτευμένη κι αν απέφυγα να απαντήσω είναι γιατί όταν μιλάς για τη θάλασσα και για τη ζωή και για το θανατο και για άλλα πράγματα και θάματα και ιδίως για τον αδάμαστο Έρωτα, πρέπει, πρώτα, να σκέφτεσαι πολύ και, μετά, να μετράς τα λόγια σου. (...) Και φοβάμαι τις κούφιες κουβέντες για το Ιερόν Πάθος που καταφθάνει απρόσκλητο και σου συντρίβει την ψυχή. Τον Έρωτα τον υφίστασαι. (...) Μα, ο Έρωτας παραμένει ο μόνος τρόπος να ελευθερώνεσαι, αφού στον Έρωτα κρύβεται ο σπόρος της τρέλας. (...) Το σεξ δεν σε κάνει να κλάψεις. Τα αισθήματα είναι που οδηγούν στην αυτοκτονία. Έρωτας με αγάπη. Έρωτας από αγάπη. (...) Ένας Έρωτας διατηρεί την ομορφιά του, την αίγλη του, έστω και σωριασμένος σε ερείπια. (...) Όποιος χάνεται μέσα στον ερωτικό λαβύρινθο μόνο δι' αναλήψεως θα σωθεί, εφόσον, όμως, σεβαστεί και κρύψει στην καρδιά του τα αισθήματα που του χάρισε η φευγάτη αγαπημένη. Κάτι τέτοιο εννοούσε ο ζωγράφος Νικόλαος Γύζης όταν είπε: εγήρασα ονειρευόμενος. Μάτια μου, σε φιλώ..." ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ Κωστής Παλαμάς "...Είμαστε του ονείρου τ' ακροβλάσταρα μες στην πλάση. Η ζωή δεν μπορεί χωρίς εμάς να περάσει. Ή αρνητής ή λατρευτής μας ή μας τρέμεις ή μας βρίζεις. Πάντα κάτου από τους ίσκιους μας τριγυρίζεις. Σ' εμάς φέρνουν όλ' οι στοχασμοί κι όλοι οι δρόμοι και δειχνόμαστε σαν είδωλα, σαν πνέματα και σα νόμοι. Μες στη νύχτα είμαστ' εμείς η αγρύπνια η ταράχτρα κι όσα τρίζουν και σωπαίνουν κι είν' αξήγητα κι είναι σκιάχτρα. Είμαστε όλα τ' αγαθά τ' αληθινά και τα ωραία, θρονιασμένα στην υπέρτατη κορφή, στην Ιδέα. Είμαστε κι οι αχνοί της πλάνης, του κακού τα μαχαίρια τραβηγμένα μες στη νύχτα και βαλτά με τ' αστέρια. Άσοφε, σοφέ και θεοσεβούμενε, δίγνωμε και ίσε κι άθεε, καταπάνου μας σκοντάφτεις, όποιος είσαι. Και τη σκεπή που σκεπάζει μας, κανείς δε σηκώνει κι όποιο χέρι κατ' αυτή κουνηθεί, μαρμαρώνει. Τα ποτάμια είμαστ' εμείς που δε μπορείς να περάσεις κι όσο πίνεις το νερό μας, πιο πολύ θα διψάσεις. Και σε μας γυρτός την όψη σου καθρεφτίζεις κι όλο τρέχουμε κι αλλάζουμε κι όλο ίδια μας νομίζεις. Κι αν χανόμαστε από κάτου απ' τη γη βυθισμένα μας τραβάει ξανά στον ήλιο ένας θνητός σαν κι εσένα..."
				Ημερολόγιο