θα 'θελα παλι και παλι ακομα μια φορα να περασω το κατωφλι των ονειρων σου Μα παλι-ετσι γυμνη- το συλλογιζομαι Πως να ταραξω τους ρυθμους Με τι λεξεις τι ζωγραφιες να εισβαλλω και γιατι Ενας ολοκληρος κοσμος παρελαυνει οταν το γκριζο γινεται συγγενες με το γαλαζιο και δεν γεμιζει ουτε μια στιγμη λιγο πριν κι αυτον τον υπνο. Να με τυλιξουν οι βραδινες μουσικες να με ξεβρασουν τα πρωινα σ' αγνωστες ακτες γραφοντας στην αμμουδια τις λεξεις ενος καινουριου σκοπου θα κοντυνουν ετσι οι αποστασεις; θα μπορουσα να ψηλαφησω τις ρευστες διαθεσεις; Να μεινω πισω απο τη δαντελλενια οψη; Ακομα μια φορα θα δοκιμασω να περασω το κατωφλι. |