a

Εδω γραφω ισως γιατι θελω να πω πως καθε "ημερολογιο" ταξιδιου φανερωνει πως, οταν εχει σημανει η ωρα της...συγγραφης (!),
το ετοιμο υλικο δεν ισχυει θετικα για την...εμπυρετη σκεψη που μας παιρνει και μας σηκωνει...Ουτε η σκεψη αυτη μπορει να κανει τιποτα για ενα ετοιμο υλικο
(οτι εγινε-εγινε πια), ειδικα οταν αυτο, ειναι κατα καποιο τροπο "ποιηματα"...Θυμαμαι συχνα πως η επαναληψη αγαπημενων πραγματων-στιχων-εικονων-παραλλαγων-"καταθεσεων"-σκεψεων, παραγει την ΕΝΝΟΙΑ την καινουρια και ισως ετσι να περισωζεται η μοναδικοτητα και το θαυμα οσων "αναμασαμε"...
Και αν ο πλανητης των αντικατοπτρισμων μεσα απο το αναληθες οδηγησει στο αληθινο-και το αντιθετο-εστω και για κατι ασημαντο...ε τοτε, καλο ταξιδι...Η αληθεια αλλωστε και το ψευτικο, υπαρχει και δεν υπαρχει, φαινεται και δεν φαινεται, αναλογα με το ενα, τη μοναδα, το προσωπο: "αυτο απο το οποιο υπαρχει το υπαρχον"... "Εγκαρδιες" κουβεντες θα ειναι, σα να θελω ν' αλλαξω υποσχεσεις-μονο, κι οχι φυσικα ν' αλλαξω οτιδηποτε αλλο...Ο πλανητης των αντικατοπτρισμων λεγεται Σερντιλις και σημαινει αυτο που κινειται μεσα σε κατι που δεν κινειται....... "Αβάρα, Κυριε, Απωσον"!!...προειδοποιηση για να κανετε βηματα πισω...