Η προσεδάφισή μας ήταν απόλυτα πετυχημένη...δηλαδή, μισή προσεδάφιση και μισή προσθαλάσσωση ήταν αφού το σκάφος βρίσκεται ήδη σχεδόν κατά το ήμισυ μέσα στο νερό...ήταν όμως το μόνο σημείο που μας επέτρεπε να προσεδαφιστούμε με ασφάλεια...Πάντως, είναι παράξενο να υπάρχει θάλασσα σ' αυτόν τον άγονο και πετρώδη αστεροειδή...κι αυτό τον κάνει ακόμα πιο ενδιαφέροντα αλλά και σε μας επιτρέπει να συνεχίσουμε το ταξίδι μας πλέοντας, κατά όσο χρόνο το εξειδικευμένο συνεργείο των τεχνικών μας θα επισκευάζει το φεγγαρόπλοιο...σας συγχαίρω για την ψυχραιμία που επιδείξατε και για την εμπιστοσύνη με την οποία εξακολουθείτε να μας περιβάλλετε...σε μια δυο μέρες θα έχουν ολοκληρωθεί οι επισκευές και θα συνεχίσουμε κανονικά τις πτήσεις μας...

Ο ΠΙΝΑΚΑΣ Κώστας Χατζής "...Δώσε μου πράσινο απ' τα μάτια σου και χρυσαφί απ' τα μαλλιά σου κι έλα πριν φέξει ο ουρανός έλα να βάψουμε το δρόμο έλα να βάψουμε τον κόσμο και να ξυπνήσει γαλανός. Μπα σε καλό σου, τι κάνεις, στάσου, μη βάζεις μαύρο απ' την καρδιά σου μπα σε καλό σου, μην κλαις, να ζήσεις, θα ξεθωριάσει και θα τον σβήσεις. Δώσε μου κόκκινο απ' τα χείλη σου πορτοκαλί απ' τ' όνειρό σου κι έλα κρυφά στα σκοτεινά έλα να βάψουμε τα τρένα τα σπίτια τα ορφανεμένα και τα λιμάνια γαλανά..."

Τι παράξενα σύννεφα...περίεργος αυτός ο αστεροειδής...πιο ταξιδιάρικα σύννεφα δεν έχω ξανασυναντήσει...σα να σε προσκαλούν ν' ανέβεις πάνω τους και να σε ταξιδέψουν... αλλά αυτό το χρώμα της σκουριάς είναι που ίσως μερικούς να τους τρομάζει... Για σκεφτείτε όμως, πόσες και πόσες βροχές δεν χρειάστηκε να πέσουν για να ξεπλύνουν τη μεταλλική παγωμένη σταθερότητα και να την μετατρέψουν σε σκουριά...πόσοι άνεμοι δεν κουβάλησαν ως εδώ σκόνη από παράξενα μεταλλεύματα, που τόσο πολύ είχαν επενδύσει σ' αυτή την ψυχρή τους σταθερότητα, ώστε δεν πίστευαν ποτέ πως θα μπορούσαν κάποτε να μετακινηθούν... Ότι δείχνει σκληρό είναι που κατά βάθος γνωρίζει τη ματαιότητά του...φτάνει μια βροχή κι ένας δυνατός άνεμος για να το παρασύρουν και να το μεταφέρουν εκεί που ποτέ δε μπορούσε να φανταστεί...κι είναι εκείνο το χρώμα της σκουριάς που υπάρχει για να του θυμίζει πάντα τα ταξίδια που πίστευε πως ποτέ δεν θα έκανε...

"...Η θάλασσα είναι ο μόνος μας σύμμαχος στο χρόνο. Μπροστά στη θέα της τα νοήματα γίνονται αισθήσεις και χάνεσαι πιο εύκολα σε προορισμούς που πάντα αναζητούσες. Σου δίνεται η εντύπωση ότι είσαι για λίγο ο αφέντης, ο οδηγός της μοίρας σου και τότε είσαι έτοιμος να τα δεχτείς όλα. Με μια θάλασσα μέσα στα μάτια του, κάθε άνθρωπος γίνεται καλύτερος..." ΕΥΑ ΟΜΗΡΟΛΗ - ΟΙ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΟΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΛΑΘΟΣ Αρλέτα "...Ζω με λάθος τρόπο σ' ένα λάθος σπίτι σε μια λάθος πόλη σε μια λάθος εποχή. Λάθος κι από λάθος λανθασμένα κατά λάθος λαθροθήρας, λαθρομάχος λαθροκυνηγός. Ήρθα λάθος μέρα με μια λάθος πτήση σε λάθος πλανήτη σε μια λάθος εκπομπή. Κι είπα, κατά λάθος πάλι, να σ' ερωτευτώ μήπως, κατά λάθος πάλι, κάνω και κάτι σωστό..."

"...Μερικά περιστατικά είναι αξέχαστα. Πολλοί λένε ότι τα συναισθήματα σβήνονται από το χρόνο, μέσα στον ίδιο το χρόνο. Κι όμως, για μένα, κανένα μικρό συναίσθημα δεν έγινε σκόνη πάνω σε μια σκούρα επιφάνεια. Ποτέ δεν ξέχασα όλες εκείνες τις παρόμοιες νύχτες..." ΕΥΑ ΟΜΗΡΟΛΗ - ΟΙ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΟΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Λίγο πιο χαλαρά;

Αρχή