είμαστε σ' ένα νέο ηλιακό σύστημα και τίποτα εδώ δε μοιάζει με τα συνηθισμένα...όλα θα χρειαστούν τη δική τους "μετάφραση"...πρόκειται για ένα κόσμο εντελώς "διάφανο" κι όμως τόσο καλά κρυμμένο στα βάθη του απείρου...και τι καλύτερο για να ξεκινήσουμε τη βόλτα μας από μερικά τραγούδια; Μας προστατεύουν πάντα από κάθε κακό συναπάντημα...
"...Όπου κι αν σας βρίσκει το κακό αδέρφια, όπου κι αν θολώνει ο νούς σας, τραγουδάτε. Γιατί το τραγούδι είναι σημείο αναφοράς. Είναι ένας κορμός δέντρου για να πιαστείς και να παλέψεις με τα κύματα στη φουρτούνα. Είναι ένας ύμνος στη ζωή, στον αγώνα, στην αγάπη, σε πράγματα αιώνια και ακατάλυτα. Είναι μια παρηγοριά και μια ελπίδα..."
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΦΡΟΝΙΜΑ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
"...Σβήνω τα χνάρια μου, δεν θα με βρείτε
ότι κι αν είπα θα το πάρω και θα φύγω
ότι κι αν έκανα δεν εξηγείται
κι απ' την αλήθεια μου τη νύχτα ξετυλίγω.
Σβήνω τα φώτα να δω πώς άρχισα
τα πιο καλά παιδιά πιστεύουν παραμύθια
γυρνάω στα πρώτα μου, σ' εκείνα που άφησα
βλέπω ένα όνειρο που κόβει σαν αλήθεια.
"Φρόνιμα κούκλα μου", λέω στη ψυχή μου
"όλα θα γίνουν όπως τα 'χουμε σχεδιάσει
στο φως θα γίνεσαι ξανά δική μου
και στο σκοτάδι θα σε χάνω μες στα δάση".
Τους φόβους ξέμαθα σε κύκλους κλείνομαι
δεμένο πάνω μου το ψέμα της ζωής μου
στα φώτα έμαθα σκιά να γίνομαι
ξένο καράβι μίας θάλασσας δικής μου.
Όμως το ψέμα μου το βράδυ λύνεται
παίρνει ζωή απ' τη ζωή, γίνεται αλήθεια
τι κι αν το αίμα μου κρασί δεν γίνεται
σκοτώνουν τα όνειρα όταν γίνονται συνήθεια..."
ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ
Διονύσης Τσακνής
"...Έρημη πόλη, ταξιδιώτης εγώ
στις γραμμές ενός τρένου
που θέλει στο αύριο να φτάσει.
Άστεγα όνειρα μου παίζουν κρυφτό
στην αντίπερα όχθη
δυο άγγελοι μ' έχουν περάσει.
Δεν ήρθα εδώ να φωνάξω με σημαίες και ζήτω
ψάχνω να 'βρω υλικό για το δικό μου το μύθο
λόγια σκληρά που θ' ανάψουν φωτιές και θα κάψουν
ό,τι με θέλει ως τα τώρα νεκρό-ζωντανό.
Νόμοι αγύρτες οδηγούν στο χαμό
το τιμόνι του πλοίου κυβερνούν
μεθυσμένοι διαβόλοι.
Και στης Ιθάκης το γλυκό πηγαιμό
να μου βάλουν δεσμά
και εμπόδια θέλησαν όλοι.
Διαλεξε χρώμα μου λέει μια φωνή
και σκασμός, τσιμουδιά
μην τυχόν και ξυπνήσει η πατρίδα.
Κλείνω τ' αυτιά μου και σηκώνω πανιά
μ' ένα σκύλο πιστό συντροφιά
και την ελπίδα πυξίδα..."
