ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ
Παντελής Θεοχαρίδης
"...Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες, ήταν δέντρα
που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες στην πέτρα.
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν, νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει.
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ, το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ, ανάσα μου κι αέρας.
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα, σε αισθήματα υγρά
τον μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει..."
ΚΟΥΠΑΣΤΗ
Άλκηστις Πρωτοψάλτη
"...Τα μάτια κλείστε
γλυκά ακουμπήστε στην κουπαστή
το σώμα αφήστε
φτερό στον άνεμο να ζαλιστεί.
Είναι μια νύχτα
μια τρελή βραδιά
που λάμπουν τ' άστρα
λάμπει κι η καρδιά
και κάπου απέναντι
είναι το νησί
που 'χει κοράλια
κι αμμουδιά χρυσή
κι αυτό τ'αγέρι-πως
κυλάει σαν χέρι-πως
και φέρνει σήμερα
μια τέτοια χίμαιρα
ξανά στο φως.
Τα μάτια κλείστε
γλυκά ακουμπήστε στην κουπαστή
το χρόνο αφήστε
καινούρια ψέμματα να φανταστεί.
Και τι μας νοιάζει πια
αφού η νύχτα πήρε τα κουπιά
τα μάτια κλείστε
και δώστε στ' όνειρο τρελά φιλιά..."
ΤΩΡΑ ΞΕΡΩ
Μαρία Φαραντούρη
"...Τα χρόνια μου τα μέτρησα να βρω
το πέρασμα της γης το ιερό.
Η αλήθεια μπρος μας περνά
κι όποιος την αγγίζει πονά
τώρα ξέρω πως κυνηγώ
μιας σβηστής φωτιάς τον καπνό.
Στους κήπους με τα δέντρα τα νεκρά
της Κυριακής ρωτάω τα παιδιά.
Τώρα ξέρω πως θ' ακουστεί
μες στη νύχτα μια μουσική
μια σκληρή τρελή μουσική
των γυμνών καιρών αμοιβή.
Η πόλη σαν το φίδι περπατά
με μάτια που δεν βλέπουν μας κοιτά.
Τώρα ξέρω πως δε μπορεί
η ζωή μας πίσω να 'ρθεί.
Η αλήθεια μπρος μας περνά
κι όποιος την αγγίζει πονά
τώρα ξέρω πως θα ζητώ
μιας σβηστής φωτιάς τον καπνό..."
