Μου αρέσει να συμμετέχετε ενεργά στο ταξίδι...γι' αυτό να μη διστάζετε να ζητάτε το πηδάλιο...δεν είναι ανάγκη να σας προσκαλώ εγώ να το πάρετε...με ξεκουράζετε άλλωστε και μου δίνετε την ευκαιρία να περιφέρομαι στις υπόλοιπες αίθουσες, ανάμεσά σας κι ακόμα στη γαλαρία που κάθονται οι πιο...άτακτοι, γνωστά πειραχτήρια και να γίνομαι μάρτυρας κάθε καινούριου κατορθώματός τους... Προς το παρόν βάζουμε τον αυτόματο πιλότο και χαράζουμε πορεία προς τον επόμενο σταθμό μας...τον πλανήτη της αλήθειας...μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του σύμπαντος αυτός ο πλανήτης...αλλά τα υπόλοιπα όταν φτάσουμε...

ΚΟΣΜΕ ΘΕΛΩ Ελένη Δήμου "...Το καινούριο χιόνι στα παλιά μου βήματα πέφτει και τα λιώνει έχει η αγάπη θύματα κι όποιος τη γλυτώνει σαν κλαρί στο χιόνι στέκει μοναχός. Κόσμε θέλω και δεν θέλω και μπορώ και δεν μπορώ σήκωσε καρδιά το βέλο στο σκοτάδι σου να μπω. Κόσμε θέλω και δεν θέλω και πατώ και δεν πατώ μια με το θεό μιλάω δυο με τον εξαποδώ. Το καινούριο χιόνι τα παλιά εγκλήματα μες στη γη κλειδώνει στου φονιά τα κτήματα η σιωπή φυτρώνει ο καιρός παλιώνει σαν στυφό νερό..."

ΑΟΡΑΤΟ ΔΙΧΤΥ Αλκίνοος Ιωαννίδης "...Έρχομαι απ' της σιωπής τα απόκοσμα τα μέρη κι είδα την πνοή της Γης να φιλιέται με τ' αγέρι. Φέρνω πέντε αναπνοές απ' την άγια ένωσή τους δυο απ' αυτές για να με θες τρεις να καίγεσαι μαζί τους. Πέρα απ' τα όρια του νου μου στον απύθμενο γκρεμό το αόρατό σου δίχτυ ρίξε μου για να πιαστώ. Το φεγγάρι μίλαγε όλη νύχτα για τη μέρα και το φως του φύλαγε μία θέση στον αέρα. Φέρνω πέντε λόγια του σώπα να σου τα ψιθυρίσω στα κρυφά κατώγια του τ' άφαντα να μαρτυρήσω..."

ΕΛΑ ΣΤ' ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας "...Έλα στ' όνειρό μου και περπάτησε κι άμα σταθείς στα ίδια μέρη κι αν αγαπήσεις τις ίδιες μουσικές θα πει ότι τυχαία δεν βρεθήκαμε θα πει ότι δε φύσηξε τυχαία ο άνεμος που σμίγει των ανθρώπων τις καρδιές. Ψεύτικα τραγούδια με κυκλώνουνε κλείνω τ' αυτιά, κλείνω τα μάτια και ταξιδεύω μες στο φως άλλου καιρού και γράφω τ' όνομά σου με το κόκκινο το κόκκινο μελάνι της αγάπης και είμ' εδώ κι αντέχω κι ας φυσάει από παντού. Μικρό καλοκαίρι, κρυφή πυρκαγιά βαθειά μες στην καρδιά μου τώρα καις μικρό καλοκαίρι, κρυφή πυρκαγιά βαθειά μες στην καρδιά μου σιγοκαίς, σιγοκαίς..."

ΗΡΘΕ ΕΝΑΣ ΜΑΓΟΣ Αλκίνοος Ιωαννίδης "...Ήρθε ένας μάγος που έβγαζε ήλιους απ' τα μανίκια κι απ' το καπέλο του έπεφταν νησιά έκλεισε μες στη χούφτα του θαλασσινά χαλίκα την άνοιξες και πέταξαν πουλιά. Κι έγινα κι εγώ ένα λαμπάκι πάνω απ' την υδρόγειο φεγγάρι να βουτήξω στη Μεσόγειο. Μετά ο μάγος έσπασε δυο γυάλινα ποτήρια κι έφτιαξε από τα θρύψαλα νερό "θα κόβεσαι", είπε, "αν μόνη σου το ακουμπάς στα χείλια, θα ξεδιψάς σαν πίνετε κι οι δυο"..."

Θα κάνουμε μια μικρή περέκκλιση από τον αρχικό προορισμό μας...κι αυτό επειδή η ανταπόκρισή σας στην προτροπή μου να πάρετε στα χέρια σας το πηδάλιο ήταν άμεση...και σας ευχαριστώ γι' αυτό...έτσι, αλλάζουμε για λίγο πορεία...η παλαιότερη σε συμμετοχές και πλέον έμπειρη κυβερνήτρια, η Στέλλα, με την οποία πρωτοξεκινήσαμε τα ταξίδια στο άγνωστο, κάθεται στο πηδάλιο και μας ταξιδεύει...

Στον πλανήτη των ευχών

Αρχή