“ชรัณ” เป็นเด็กที่เกิดจากความไม่รับผิดชอบของพ่อแม่ที่ อายุยังน้อยจึงทำให้เป็นคนเศร้าซึม พูดน้อย แต่เป็นมีคุณธรรม มีความรับผิดชอบ มีความดีงามพอๆกับรูปร่างหน้าตาที่งดงาม ของเขา เขาเติบโตมาท่ามกลางความว้าเหว่ แม้เขาจะมีบิดามารดาแต่บิดาของเขาไม่เอาใจใส่ เขารู้แต่เพียงว่าบิดาของเขาอยู่ในฐานะผัวเช่าของผู้หญิงแก่คราวแม่ ข่าวคราวของบิดา เขาเกรียวกราวอยู่ในหน้าหนังสือพิมพ์ในฐานะนายแบบหนุ่มที่เฟื่องฟุ้งที่สุด ของเมืองไทย “ชรัณ”รู้ประวัติของพ่อและแม่จากปากของยายพ่วง คนแก่ของแม่ที่เลี้ยงดูเขามาตั้งแต่เล็ก แต่น้อย ยายพ่วงเคยทำงานอยู่ในบ้านของคุณหญิงรสมัย    และเล่าให้ฟังว่าพ่อเคยเป็นเด็ก ที่คุณหญิงรสมัยเลี้ยงมาอย่างลูกหลาน

“ ไม้เมือง “ เป็นละครสะท้อนสังคมอีกเรื่องหนึ่งแม้จะมีฐานะร่ำรวยสักเพียงไหน แต่เงินก็ไม่สามารถให้ความสุขและความอบอุ่นกับคนที่เรารักได้เสมอไป ซึ่งบริษัท ทีวีซีน จำกัดได้นำบทประพันธ์ของ “ โสภาค สุวรรณ “ มาสร้างเป็นละครโทรทัศน์โดย “เอกลิขิต “ กำกับการแสดงโดย “ สุประวัติ ปัทมสูต “ ออกอากาศทางช่อง 3

--------- บทสัมภาษณ์จากชีวิตดารา----------

แอนดริว เกร็กสัน รับบท "ชรัณ"

แอนดริว : "ที่ผ่าน ๆ มา บทส่วนใหญ่ที่ได้รับจะเป็นแนววัยรุ่นสนุกสนาน เป็นตัวของตัวเอง แต่พอ "ไม้เมือง" ก็เลยเป็นละครเรื่องแรกของผมที่รับบทหนักแล้วซีเรียสมาก คือ ผมต้องเป็นเด็กที่ชีวิตมีปัญหา แต่พื้นฐานจิตใจดี ก็ยากครับ ผมอ่านหนังสือเรื่องนี้จบสองรอบ เพื่อเตรียมตัวลำดับเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่อง เรียกว่าทำการบ้านหนัก ใช้เวลาในการเตรียมตัวนานกว่าทุกเรื่องที่ผ่านมา ฉะนั้น ถือได้ว่าเรื่องนี้ยังใหม่มากทั้งคาแรกเตอร์ ผู้ร่วมงาน และพ่ออี๊ด สุประวัติ ผู้กำกับก็เป็นครั้งแรกที่ผมได้ร่วมงานด้วยครับ"

ประทับใจอะไรในตัวละครตัวนี้
แอนดริว : "ที่โดนใจเป็นพิเศษสำหรับผมคือตัว ชรัณ ในเรื่องนี้ จะมีตั้งแต่ช่วงเด็กจนโต เป็นหนุ่ม ก็คือช่วงของผมและเรื่อยมาถึงช่วงที่มีลูก ที่มีลูกเพราะพ่อวางแผน แกล้งผู้หญิงคนหนึ่งเพื่อแก้แค้น ก็เลยมีลูกตั้งแต่วัยรุ่นอยู่ ซึ่งพอผมอ่านบทถึงตอนนี้รู้สึกอินมาก คือสลดใจตอนที่ต้องทำหน้าที่พ่อคนเดียว ต้องเป็นคนเลี้ยงดูลูกเองตั้งแต่เกิด เพราะ"เกลียวไหม" เกลียดเราสองพ่อลูกมาก จึงทิ้งให้ ผมเลี้ยงเอง ก็สนุกดี เป็นอีกอารมณ์หนึ่ง และที่สำคัญผมได้มีโอกาสสัมผัสกับเด็กแรกเกิดในตู้อบของโรงพยาบาลจริง ๆ ในเรื่อง ลูกผมคลอดออกมาก่อนกำหนดจึงไม่แข็งแรง ด้วยความรักลูกจึงขอหมอเข้าไปนั่งอยู่กับลูกและจับมือไว้ตลอด ซึ่งวันที่ถ่ายฉากนี้ทางโรงพยาบาลเขามีเด็กแรกเกิดที่ร่างกายไม่แข็งแรงนอนในตู้อบจริง ๆ อยู่แล้วคุณแม่ของเด็กเขาอนุญาตให้ถ่ายได้ แต่ห้ามใช้ไฟ และให้ผมได้เข้าไปอยู่ในห้องได้คนเดียว ก็ต้องฆ่าเชื้อสวมชุดของที่นั่น ซึ่งความรู้สึกของผม ขณะที่นั่งจับมือเด็กมันตื้นตันนะครับ เหมือนเขาเต็มใจด้วย คือเด็กนอนลืมตาแป๋วไม่ดิ้น ไม่กลัวผม นอนนิ่งให้ผมจับ ก็มีขยับแข้ง ขยับขา ฉากนี้ถ่ายทำนานเหมือนกัน เพราะต้องใช้ภาพหลายมุม ผมรู้สึกดีและผูกพันกับเด็กครับ"

พอได้ทำงานกับพ่ออี๊ด (ผู้กำกับ) แล้วเป็นอย่างไรบ้าง
แอนดริว : "โอ้โห ! พ่ออี๊ดใจดีมากครับ เป็นผู้ใหญ่ที่ให้คำแนะนำ แล้วสอนผมเกี่ยวกับอารมณ์ต่างๆในเรื่องนี้ ก็ไม่หนักใจอะไรถึงจะเป็นครั้งแรกที่ผมได้ร่วมงานกับพ่ออี๊ด ผมก็เลยสบายใจครับ"

น้องเบนซ์ พรชิตา  พูดถึงบทบาทของ "เกลียวไหม" ว่า    "ปากจัด    เจอหน้าพระเอกก็ชอบว่าเขาทุกที      เป็นคนก้าวร้าว   ดูภาพภายนอกเหมือนเป็นคนนิสัยไม่ดี     แต่ในความเป็นจริง     เกลียวไหมเป็นคนน่าสงสาร     เธอมีปมด้อยเพราะขาดความ รัก      เรื่องนี้โตขึ้นมาอีกนิด   เพราะมีลูกด้วยในเรื่องน่ะ" - ไม่คิดว่าแก่ไป หรือที่ต้องมีลูกด้วย "ในเรื่องนี้มีลูกเพราะความผิดพลาดในชีวิต      และเบนซ์คิดว่ามันคือการแสดง       นักแสดงที่ดีต้องเล่นได้     และที่ผู้ใหญ่ เลือกเราก็คิดว่าเราต้องทำได้"

- กับแอนดริวเป็นอย่างไร    ต้องเล่นด้วยกัน    สนิทกันไหม ?

"สมัยก่อนเคยสนิทเพราะเล่นหนังด้วยกัน   คือ "กองร้อย 501 ริมแดงภาค 2"     แต่หลังจากนั้นก็ห่างกันไปและไม่ ค่อยเจอ   พอเจอกันเรื่องนี้ก็ต้องเริ่มใหม่       ถึงตอนนี้ก็สบายมาก        ทำงานด้วยกันดีค่ะ     ราบรื่นดีทุกอย่าง"