Fejaislame

FAMILJA E SHËNDOSH SHOQËRIA E SHËNDOSH

Audio dhe Video Islame

Kur'an dhe sunnet

Bashkësia Islame-Maqedoni

Bashkësia Islame-Kosov



	Të fillojmë prej cerdhes së familjes, ku ndizet dhe ku fiket (shuhet) shkëndia e dritës së jetës sonë – d.m.th. ku lindim, jetojmë dhe ku vdesim. Do të fillojmë aty nga kan filluar hapat e parë të jetës, aty ku fillon dhe ku përfundon rrethi i jetës sonë. Ajo që është më parësore që t’i kushtohet tërë brengosje dhe kujdesi nga familja, e cila krijon dhe edukon anëtarët e shoqërisë dhe të bashkësisë njerëzore. Në qerdhen shtëpiake të dashuris themelohet një pjesë e madhe e fatit të kësaj bote. Prej familjeve të lumtura burojnë rrezet e lumturisë në mbarë shoqërinë njerëzore, kurse fatëkeqësinë e familjeve jo të lumtura e përjetojnë tërë bashkësia. Prej familjes pra, fillojnë themelet e shëndosha ose jo të shëndosha të tërë nderteses së shoqërisë njerëzore-gjegjësisht bashkësisë njerëzore. Jeta bashkëshortore është themel i familjes, kurse familja themel i bashkësisë njerëzore. Sa më shumë qift të lumtur bashkëshortor, aq më shumë familje të lumtura e të qeta dhe në bazë të kësaj më pak brengosje e probleme për vet shoqërinë njerëzore. Askush më nuk e detyron individin prej familjes së tij shtëpiakë, të cilës i ka borgj tërë dashurinë, brengosjen dhe përkujdesjen. Dashuria dhe harmonia në martesë dhe në familje, është kënaqësi e vërtetë. Kjo është “XHENNETI I KËSAJ BOTE”, në të cilën fitohët xhenneti i vërtetë i Ahiretit. Mosharmonia në martesë dhe në familje është “XHENNETI I KËSAJ BOTE”. Aty ku çdo anëtar i familjes i përmbush detyrat e tia familjare: Burri (bashkë-shorti) të vetat, fëmijët të vetat, aty mbretëron harmonia dhe lulëzon lumturia. Nga ajo familje ku dëgjohet grindjet, sharjet, fyrjet etj., aty nuk ka fat as lumturi. Mosharmonia në familje rrjedh nga mungesa e vetëdijes për detyrimet dhe përgjegjësitë ndaj familjes. Shkalla e ulët e edukatës morale, alkooli dhe mosbesnikëria bashkëshortore, janë shkaktarët më të shpeshtë për shuajtjen e vetëdijes familjare. Megjithëatë, fatkeqësitë më të shumta familjare janë pasojë e përdorimit të alkoolit dhe numri më i madh i familjeve të deshtuara janë të dhëna pas alkoolit. Në atë familje ku bashkëshorti është i dehur, i keq dhe jo i sjellshëm, e nuk kujdeset për shtëpinë, bashkëshorten, fëmijët apo aty ku bashkëshortja orjentohet drejtimeve të ndaluara (haram) dhe e len anash shtëpinë, bash-këshortin e fëmijët krijohen arrogant të rinjë, aty ku janë të pranishme grindjet dhe rrahjet e përditshme, shikojmë “XHEHENNEMIN E VËRTETË TË KËSAJ BOTE” , në vujtjet e të cilit fitohet xhehennemi i vërtetë i Ahiretit. Për atë islami i ka kushtuar kujdes të madh marrëdhanieve bashkëshortore dhe familjare. Në mënyrën më të ashpër ka urdhëruar rrespektimin e të drejtave dhe detyrave në mes bashkëshortit dhe bashkëshortes. Në mënyrë më të rrept janë të mbrojtura autoriteti dhe dinjiteti i çdo qifti bashkëshortor që në mënyrë reciproke detyrohet të çmohet dhe nderohet. Pastertia e jetës bashkëshortore është e pacenueshme dhe nuk ka asnjë arsye, asnjë shkak, i cili mund ta arsyetojë thyerjen e besimit në jetën bashkëshortore. Jeta e përbashkët në bashkësi jashtëmartesore është e gjykuar si thyerje e besimit në jetën bashkëshortore. E kjo është kështu e gjykuar në interes të jetës së qetë dhe të lumtur pasardhësve të pafajshëm, të cilët nuk guxojnë pa fije faji t’i perjetojnë gabimet e të tjerëve. Jeta bashkëshortore duhet te vendoset në temele sa më të shëndosha, të përforcuar me dashuri, me mirkuptim e pelqim, të bashkë-shortëve, e krejt kjo në interes të përbashkët të pasardhësve dhe ardhmerisë së tyre të lumtur. Detyrimet (obligimet) në mes bashkëshortëve pak a shumë sot janë të njohura për të gjithë. Por gjithnjë edhe sot, në atë drejtim parase gjithash më e rëndësishmia është rrespektimi i përbashkët i vlerave të martesës, besnikëria në mes bashkëshortëve dhe nderi e dinjiteti në jetën e paster e të moralshme elemente këto të cilat e fuqizojnë bashkëjetesen dhe paqen në jetën bashkëshortore. Bashkëshortit të kujdesshëm, i cili në radhë të parë, parasegjithash e mbartë kujdesin e famijes, ai është i udhëzuar nga Islami. Nëse bashkëshorti me qëllim ndeshet me këtë porosi të Islamit, ai me këtë krijon kushte për marrëdhanie jo të shëndosha në martesë dhe në familje. Bashkë-shorti është pararoja-roja dhe mbrojtësi i parë i familjes, andaj edhe më përgjegjësi për fatin e saj- “ Më i miri musliman është ai i cili është më i disponuari, a më të mirët në mes jush janë ata të cilët kanë maradhënie të mira ndaj bashkë-shorteve të tyre”. Ka thënë Muhammedi s.a.v.s. Ka shumë njerëz të cilët gabojnë kur i nënçmojnë punët shtëpiake, edhe pse një fjalë popullore thotë: “Shtëpia nuk qendron në tokë por në gruan”. “Shumica, sjelljet arrogante marrëdhaniet tiranike ndaj bashkëshorteve të tyre nuk i trajtojnë mëkat, por aq më keq si e drejtë e tyre. Kësisoj qendrimi është që nga themeli gabim dhe primitiv. Veprimet e tilla janë gabime të pafalshme, nga se në vullnetin e mirë, në fjalë të bukura dhe në veprime të njerëzishme askush nuk ka më shumë të drejtë se bashkëshortja e ndershme.-“ Të drejtat e gruas janë të shenjta. Për atë keni kujdes që ndaj bashkëshorteve të silleni në mënyrë sa më të bukur dhe njerëzore, sepse edhe ato bëjnë pjesë në të drejtat e saja të pranuara “. Kështu ka thënë Muhammedi s.a.v.s. “Bashkëshortja e ndershme dhe fisnike është pasuria më e madhe...” edhe më tej vazhdon Pejgamberi s.a.v.s. sepse bashkëshortja e tillë e çmon bashkëshortin e vet. E çmon punën, mundin dhe kujdesin e tij për familje. Ajo ia ruan shtëpinë kujdeset dhe i edukon fëmijët e tij”. Bashkëshortja është mbikqyrese dhe kujdestare në shtëpinë e bashkëshortit të saj dhe do të jep llogari për kopen e saj”. Gjithashtu ka thënë Pejgamberi s.a.v.s. Sjellja pa përgjegjësi ndaj shtëpisë dhe fëmijëve, është mëkat i madh për gruan, sepse, siç e dimë kjo është detyrë kryesore e saj. Në bazë të kuptimit dhe kryerjes së kësaj detyre çmohet vlera e gruas, sa bukur është shprehur për këtë i Dërguari s.a.v.s.: “ Gjithësia dhe të gjitha gjërat në botë kanë vlerën e vet, por bashkë-shortja e ndershme dhe e vetdijshme e ka vleren më të madhe”. Se bashkëshortja e vetdijshme dhe fisnike ka vlera të mëdha, shembulli më i mirë është i H. Fatimes r.a. vajzes së Muhammedit s.a.v.s. dhe bashkëshortja e H. Alis r.a. ku për mbijetesen e mamiljes bënte edhe punë fizike, siç tregon H.Ajshja r.a.: “Prej punës së rëndë duart i qaheshin por ajo mburrej me punën e saj e nuk i vinte turp. Në kohen tonë në mesin e motrave, bashkëshortore dhe nënave tona ka të atilla që nuk e duan punën e aq më keq kujdes shumë të vogël i kushtojnë bashkëshortit e shtëpisë dhe edukimit të fëmijve. E pafalshme është sidomos veprimet e papërgjegjësi prindrore të disa nënave të cilat nuk i mbajnë në gji fëmijët e tyre, por që nga dita e parë i ushqejnë me qumësht artificial, për arsye të ruajtjes së bukurisë trupore. Edhe dergimi i fëmijve nëpër kopshte fëmijësh apo lënia e fëmisë në duart e personit tjetër pa ndonjë arsye të arsyeshme, e sidomos kur atyre u mungon përvoja në atë drejtim, është e tmerrshme për fëmiun, familjen dhe shoqërinë. Fëmiu ka nevojë të domosdoshme për dashurinë prindërore, ajo e rritë, e frymëzon dhe i jep vullnet atij.