Brilliant Blue Episode
8
by
akuma sama
ถ้ายังไงก็อยากให้ Comment มากันจัง เราอยากรู้ว่า Fic เราเป็นไงมั่งน่ะ^_^ please....
Brilliant
Blue Episode 8
ร่างสูงที่ปรากฏตัวออกมากะทันหันเกินความคาดหมายของบุคคลทั้งสอง
ผมยาวดำประบ่านิ่งไม่ไหวติง
ลมบริเวณนั้นนิ่งสงบ
ดวงตาคมกร้าวจ้องมองยังบุคคลที่ตนเองพูดทักทายไปอย่างไม่สบอารมณ์
ก่อนขาเรียวจะก้าวเข้ามาใกล้ๆในขณะที่สายตาของหนุ่มผมทองยังคงจ้องมองอยู่
Sakura!!! Kiyoharu
พูดด้วยอาการตกใจ
ทั้งๆที่เขาอุตส่าห์มาตอนที่คิดว่าเจ้านี่ไม่อยู่แล้ว
เรา
ถูกเจ้านี่หลอกงั้นเหรอ
Sakura
ยืนกระหยิ่มยิ้มย่องราวกับหัวเราะเยาะฝ่ายหนุ่มหัวทองที่มาเยือนบ้านเขาโดยไม่ได้รับเชิญ
มือใหญ่หนายกขึ้นลูบคางเรียวของตนเบาๆ
แล้วหันไปทางร่างบอบบางที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่กับสิงโตตัวโปรดของเขาก่อนจะดึงข้อมือเรียวเล็กให้มาทางเขาแล้วกอดไว้ในอ้อมแขนแกร่งของตน
นี่มันอะไรกัน
Kiyo
Sakura
พวกนายรู้จักกันงั้นเหรอ
Hyde
เอ่ยถามขึ้นด้วยความไม่เข้าใจ
ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมองใบหน้าคมอย่างงงงวยแล้วหันมองบุคคลเบื้องหลังเขาซึ่งเป็นเพื่อนร่วมงานที่บาร์
ไม่เข้าใจ
ทำไม Kiyoharu
ถึงมาที่นี่ได้
รู้ได้ยังไงว่าเขาอยู่ที่นี่
แล้วยังรู้จัก Sakura อีก
ความลับบางอย่างที่เขายังไม่รู้
ถูกทั้งสองคนนี้ปิดบังไว้อย่างนั้นเหรอ
ไม่มีคำตอบใดๆให้ความกระจ่างแก่เขา
มีเพียงฝ่ามืออุ่นหนาที่กระชับกอดและโอบไหล่บางของเขาแน่นขึ้นเพียงเท่านั้น
ดวงตาคมกร้าวยังคงจ้องมองฝ่ายตรงข้ามอยู่อย่างไม่ละสายตา
ฉันจะมาพา Hyde กลับไป
นี่ฉันพูดดีแล้วนะ
Sakura Kiyoharu
พูดขึ้นเสียงนิ่งเรียบราวกับไม่แสดงอาการใดๆแต่ก็สัมผัสได้จากดวงตาคู่นั้นที่ช้อนมองขึ้นด้วยแรงโทสะ
แล้วค่อยเดินเข้าไปใกล้ๆอย่างช้า
จ้องมองร่างบอบบางในอ้อมแขนที่ยืนนิ่งขมวดคิ้วอย่างงงงวย
.Sakura
ยังคงนิ่งเงียบไม่ตอบอะไรไปซักครู่หนึ่ง
ใบหน้าคมซึ่งดูแฝงแรงโทสะ
มากขึ้นจน Hyde
เองรู้สึกได้
แต่ดูเหมือนว่าบุคคลที่กอดเขาอยู่จะพยายามระงับอารมณ์อย่างถึงที่สุด
แล้วค่อยๆพูดออกมาด้วยเสียงทุ้มที่ดูน่าเกรงขามอย่างใจเย็น
หึ
ฉันซื้อคนๆนี้มาจากคนอื่นนี่นา
คงจะยกให้ไม่ได้
เพราะดูจะมีค่ากับฉันมาก
อีกอย่างคนๆนี้ก็เป็นของฉันแล้ว
นายยอมกลับไปดีๆดีกว่าน่า
Kiyoharu
ใบหน้าคมของผู้พูดโน้มลงใกล้ซอกคอของร่างบอบบาง
ใช้ริมฝีปากบางสวยและปลายลิ้นอุ่นของตนลามเลียบริเวณนั้นอย่างช้าๆราวกับจะยั่วยุให้อีกฝ่ายซึ่งเป็นหนุ่มหัวทองเพิ่มแรงโทสะมากยิ่งขึ้นอีก
.
เอาสิ Kiyoharu
นายจะทำอะไรฉันได้
ไอ้แผนของนายที่วางไว้ก่อนหน้านั้น
ฉันทำให้มันจบลงไปแล้ว
นายจะมีสิทธิ์เรียกร้องอะไรอีก
เพราะยังไงคนที่ Hyde
รักมันก็เป็นฉัน!
ใบหน้าของหนุ่มผมทองยิ่งเรียบกว่าเดิมจน
Hyde แปลกใจ
ดวงตากลมโตทอดสายตามองหมัดที่กำแน่นของ
เพื่อนร่วมงาน ของตน
Kiyoharu
เจ็บใจงั้นเหรอ
ที่ฉันกับ Sakura เป็น
หรือว่าที่จริงแล้วนายก็
!!!
ขอโทษทีนะ
ฉันว่านายอยู่ตรงนี้ก็เสียเวลาเปล่า
กลับไปซะเถอะ
Kiyoharu
นายมีงานต้องทำอีกไม่ใช่หรือไง
.
Sakura
พูดเสียงเรียบก่อนจะเดินผ่านหน้าบุคคลนั้นไปพร้อมกับฝ่ามือที่กุมไหล่ร่างเล็กบอบบางอยู่แล้วเดินพาร่างนั้นไปท่ามกลางความเงียบสงัดของบริเวณโดยรอบนั้น
Hyde
เหลือบมองหนุ่มผมทองจากด้านหลังที่เริ่มไกลออกไปอย่างไม่เข้าใจซักครู่
แต่ก็ถูกร่างสูงดึงตัวเข้าไปในบ้านเสียก่อน
Kiyo
ไม่ต้องพูดถึงคนๆนั้น!
เสียงทุ้มกังวาลตวาดกลับทันทีที่ริมฝีปากอิ่มสวยเอ่ยชื่อบุคคลนั้น
ทำเอาร่างบางตรงหน้านิ่วหน้าด้วยความไม่พอใจพร้อมกับช้อนตาขึ้นมองด้วยความตกใจขึ้นมาทันทีในขณะที่ร่างสูงก็ไม่ยอมปล่อยข้อมือเขาให้เป็นอิสระเสียที
Sakura
ถอนหายใจเฮือกอย่างหนักใจก่อนจะกระชากร่างบอบบางนั้นเข้ามาสวมกอดแน่นในอ้อมแขนแกร่งของตน
ใบหน้าคมนั้นซุกลงที่ซอกคอเนียนอย่างนุ่มนวล
เฮ้ย
เป็นอะไรไป
Sakura
หนุ่มหน้าคมนิ่งเงียบไปซักพักก่อนจะเงยหน้าขึ้นจ้องมองดวงหน้าหวานพลางใช้ฝ่ามืออุ่นลูบไล้ดวงหน้านั้นเบาๆ
พรุ่งนี้
ฉันจะพานายไปที่บาร์ที่นายอยู่
แต่ตอนนี้
ฉันจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้นายฟัง
--------------------------------------------------------------------------------------------
เจ้าเล่ห์ที่สุด!!!
คนอย่างนายน่ะนะ
Sakura
จู่ๆก็มาต่อรองแบบนี้หน้าตาเฉย
นายมันแย่ที่สุด!!!
เสียงทุ้มเจือหวานตะโกนบ่นไม่หยุดให้ร่างสูงที่นอบเท้าคางอยู่บนเตียงนุ่มข้างๆเขาฟังอย่างไม่พอใจพลางทำหน้าเง้างอไม่ยอมความ
ผู้ถูกโวยวายส่ไม่ได้พูดอะไรตอบกลับเพียงแค่ยิ้มให้บางเขาพลางกระชับกอดร่างบอบบางที่เปลือยเปล่าเคียงข้างเขาแน่นแล้วหัวเราะชอบใจดูเหมือนจะสนุกสนานในการกระทำของตน
อ้าว
ฉันไม่ได้บอกก่อนเหรอ
เฮอะ!
ที่อย่างนี้ล่ะมาทำอารมณ์ดี
ทำไมฉันถึงได้เสียทีนายแทบทุกทีนะ
เจ็บใจโว้ย!!!
Hyde
พูดออกมาด้วยท่าทีรำคาญก่อนจะสะบัดตัวหนีอีกฝ่ายแต่ร่างสูงข้างเขาก็กอดไม่ซะแน่นจนดิ้นไปไหนไม่ได้
นายนี่หลอกง่ายชะมัด
ถึงได้โดนจับมาขายอย่างนี้ไงเล่า
เสียงทุ้มกังวาลเปล่งเสียงเรียบก่อนเจ้าของเสียงจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูงโดยที่ยังมีสายตาร่างเล็กมองอย่างค้อนเคืองอยู่เนืองๆ
Hyde
เริ่มขยับตัวเข้าใกล้ร่างสูงมากขึ้นพร้อมกับเขยื้อนหน้าหวานเข้าใกล้ใบหน้าคมดูไม่ค่อยพอใจเท่าไรนัก
จะเล่าเรื่องก็เล่ามาสิ!
อุตส่าห์ยอมทำตามข้อตกลงแล้วนะ
บอกมาสิ
บอกมา
ว่าพลางแขนเรียวเล็กก็เขย่าตัวร่างสูงให้ยอมเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
Sakura
ถอนบุหรี่ออกจากปากก่อนจะพ่นควันออกมาลอยฟุ้งกลางอากาศ
ใบหน้าคมหันหน้าไปทางร่างเล็กที่ตั้งท่ารอฟังเรื่องเขาอยู่
แล้วจึงเอ่ยถามขึ้น
นายรู้จัก Kiyoharu
มานายหรือยัง?
ก็
Kiyoharu
ทำงานก่อนหน้าฉัน ก็ 2
ปีได้
ถามทำไม?
คิดจะเสเปลี่ยนเรื่องรึไง
ต้องทำตามที่บอกไว้สิ
Hyde
พูดขึ้นพลางช้อนตามองดวงหน้าคมด้วยท่าทางหาเรื่องเอาการอยู่
แต่ในสายตาของชายร่างสูงมันดูเหมือนกับเด็กน้อยไร้เดียงสาที่เอาแต่งอนอยู่บ่อยครั้งเพียงเท่านั้น
เขาหัวเราะเบาๆกลั้วในลำคอ
ก่อนจะลูบไล้เรือนผมสีน้ำตาลยาวสลวยนั้นเบาๆ
อืม
ถ้างั้นฉันก็จะเล่าให้ฟังทั้งหมด
Sakura
พูดพลางกอดร่างบอบบางก่อนใช้คางเรียวของจนวางทับที่ไหล่เล็กบางของร่างที่ถูกกอด
แล้วเล่าย้อนกลับไป
-------------------------------------------------------------------------------------
ร่างเล็กบอบบางสาวเท้าเล็กๆของตนเดินเข้าไปในบาร์ใหญ๋ใจกลางตัวเมืองแห่งหนึ่ง
พร้อมกับมือเรียวเล็กที่ถือกระดาษขาวซึ่งกรอกรายละเอียดตัวเองพร้อมรูปถ่ายไปด้วย
ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปภายใน
สายตาจากดวงตากลมโตคู่งามก็สาดมองไปโดยรอบสถานที่ที่ปราศจากผู้คน
ใช่สิ
ตอนนี้ตอนกลางวันบาร์ที่ไหนจะเปิด
แล้วเจ้าของร่านอยู่ไหนหว่า
ฉันมาสมัครงานนะ
เฮ้ย
เธอ
มันทำอะไรที่นี่
บาร์ยังไม่เปิดหรอกนะ
เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลังทำให้ร่างบางสะดุ้งก่อนจะรีบหันควับตามเสียงเรียกนั้นในทันที
เอ่อ
คุณเป็นใครครับ
เขาถามไปด้วยความสงสัย
แต่ดูจะน้อยกว่าผู้ถูกถามที่ทำท่าขมวดคิ้วนิ่วหน้าทันทีเมื่อได้ยินประโยคที่เขาพูด
ร่างเล็กเดินเข้าไปใกล้ๆผู้นั้นก่อนจะเอ่ยถามขึ้นแก่คนตรงหน้าอีกครั้ง
เอ่อ
ผมชื่อ Hyde ครับ
แล้วคุณเป็นพนักงานที่นี่หรือเปล่า
คือ ผมมาสมัครงาน
เขาพูดแนะนำตัวแก่บุคคลตรงหน้า
นิ่ง
สีหน้าบุคคลนั้นยังคงดูราวกับอึ้งในตัวเขาอยู่
Hyde
ใช้มือเรียวเล็กของตนยกขึ้นเลื่อนขึ้นเลื่อนลงกลางอากาศผ่านหน้าผู้นั้นอยู่นานกว่าจะได้สติแล้วค่อยๆยื่นดวงหน้าเข้าไปใกล้
ทันใดนั้นฝ่ามือใหญ่ก็ตะปบจับที่หน้าอกของร่างเล็กทันทีพร้อมกับลูบขึ้นลูบลงอย่างไม่เชื่อสายตา
ผู้ชายจริงๆเหรอวะ!!! ไอ้บ้า!!!จะทำอะไรวะ!
ผัวะ!!!!
มือเรียวเล็กกำหมัดชกในทันทีอย่างไม่ต้องยั้งคิดคนผู้ที่ดูเหมือนจะลวมลามเขาแทบลงไปกองกับพื้นด้วยแรงหมัดจนตัวเอียงของ
Hyde
เสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นก้องภายในบาร์นั้นจนทำให้พนักงานในร้านคนอื่นๆพากันตกใจเสียงโวยวาย
รีบออกมาดูในทันที
เฮ้ย!!!เกิดอะไรขึ้นวะไอ้
Ken!!
ทำไมแกลงไปนอนฟุบอย่างนั้นล่ะ
เสียงหนึ่งตะโกนขึ้นอย่างตกใจพร้อมกับนำร่างสูงโปร่งของตนวิ่งถลามาหาเพื่อนของตนซึ่งเป็นพนักงานที่บาร์เช่นกัน
ผู้ถูกชกค่อยๆลุกขึ้นมาเช็ดเลือดที่กลบริมฝีปากออกแต่ยังไม่ทันจะได้โวยวานใส่ร่างเล็กที่ยืนหอบหายใจด้วยความโกรธหรือชกตอบกลับให้สาแก่ใจ
เสียงหนึ่งก็หยุดการกระทำที่คิดไว้ในหัวสมองของเขาไว้เสียก่อน
ไปทำอย่างกับลวนลามเขาอย่างนั้นก็สมควรอยู่หรอกนะ
หนุ่มผมทองที่เดินมาจากข้างๆเคาเตอร์หยุดยืนอยู่ข้างๆร่างเล็กบอบบาง
เจ้านี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่
เขายิ้มให้แก่ร่างนั้นซักเล็กน้อยก่อนจะยื่นมือมาเช็คแฮนด์ทำความรู้จักกับอีกฝ่าย
หวัดดี
ฉันชื่อ Kiyoharu
แล้วนายล่ะ
Hyde ยินดีที่ได้รู้จัก
ร่างเล็กตอบกลับไปด้วยเสียงเรียบเนื่องจากยังไม่คลายอารมณ์ขุ่นจากเหตุการณ์เมื่อครู่พลางยื่นมือของตนจับมืออีกฝ่าย
Hyde
ไม่รอช้ารีบยื่นใบสมัครแก่คนตรงหน้าในทันทีเพื่อไม่ให้เสียเวลา
อย่างน้อยก็ดูท่าว่าคนๆนี้จะดูเป็นงานเป็นการกว่าคนอื่นๆ
เอ่อ
นี่ใบสมัครของผมครับ
ผมอยากพบเจ้าของร้านที่นี่
นายไม่มีทางพบเขาได้หรอก
Boss
เราไม่เคยให้ใครเห็นหน้าเลย
ร่างสูงโปร่งผมยาวน้ำตาลที่นิ่งเงียบอยู่นานเอ่ยขึ้นให้เขาได้เข้าใจความ
ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ๆ
แล้วแนะนำตัวแก่ร่างเล็ก
ยินดีที่ได้รู้จักนะ
ฉันชื่อ
Tetsuya เรียก Tetsu ก็ได้
ส่วนเจ้าคนที่นายชกไปเมื่อกี้ชื่อเจ้า
Ken
ส่วนไปสมัครฉันจะส่งไปให้
Boss ทางจดหมายให้
เขาพูดพลางหยิบเอกสารซึ่งเป็นใบสมัครงานจากในมือเรียวเล็กนั้นมาแล้วเดินไปที่ห้องข้างในทันที
หนุ่มหัวทองหันมาทางดวงหน้าสวยนั้นก่อนจะเดินเข้าไปใกล้อีก
เอ่อ
Hyde
แล้วนายคิดว่าจะมาทำหน้าที่อะไรที่นี่ล่ะ
Kiyoharu
ถามขึ้นด้วยใบหน้าเจือยิ้มในขณะที่เจ้า
Ken
ก็ยืนเกาหัวแกรกๆอยู่ข้างๆ
ริมฝีปากอิ่มเผยยิ้มให้ทั้งคู่ซักเล็กน้อยก่อนจะตอบไปด้วยความมั่นใจในทันที
นักร้องของที่นี่ครับ
ผมจะมาเป็นนักร้องของบาร์
อืม
งั้นก็ต้อง Test
เสียงกันหน่อยแล้ว
หนุ่มหัวทองพูดพลางจูงมือเรียวของร่างเล็กบางให้เดินตามเขาไปยังวทีขนาดเล็กพอเหมาะซึ่งมันก็ดูจะเหมาะสมดีกับนักร้องใหม่ของบาร์ที่ตัวกะทัดรัดอย่าง
Hyde
แล้วจัดแจงผลักหลังร่างนั้นให้อยู่กลางเวทีก่อนจะเปิดระบบเครื่องเสียงต่างให้พร้อมที่จะปฏิบัติการต้อนรับเสียงของหนุ่มหน้าสวยกลางเวที
เอาล่ะ
ไมค์ก็ O.K.
เครื่องเสียงก็พร้อม
ไหนลองร้องให้ฟังซักเพลงซิ
Kiyoharu
พูดแล้วตบมือต้อนรับดวงหน้าสวยที่เจือยิ้มอยู่
จากนั้นริมฝีปากอิ่มสวยจึงเริ่มขยับร้องเพลงออกมาด้วยท่วงทำนองที่ช้าๆฟังดูไพเราะหู
ดวงหน้าสวยหลับตาพริ้มเมื่อเข้าถึงอารมณ์เพลง
สายตาหนุ่มผมทองทอดมองอย่างไม่อาจละสายตาได้
ทำไมน่าเชื่อ
ทำไมคนๆนี้ถึงได้สวยได้ขนาดนี้นะ
ทั้งๆที่เป็นผู้ชายแท้ๆ
นั้นแหละคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาคิดกับ
Hyde ในระดับที่เกินคำว่า เพื่อน
ไปเสียแล้ว
==========================================================
Hyde
ไม่เขียนจดหมายหา Boss
บ้างเหรอ
เสียงชายหนุ่มถามมาจากด้านหลังของเขา
ในขณะที่ผู้ถูกถามกำลังเก็บอุปกรณ์และเครื่องเสียงให้เข้าที่เรียบร้อย
ดวงหน้าหวานหันมาด้วยท่าทางงงๆพลางมุ่นคิ้วเรียวสวยไม่เข้าใจคำถามกระจ่างนัก
จดหมาย?
เขียนทำไม Tetsu Hyde
พูดถามร่างสูงโปร่งที่เดินเข้ามาพร้อมกับเพื่อนซี้ของเขา
Tetsu
ถอนหายใจก่อนจะค่อยๆอธิบายเรื่องราวให้ฟังทั้งหมดอย่างช้าๆให้แก่สมาชิกใหม่ที่ดูจะไม่รู้เรื่องอะไรเสียเลย
เฮ้อ
บาร์ที่นี่มันประหลาดอย่างนี้แหละ
คือว่า
พวกเราไม่มีโอกาสได้เจอ
Boss ของเราเลย
แม้แต่ครั้งเดียว
เขาปิดบังตัวเองน่ะ
แต่เราก็คอยส่งจดหมายคุยแล้วก็เล่าเรื่องกับ
Boss
จนกลายเป็นธรรมเนียมไปแล้ว
แล้วอีกอย่าง
Boss
เขียนมาว่าอยากรู้จักนายในฐานะสมาชิกใหม่ของที่นี่น่ะ
อ้าว
ไม่มีใครเคยเห็น
Boss เลยเหรอ
แล้วงานที่บาร์ก็ไม่เคยมาดูอย่างนี้
ร่างบอบบางถามพลางใช้มือเรียวเล็กของตนถึงยางมัดผมที่รวบผมน้ำตาลของตนไว้อย่างง่ายๆออก
ปล่อยผมยาวเกือบถึงกลางหลังสยายไปตามธรรมชาติ
มีอยู่คนหนึ่งล่ะ
Kiyoharu
เคยสนิทกับ Boss
และก็รู้จักกันมาก่อน
งั้นเหรอ
งั้นก็ได้
เดี๋ยวฉันจะเขียนไปล่ะกัน
อืม
จะเขียนว่าอะไรดีหว่า
Hyde
ตอบตกลงง่ายๆพลางยิ้มเจือใบหน้าหวานที่กำลังครุ่นคิดถ้อยคำส่งถึงเจ้านายนิรนามของเขาแต่ก็ประยิ้มได้ไม่นานเท่าไรนักก็ต้องเบ้หน้าไม่พอใจปนรำคาญเมื่อลำแขนนที่เขาคุ้นเคยโผล่ล็อคคอพร้อมกับใบหน้าของหนุ่มหัวทองยิ้มระรื่นกวนประสาท
เฮ้ย
ปล่อยเซ่
Kiyoharu
เล่นอย่างนี้อีกแล้วนะ
ร่างเล็กพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ดูไม่จริงจังอะไร
มือเรียวเล็กค่อยๆแกะลำแขนของอีกฝ่ายออกห่างแต่ดูหนุ่มหัวทองยังเนไม่เลิกจนเขาเองเซ็งที่จะต้านเพื่อนร่วมงานที่เริ่มสนิทกันคนนี้ไปเสียแล้ว
โธ่
แค่นี้ก็ยัวะ
ขี้งอนเหมือนเด็กผู้หญิงจริงนะ
Hyde
ไปหาอะไรกินกันดีกว่าน่า
Kiyoharu
พูดชวนก่อนจะลากร่างเล็กให้เดินตามไปกับเขาโดยไม่ฟังเสียงอีกฝ่าย
ไอ้ Kiyo
งานยังไม่เสร็จโว้ย!!!!
เสียงทุ้มของร่างเล็กตะโกนโวยวานพลางดิ้นไปมาจนเล็บเท้าแทบจะจิกลากกับพื้นบาร์ได้ทีเดียว
หนุ่มหัวทองได้แต่หัวเราะหยอกเย้าราวกับสนุกสนาน
ทำไมนะ
อยู่กับเจ้านี่แล้วเขารู้สึกดีชะมัด
.
============================================================
นี่!!Kiyoharu
Boss
ตอบจดหมายฉันด้วยล่ะ
ดูเซ่
ความดีใจแทบล้นปรี่ที่จับได้จากน้ำเสียงทำให้หนุ่มหัวทองผู้ถูกขานรีบหัวควับไปทางร่างเล็กที่กำลังวิ่งตรงมาหาเขา
ผู้เรียกขานนั่งปับข้างๆเขาทันทีก่อนจะยิ่งอย่างร่าเริงราวกับเด็กๆ
แม้ไม่อยากคิดมาก
แต่การกระทำของ
Hyde ก็ทำให้คิด
เขารู้สึกว่า Hyde
ดูจะให้ความสำคัญกับ Boss
เป็นพิเศษ
ได้แต่เก็บความรู้สึกร้อนรุ่มอย่างบอกไม่ถูกไว้ข้างใจไม่แสดงให้อีกฝ่ายเห็น
เฮ้ย
เป็นอะไรไป Kiyoharu
เหม่อเชียว Hyde
พูดขึ้นพลางจ้องหน้าหนุ่มผมทองที่ทอดสายตามองไปตรงหน้าดูไม่มีจุดหมาย
ผู้ถูกเรียกสะดุ้งเรียกสติตนคืนก่อนจะจ้องมองใบหน้าหวานของผู้นั้นอยู่ซักครู่
ก่อนจะยิ้มให้
แต่ยิ้มนั้นราวกับจะไม่แสดงอาการอะไรใดๆทั้งสิ้น
เย็นชาและแฝงไปด้วยอะไรบางอย่างโดยที่ร่างเล็กไม่ได้เอะใจเลยแม้แต่น้อย
===========================================================
เอ้า
Hiro, Pero
ฉันให้พวกแกเป็นค่ามัดจำไว้ก่อน
50,000 เยน ส่วนอีก 50,000
รองานเสร็จแล้วก่อนจะให้ทีหลัง
หนุ่มหัวทองพูดขึ้นเสียงแผ่วเบาพลางยื่นเงินให้แก่บุคคลอีกสองคนที่ยืนสนทนากับอยู่ในตรอกที่ลับสายตาผู้คน
รู้แล้ว
นายเป็นคนชวนคนที่ชื่อ
Hyde
กินเหล้าจนเมาแล้วก็พาไปที่หน้า
Mansion แล้วฉันก็พา Hyde
ที่ถูกมอมไม่รู้เรื่องมาที่รถที่
Pero รออยู่
แล้วก็มาส่งที่บ้านนายที่อยู่อีกที่หนึ่งที่ไม่ใช่แถวนี้
1 ใน 2
ของบุคคลแปลกหน้าพูดขึ้นเรียวแผนการทีละขั้นก่อนจะรับเงินจากมือของอีกฝ่ายไว้
อืม
ถูกแล้ว Hiro
ตกลงตามนี่นะ
ฉันถามหน่อยสิ
นายจะทำอย่างนี้ให้มันยุ่งยากทำไมวะ
อีกฝ่ายถามด้วยความไม่เข้าใจพลางมองหน้าหนุ่มหัวทอง
ผู้ถูกถามเลิ่กคิ้วเล็กน้อยก่อนจะยิ้มตอบกลับแล้วเอ่ยคำตอบที่ฟังดูเย็นชาให้แก่ทั้งสองได้ฟัง
ฉันเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน
เพื่อไม่ให้ฉันดูเป็นเหมือนคนผิด
เลยต้องทำอย่างนี้
พวกนายไม่ต้องห่วง
ไม่มีใครรู้เรื่องนี้นอกจากเรา
3 คนเพียงเท่านั้น
เขาพูดก่อนจะกวักมือไล่ทั้งสองออกไป
จากนั้นจึงเริ่มจึงเริ่มปฏิบัติตามแผนที่ตนทำไว้
รอช้าไม่ได้
เขาต้องการ
ต้องการคนๆนี้มากที่สุด
===========================================================
มือเรียวเล็กวางแก้วเหล้าลงบนพื้นโต๊ะบาร์ในเวลาเลิกงานแล้ว
ตอนนี้ทุกคนกลับไปหมดแล้ว
เหลือเพียงร่างเล็กกับเพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่งเพียงเท่านั้น
ดวงตากลมโตหรี่ปรือใกล้ปิด
ร่างเล็กฟุบลงไปกับเคาเตอร์ด้วยอาการเมาปะปนกับความง่วง
ตอนนี้สติแทบเลือนหายเห็นเลือนลางเพียงแค่ใบหน้าของหนุ่มผมทอง
อืม
Kiyoharu
ไม่ไหวแล้ว
ส่งฉันกลับ
Mansion หน่อยสิ
ได้ไหม?
เสียงพูดงัวเงียจนเป็นเสียงพึมพำกล่าวแก่ผู้นั่งข้าง
ตอนนี้ดวงตากลมโตได้ปิดลงแล้วเนื่องจากความเหนื่อยอ่อนและอาการเมา
ผู้ถูกถามยิ้มให้ซักครู่ก่อนจะลูบใบหน้านวลขาวเบาๆแล้วก้มลงจูบที่แก้มใสของร่างที่ไร้สติ
คงจะไม่ได้หรอกนะ Hyde
.
==========================================================
เนี่ยเหรอ Hyde
คนที่เจ้า
Kiyoharu มันหลง
สวยไม่ใช่เล่นเลยว่ะ
ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นผู้ชาย
Hiro
พูดขึ้นพรรณนาร่างบอบบางที่ตนเองอุ้มอยู่ขณะเดินมาที่รถที่เพื่อนของตนจอดรอไว้
Pero
ที่จอดรออยู่ในรถชะโงกหน้ามองดวงหน้าหวานก่อนจะยิ้มอย่างมีเลศนัย
เออว่ะ
สวยจริงๆ
ถาเอาไปขายที่อื่นคงราคาดี
เฮ้ย
Hiro เผลอๆจะได้เป็นล้านเยนก็ได้นะ
คู่หูอีกคนหนึ่งเสนอความคิดที่ทำเอาผู้ฟังตาลุกวาวทันที
เขาจ้องมองดวงหน้าหวานที่หลับสนิทเพราะฤทธิ์ยาซักครู่ก่อนจะยิ้มตอบให้คู่หูของตน
เออ
ก็ดีว่ะ
Pero
ถ้าจะขายคนๆนั้น
ฉันขอซื้อได้ไหมล่ะ
เสียงหนึ่งแทรกขึ้นระหว่างการสนทนาของทั้งสองกะทันหันพลันต้องหันควับไปเมื่อเสียงที่มาไม่ได้อยู่ไกลตัวเลย
ชายแปลกหน้าร่างสูงเดินเข้ามาหาพวกเขาก่อนจะยื่นเงินสดจำนวนมากให้เขาโดยไม่รอเจรจาต่อให้มากความ
นี่เงิน 1,000,000 เยน
คงพอนะ
เขาพูดด้วยเสียงเรียบก่อนจะรับร่างบอบบางมาจาก
Hiro แต่โดยดี
ไม่มีใครต่อรองอะไรต่อ
ชายร่างสูงมองผู้อยู่ในอ้อมแขนของตนด้วยสายตาที่แฝงอะไรบางอย่างไว้ก่อนจะพาร่างนั้นไปกับตน
==========================================================
ไอ้บ้า!!!!!!!ใครใช้ให้แกทำอย่างนี้วะ!!!
Kiyoharu
ออกหมัดฝ่ายตรงข้ามสุดแรงเกิดจนล้มหงายด้วยแรงโทสะที่มีมาก
ผู้ถูกชกค่อยๆลุกขึ้นก่อนจะชกอีกฝ่ายโต้ตอบไปทันที
หนุ่มหัวทองถึงกับลงไปนอนกองกับพื้นแล้วพูดออกไปเป็นเชิงเย้ยหยันอีกฝ่าย
แกนั่นแหละ!!!เฮอะ
เงินเยอะขนาดนั้นไม่เอาก็บ้าแล้ว
Hiro
ตะโกนเยาะด้วยความสะใจก่อนจะเดินจากไป
ทิ้งให้หนุ่มหัวทองได้แต่ก้มหน้าด้วยความเจ็บใจ
---------------------------------------------------------------------------------------
จะเป็นอย่างนั้นไปได้ยังไง!!!!
ฉันไม่เชื่อหรอก
นายเอาที่ไหนมาพูด
ยังไงก็ไม่เชื่อไม่เชื่อ!!!!
Hyde
พูดขึ้นโวยวายใส่ร่างสูงข้างๆเขาอย่างไม่เชื่อที่อีกฝ่ายพูด
ผู้ถูกโวยวายใส่ยังคงส่ายหน้า
พยายามให้ร่างเล็กที่โวยวายเข้าใจแต่ดูท่าจะยาก
Hyde
ยังดูจะไม่เชื่อสิ่งที่เขาพูด
ถ้านายไม่เชื่อฉันก็ไม่เป็นไร
พรุ่งนี้เดี๋ยวนายก็จะได้รู้เอง
เพราะฉันจะพานายไปที่บาร์นั่น
ร่างสูงพูดก่อนจะโน้มลงจูบที่หน้าผากร่างเล็กที่ยังคงตีสีหน้ายุ่งอยู่
แล้วนายจะได้รู้
Sakura
พูดต่อก่อนจะใส่อาภรณ์ของตนเตรียมตัวสำหรับวันรุ่งขึ้น
ดูเหมือน Hyde
จะไม่คิดรั้งอะไรต่อเพื่อหาคำตอบ
เพียงแค่มองร่างสูงเดินออกไปด้วยความไม่เข้าใจเพียงเท่านั้น
Sakura
ถ้าสิ่งที่ฉันคิดมันถูกต้อง
นายก็ต้องเป็น
คนๆนั้นอย่างแน่นอน
to be
continous
«back part 7
next part 9»
