| Με το δικό σου μοναδικό τρόπο στη Natalie "Αγνοώντας τον κόσμο γύρω σου Βυθισμένη στην απόλαυση μιας Φιστίκια-και σταφίδες-σοκολάτας Αδιάφορη στου καθενός τις αποδοκιμασίες Συνεχίζεις να διαλέγεις επιλεκτικά Και να πετάς κάθε φιστίκι" |
| Πρόγονοι "Καθώς ο σκάννερ μου σπαθίζει με το κοφτερό του φως Χιλιάδες ξεβαμμένες αποχρώσεις γκρίζου Ενοχλεί την ανάπαυσή σας. Και καθώς σας χαϊδεύω με τον κέρσορά μου επαναφέροντάς σας στην αρχική σας μεγαλοπρέπεια η απαλή του αφή σας ξυπνάει. Και καθώς ο εκτυπωτής μου σας λούζει Σ' εκατομμύρια αποχρώσεις λαμπερών χρωμάτων Εμβάλλοντας ζωή στον κόσμο σας σας αφυπνίζει. Και ξαφνικά αναγείρεστε μέσ' απ' το χαρτί Επανακτώντας τη θέση σας στη ζωή μας. Και το στόμα του καθένα αναφέρει τ' όνομά σας ξανά. "Κοίτα την προ-προ-γιαγιά μου, Μαίρη, ίδια και φτυστή με το γιο μου, Γιάννη, τον τρισέγγονό της". "Και αυτός είναι ο προ-παππούς μου, John, Έχει τα μάτια της δισέγγονάς του, Νίνα". Παλιές φωτογραφίες digitally re-mastered Μας φέρνουν σ' επαφή με το παρελθόν μας" |
| Στο Άργος "Άργος: Η πόλης ποτέ χωρίς ψυχή Η πόλης ποτέ η ψυχή χωρίς Τη νύχτα οι χωροφύλακες βγαίνουνε οπλισμένοι. Ωστόσο, τα χαράματα, τα παιδιά, γυρίζοντας στο σπίτι μεθυσμέν' απ' τις ταβέρνες, δε φοβούνται να κόψουν νεράτζια απ' τα δένδρα της πλατείας για να παίξουνε μπάλα, ανάμεσα σ' αραδιασμένα τραπεζάκια, ανταλλάσσοντας βρισιές με κουρασμένους φορτηγατζήδες που τρέχουν να προλάβουνε την αγορά. Μετά έρχετ' η μέρα που πολλοί φεύγουν, άλλοι για σπουδές, άλλοι για στρατό. Οι τυχεροί θα γυρίσουνε πίσω ξανά, μόνο για διακοπές" |
| Είμαι "Δεν είμαι παρά μια σφήνα, σε μια σχισμή του χώρου, ένα τικ, σ' ένα χάσιμο του χρόνου. Όνειρα σπρώχνουν τη ζωή μου μια μπροστά και μία πίσω, καθώς μεγαλώνω με τον ήλιο κατεβαίνοντας, και καθώς μικραίνω με τον ήλιο ανεβαίνοντας. Το να μην ελπίζω, είναι θανατηφόρο. Όταν δε με σκέφτεστε παύω να υπάρχω" |
| Χρήσιμο "Σήμερα ο αγέρας χτυπούσε το παράθυρό μου περισσότερ' από πάντα. Σφήνωσα ένα χαρτί στη χαραμάδα. Ήταν το γράμμα σου" |
 |
 |
 |