ΚΑΠΕΤΑΝ ΚΩΣΤΑΣ (ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ) |
Το ηλιοβασίλεμα "Πίσω από μακρινές κορφές ο ήλιος βασιλεύει και τ' ουρανού τα σύννεφα χίλιες βαφές αλλάζουν, πράσινες, κόκκινες, ξανθές, ολόχρυσες, γαλάζες, κι ανάμεσά τους σκάει λαμπρός λαμπρός ο αποσπερίτης. Την πύρη του καλοκαιριού τη σβήει γλυκό αγεράκι, που κατεβάζουν τα βουνά, που φέρνουν τ' ακρογιάλια. Ανάρια τα κλωνάρια του κουνάει ο γερο-πεύκος και πίνει και ρουφάει δροσιά κι αχολογάει και τρίζει. Η βρύση η χορταρόστρωτη δροσίζει τα λουλούδια, και μ' αλαφρό μουρμουρητό γλυκά τα νανουρίζει. Θολώνει πέρα η θάλασσα, τα ριζοβούνια ισκιώνουν, τα ζάλογκα μαυρολογούν, σκύβουν τα φρύδια οι βράχοι, κι οι κάμποι γύρω οι απλωτοί πράσινο πέλαο μοιάζουν" |